Βιώνοντας την
εποχή της φύσεως (άνοιξη!) και επιβιώνοντας
την εποχή της ανθρωπότητας, το οξύμωρο
είναι προφανές.
Η ανθρωπότητα
διαγράφει λοιπόν κι αυτή όπως η φύση
σταθερά επαναλαμβανόμενη πορεία στην
κοσμική καμπύλη. Μεταξύ ζενίθ και ναδίρ
γεμίζουμε το ηλιακό μας σύστημα με έφηβα
μποζόνια που ρυπαίνουν τον γαλαξία ως
ανεπίδεκτα μαθήσεως και που το σύμπαν
τελικά αφοδεύει στο θεϊκό W.C., aka μαύρη
τρύπα. Μόλις ο ανθρώπινος πολιτισμός
σηκώσει κεφάλι πέφτει ένα αστροπελέκι
και μηδενίζει το κοντέρ. Θαρρείς και
δεν το αντέχει ο άνθρωπος, λες και του
έπεσε βαριά η τόση ελευθερία, ή ίσως που
γίνεται ασαφής η τόση θεωρία.
Ο άνθρωπος
σιδηροδρομείται (!) σε σταθερή τροχιά
και η διανόηση γίνεται ιδίωμα των
ρομαντικών, των ονειροπόλων,
των ιδεολόγων ή των ημίτρελων.
Φυσικά! Ελέω καιρών η Ελλάδα κουρεύεται.
Κόψτε [κονδύλια] από την παιδεία, κόψτε
από τα πολιτιστικά, κόψτε από εθνική
ανεξαρτησία και ελάτε μαζί να κάνουμε
το λογαριασμό αν η Ελλάδα θα γράφεται
ακόμα με έξι γράμματα ή τα κουρέψαμε κι
αυτά και βγάλαμε Elada. Για το λίγο ή το
πολύ που ο καθένας μας αισθάνεται
περήφανος για τον ελληνισμό, στο όνομα
όσων οι αλλοδαποί λαοί εκθειάζουν την
χώρα τούτη, ας σωθεί τουλάχιστον ο
πολιτισμός μας.
Κάποτε είχε μια
υπερηφάνεια να λες ότι είσαι Ευρωπαίος.
Τώρα ή που θα γίνει ηρωικός χαρακτηρισμός
ή της ντροπής συνώνυμο;
Ο φόβος είναι
αυτός που φυλάει τα έρμα. Έμαθε όμως ο
άνθρωπος να φοβάται λάθος έννοιες.
Φοβάται την εργασία, φοβάται την
ανεξαρτησία, φοβάται το θάνατο. Φοβάται
κάθε τι που τον φέρνει εμπρός. Έπαψε να
ζει προβάλλοντας τον εαυτό του στο αύριο
και ζει τυχοδιωκτικά στο σήμερα,
εφημέριος της οικονομικής κακουχίας.
Δεν σκοπεύει στο ιδεατό, δε σέβεται ούτε
όσα ξεπνέει, δεν αναπαριστά τις επιλογές
του στο ύστερα -τυφλά και κενά μόνον στο
σήμερα. Αυτή κατάντησε να είναι η κοινή
λογική, η κοινή πρακτική, η πρακτική
λογική της κοινής επιβίωσης.
11μμ στο γραφείο
του περιοδικού. Γεμίζω το ποτήρι με καφέ
ως τη μέση και αισιοδοξώ ρίχνοντας μια
ματιά στον νέο τεύχος του Εξώστη.
Αναθαρρώ! Οι σελίδες του Εξώστη θα είναι
πάντα γεμάτες από ημίτρελους που
λογίζουν τον άνθρωπο ως άνθρωπο και την
ανθρωπότητα ως κοινωνία που αναπνέει
πολιτισμό.
Που θα πάει,
θα έρθει και η άνοιξη…
