φωτο: Θανάσης Σταθόπουλος
Η
πόλη των αντιθέσεων, της υγρασίας και
των μοναξιασμένων ανθρώπων, των
εμπνευσμένων στίχων και των δεκάδων
δημιουργικών γραφείων.
Η πόλη που ξεκινά
να φτιάξει ένα Μετρό και καταλήγει να
δημιουργεί μιαν ελκυστική παραλία. Η
πόλη που αφήνει τρύπες να χάσκουν
ολόγυρα, «ρίχνοντας» μέσα τους ανθρώπους
της. Που στους δρόμους της αντικρίζεις
σκυμμένα, θλιμμένα κεφάλια. Η πόλη που
αν φύγεις μακριά της τη νοσταλγείς και
σε σπαράζει, και που όμως σε διώχνει
τόσο επίμονα.
Η πόλη των υποσχέσεων και
της αφαίρεσης. Του φτηνού κουτσομπολιού
και της πρόχειρης επιχειρηματικότητας.
Η πόλη όπου στήθηκε ένας ολόκληρος μύθος
γύρω από τον ερωτισμό της — ένας μύθος
που μόνο οι ανέραστοι μπορούν να
κατανοήσουν.
Η πόλη που πάντα θα αναζητά
μιαν ομπρέλα να κρύψει από κάτω τα λάθη
της κι έναν αθηναϊκό ώμο να στηρίξει
τις ελπίδες της.
Γι'
αυτή την πόλη θα γράφουμε, θα σβήνουμε,
και θα γράφουμε και θα σβήνουμε…