Τελευταία
είμαι πολύ τεμπέλα, δεν ξέρω γιατί. Με βάρεσε ο έρωτας στο κεφάλι και
λόγω απόστασης από το μωρό μου με έχει συνεπάρει η καταχνιά της
μοναξιάς. Εγώ Σαγκάη, ο Έντγκαρ στο Μεξικό, μήνας Ιανουάριος. Ήρθα και
στην Ελλάδα να καυλαντίσω λίγο, το Μεξικανάκι γύρισε Σαγκάη, κεφάλαιο
δεύτερο, μήνας Φλεβάρης. Είμαστε δύο ολάκερους μήνες σε απόσταση, έλα
μετά να γιορτάσεις Βαλεντίνους και λοιπές φανφάρες. Το μόνο που
σκέφτομαι είναι που θα βρω έναν Βαλεντίνο να πάρω, και μην ακούσω ότι
εμείς τα κοριτσάκια είμαστε πιο συναισθηματικά γιατί μετά από δίμηνο,
καλή μου, το σαγαπώ πάει στις καλένδες. Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα
λησμονιούνται, στην περίπτωση μας ισχύει και για έτερα όργανα του
σώματος. Τον θέλω, δεν λέω, αλλά θέλω και το Ελληνάκι μου.
Αυτό.
Ναι, αυτό. Το Ελληνάκι. Που σου τρώει τη ζωή, σε πηδάει παντοιοτρόπως,
το γουστάρεις γιατί είναι μοναδικό, σε έχει σαν τη μάνα του τη ρουφιάνα,
σου κάνει γούστα, σε περιμαζεύει από τη λαϊκή με το μηχανάκι, είναι
κουκλί και παίδαρος και μανούλι και τον έχει ναα. Λεφτά δεν έχει, αλλά
δεν σε νοιάζει γιατί δεν θα πάτε και πολύ μακριά από το κρεβάτι. Άσε,
που ποτέ δεν θα μείνεις στο ένα, κάθε βδομάδα και άλλο, οπότε έχεις
πολλά μηνιάτικα να ξεκοκαλίσεις από διαφορετικούς κλάδους. Γραφίστα,
μανάβη και χίπστερ, γιατί το μανάρι μου ακολουθεί και τας μόδας. Και να
ερωτευτείς τα δάχτυλά του, τη μυρωδιά του, την καφρίλα του, τη γκρίνια,
τον μαμακισμό του, τη γνήσια βαλκανική μπρουταλιτέ, παναία μου. Είμαι
βαθύτατα ερωτευμένη με το Ελληνάκι, γιατί το βάθος, όπως και το μέγεθος
μετράνε.
Πόσο μαλάκας είναι όμως το Ελληνάκι?
Πολύ,
δυστυχώς. Και αν δεν έχει η Ρίτα παραδείγματα να σας δώσει, να την
βγάλετε τρελή. Γυρνάω ρε κέρατο βερνικωμένο από Σαγκάη μετά από έξι
μήνες για να με πάρεις στα πατώματα, φτύνω το γλυκό Μεξικανάκι για
δίμηνο, γιατί φαντασιώνομαι συνουσίες καλοκαιρινές και μου το παίζεις
Κινέζος? ‘Δεν μπορώ τώρα να σου πω καύλα μου για το πότε θα σε βάλω
κάτω, έχω πάρει εμντι και ήπια την κωλάρα μου σε ζουμπροφκα, τα λέμε σε
κάνα μήνα’ , είπε ο μαλάκας και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή
που έδωσα 813 ευρούμπες στην Τούρκις να δω τα μούτρα του αντί να πάω
Γκουανταλαχάρα να παίρνομαι με τον Ματσέτε. Ή ‘έλα να με βρεις στο
κέντρο, οδήγησε 28 χουλουμου στη βροχή από Αγ. Στέφανο – Ερμού, σκάσε
και μείνει στη βροχή να περιμένεις, γιατί εγώ χαριεντίζομαι αλλού τώρα
δα’. Ή ‘γλυκιά μου ήρθες στο μπαρ να με δεις, ταιριάζουμε εμείς
στο φίκι, ξέρω ότι σου αρέσει ραφ, αλλά να τα πούμε σε τρεις μέρες που
θα έχω ξεπετάξει αυτή τη Λαζογερμανίδα από Ντύσσελντορφ’. Εε ‘αι σιχτίρ καλό μου Ελληνάκι.
Μέρα που είναι, το δηλώνω απερίφραστα, η Ρίτα είναι ερωτευμένη με τον Έντγκαρ. Όλε όλε όλε.
