Πριν μερικές μέρες η οδός Λαουζίτσερ Στράσε στο Κρόιτζμπεργκ του Βερολίνου γέμισε με κόσμο. Μαζεύτηκαν εκατοντάδες άνθρωποι από νωρίς με σημαίες και πανό, γέμισαν ασφυκτικά τον δρόμο μπροστά από το σπίτι στον αριθμό 8. Εκεί έμενε για 30 χρόνια η οικογένεια Γκιούλμπολ. Αντιμετώπιζαν πολλά οικονομικά προβλήματα το τελευταίο διάστημα και εξαιτίας αυτών των προβλημάτων καθυστερούσαν συχνά το ενοίκιο. Ο ιδιοκτήτης κινήθηκε νομικά εναντίων τους και κέρδισε την έξωση τους. Εκείνη την ημέρα η οικογένεια Γκιούλμπολ περίμενε τον δικαστικό επιμελητή, όμως δεν ήταν μόνοι. Από τις 5:30 το πρωί είχαν στηθεί οδοφράγματα έξω από τη πολυκατοικία ενώ όσο περνούσε η μέρα κόσμος συνέρεε στη περιοχή μπλοκάροντας όλους τους γύρω δρόμους. Η αστυνομία επιστράτευσε ένα ελικόπτερο, εκατοντάδες κρανοφόρους αστυνομικούς, μεταλλικά κιγκλιδώματα και οδοφράγματα όμως δεν κατάφερε να απομακρύνει το συγκεντρωμένο πλήθος. Περίπου το μεσημέρι μεταμφίεσαν τον δικαστικό επιμελητή σε αστυνομικό και μέσα από φράχτες, τοίχους και μια σπασμένη πόρτα, έφτασαν στο διαμέρισμα. Η οικογένεια αναγκάστηκε να αποχωρήσει ο νόμος είχε εφαρμοστεί! Όμως ήταν χαρούμενοι γιατί μπορεί να έχασαν το σπίτι τους, κέρδισαν όμως την αξιοπρέπεια τους δίπλα στους χιλιάδες αγνώστους συντρόφους τους.
Αυτά βέβαια γίνονται στο Βερολίνο στη Γερμανία. Εδώ στην Ελλάδα σε μια τέτοια κατάσταση θα μιλούσαμε σίγουρα για το κυκλοφοριακό χάος που προκάλεσαν οι αλληλέγγυοι, για τη ζημιά στα μικρομάγαζα της περιοχής τα οποία δεν δούλεψαν εκείνη την ημέρα, για την απομάκρυνση των επενδυτών που βλέπουν τέτοιες σκηνές και τρομάζουν, για τη ζημιά στον τουρισμό και άλλα τέτοια φαιδρά. Γελοία επιχειρήματα νηπιαγωγείου τα οποία έπεσαν στο τραπέζι από ακόμα πιο γελοίους τηλεοπτικούς μαϊντανούς οι οποίοι μοναδικό στόχο έχουν το “εγώ” να μη γίνει ποτέ “εμείς”. Προς το παρών κερδίζουν…
