Editorial

Μετά από ένα καλοκαίρι που δεν έλεγε να φύγει, που άλλοι μεταμορφώθηκαν σε αδίστακτους Greek lovers και άλλοι καταδικάστηκαν σε αιώνιο καύσωνα, μετά από εκκλήσεις και παρεκκλίσεις να έρθει το φθινόπωρο μπας και δροσίσουν τα σεντόνια μας, πήραμε μια βαθιά ανάσα και επιστρέψαμε κόντρα στους καιρούς στον τόπο του εγκλήματος. Εκεί που μάθαμε πως η πόλη είναι ακόμα ζωντανή.
 Στον Εξώστη.
Φέτος θα προσποιηθούμε πως συνεχίζουμε από κει που το αφήσαμε. Θα προσπεράσουμε τα όχι και τα δεν, θα διαβάσουμε βιβλία, θα αξιοποιήσουμε τις δημοτικές μας βιβλιοθήκες, θα ακούσουμε μουσικές με φίλους, θα φάμε Μαρμελάδα, θα δούμε για πρώτη φορά τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στην πόλη, θα πάμε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, θα διοργανώσουμε γιορτές και πανηγύρια, θα αντιμετωπίσουμε τα παράλογα της καθημερινότητας, θα εμπιστευτούμε τ’ άστρα και θα ξορκίσουμε τους δαίμονες του Facebook, θα αφεθούμε σε ερωτικά παιχνίδια στην Σαγκάη, θα ξενυχτήσουμε σε κάποια συναυλία, θα αγαπηθούμε και θ’ αγαπήσουμε πιστεύοντας σε ό,τι πιο μάταιο. Έχουμε πολλά να κάνουμε που δε χωράνε σε λίγες αράδες, χωράνε όμως στις λίγες στιγμές που έχουμε δικές μας — και που δε θα τις έχουμε για πάντα.
 Γι’ αυτό φέτος θα ζήσουμε. Με όλο μας το είναι. Θα ζήσουμε.
 Κι ας πεθάνουμε προσπαθώντας.

Related stories

Χριστόφορος Ζαραλίκος: «Ντου» στην παράστασή του στη Βέροια – Ο λόγος

Επεισοδιακά εξελίχθηκε η παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου στη Βέροια,...

Γιατί όλο και λιγοστεύουν τα κλασικά μπαρ που μεγαλώσαμε;

Κάποτε η νύχτα της Θεσσαλονίκης είχε σταθερά στέκια. Μπαρ...

Βιβλιοπρόταση: Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες “Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας “

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας"...

73 συναρπαστικά ελληνικά ντοκιμαντέρ που πρέπει να δεις στο ΦΝΘ

Δυναμικά και καθηλωτικά, τα ελληνικά ντοκιμαντέρ παρουσιάζουν συγκινητικές προσωπικές...