Σε μια περίοδο που οι τέχνες ακροβατούν διαρκώς σε ένα τεντωμένο σχοινί και οι κοινωνικές αποστάσεις έχουν γίνει υποχρέωση και όχι επιλογή, ένα διαδραστικό project έρχεται να ενώσει με το δικό του τρόπο τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλων 9 ευρωπαϊκών χωρών.
Ένας τοίχος από πλεξιγκλάς γεμάτος από ξύλινα τούβλα με χαραγμένα αποφθέγματα διάσημων ανθρώπων θα στηθεί για ένα τριήμερο στην Προβλήτα Α' στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης κι έχει ως στόχο το μοίρασμα και την ανταλλαγή ιδεών ως προς το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης.
Λίγες ημέρες πριν την παρουσίαση του project, η Dr. Stefanie Peter, Διευθύντρια Πολιτιστικών Προγραμμάτων του Goethe-Institut Athen & των Ινστιτούτων Goethe της Νοτιοανατολικής Ευρώπης απαντάει στις ερωτήσεις της Δάφνης Τσάρτσαρου και στον Εξώστη, για να δώσει μια μικρή γεύση του τι πρόκειται να συναντήσουν στις 25,26 & 27 Σεπτεμβρίου οι άνθρωποι της πόλης …
Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτό το project;
Αρχικά, ο «Τοίχος που χάνεται» ήταν αποτέλεσμα ενός workshop του Goethe-Institut μαζί με τον Γερμανό αρχιτέκτονα και μηχανικό Werner Sobek. Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του γλυπτού είναι ο συμμετοχικός και ρητός κοινωνικός του χαρακτήρας – ίσως ακόμη και η αισθητική του Beuys: ένα κοινωνικό γλυπτό. Διαμορφώνεται συνεχώς και αναδιαμορφώνεται με βάση την αλληλεπίδραση. Μια αλληλεπίδραση μεταξύ των πολιτών και του γλυπτού, μεταξύ των επισκεπτών και του έργου τέχνης. Αυτό πρέπει να είναι ο πολιτισμός. Αυτή είναι η συμβολή του Goethe-Institut στο πολιτιστικό πρόγραμμα της Προεδρίας της ΕΕ στη Γερμανία. Σε μια εποχή με κλειστά σύνορα και με κοινωνικές αποστάσεις, ο Τοίχος που χάνεται μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για το πολίτες της Ευρώπης, για να ανταλλάξουν τις ιδέες τους για το μέλλον μιας ενωμένης ηπείρου.
Γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο για το project; Ποιο είναι το μήνυμα πίσω από τον Τοίχο που χάνεται;
Αποσπάσματα από την ευρωπαϊκή υψηλή ή ποπ κουλτούρα χαραγμένη σε ξύλινα τουβλάκια, που συλλέχθηκαν σε έναν πανευρωπαϊκό διαγωνισμό το χειμώνα του 2020, τοποθετήθηκαν σε έναν τοίχο από πλεξιγκλάς για να σχηματιστεί ένα θεαματικό γλυπτό. Το κοινό μπορεί να παίξει με τα ξύλινα τουβλάκια και στο τέλος έχουν την ευκαιρία να πάρουν ένα αγαπημένο απόσπασμα μαζί τους. Οτι απομένει είναι το διαφανές πλέγμα από πλεξιγκλάς στο οποίο τοποθετήθηκαν: ο τοίχος χάνεται…
Με ποια κριτήρια επιλέξατε τα αποφθέγματα που τοποθετήθηκαν στον τοίχο;
Αρχικά, με το να είναι σύγχρονα. Η ελληνική κριτική επιτροπή μας αποτελούνταν από ανθρώπους από τον πολιτιστικό και λογοτεχνικό χώρο, μεταφραστές, θεατρικούς διευθυντές, συγγραφείς, δημοσιογράφους. Οι άνθρωποι που μπορούν να αφουγκραστούν το τι κινεί τους πολίτες, ποιες είναι οι επιθυμίες τους για να ζήσουν μαζί, αλλά και ποιοι είναι οι φόβοι και οι αβεβαιότητές τους.
Υπάρχει κάποιο απόφθεγμα που έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς;
Όχι. Βρίσκω ιδιαίτερα συναρπαστικό το γεγονός ότι ένα τόσο ευρύ φάσμα από αποφθέγματα έχει σταλεί από τους συμμετέχοντες του διαγωνισμού του Goethe-Institut, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Σοφοκλή, του Goethe, της Hannah Arendt, του David Bowie, του Λένιν, της Angela Merkel, των Beatles και πολλών άλλων.Υπάρχουν ορισμένα αποσπάσματα, όμως, τα οποία σίγουρα προκαλούν συζήτηση και αξίζουν να συζητηθούν ή να εξεταστούν.
Τι προσδοκείτε από τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης;
Καλούμε το κοινό της Θεσσαλονίκης να συμμετάσχει σε αυτό το τριήμερο. Ελπίζουμε ότι θα εμπνευστούν από τα αποσπάσματα στα ξύλινα τουβλάκια και θα απολαύσουν το παράλληλο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τους Eventless Plot.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ένας τοίχος από πλεξιγκλάς σκελετό στον οποίο θα τοποθετηθούν 6.000 ξύλινα τουβλάκια με αποφθέγματα, πρόκειται να στηθεί 25-26-27 Σεπτεμβρίου στην Προβλήτα Α' στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, (Παρασκευή και Σάββατο 10.00 με 22.00 και Κυριακή 11.00 με 19.00), ενώ παράλληλες δράσεις με κοινή βάση τα ρητά, θα αποτελέσουν το διαδραστικό project με γενικό τίτλο Ο τοίχος που χάνεται.
