Ἀντώνης Γκόλτσος Ὁδηγός φόνων. Ἐκδόσεις Μεταίχμιο 2019. 420 σελίδες σέ μέτριας ποιότητας χαρτί, μέ ἄψογη ἐπιμέλεια καί ἐκτύπωση.
Τό ἐν λόγῳ εἶναι τό δεύτερο μυθιστόρημα τοῦ Ἀντώνη Γκόλτσου, ἀστυνομικό κι αὐτό. Σύμφωνα μέ τό βιογραφικό του, ὁ Γκόλτσος εἶναι ἱδρυτικό μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Λέσχης Συγγραφέων Ἀστυνομικῆς Λογοτεχνίας ἀπό τό 2010. Ἐπίσης ἀπό τό 2007 συντονίζει τή Λέσχη Ἀστυνομικῆς Λογοτεχνίας τῶν ἐκδόσεων Μεταίχμιο.
Ἐκτός ἀπό τά μυθιστορήματα, ὁ Ἀντώνης Γκόλτσος ἔχει γράψει καί ἀστυνομικά διηγήματα σέ συλλογές, τίς ὁποῖες ὁ ἴδιος ἔχει ἐπιμεληθεῖ. Ἕνα ἐξ αὐτῶν εἶναι τό ἐξαιρετικό Ἡ ἐπιστροφή ἤ τό τέρας στό πατάρι στή συλλογή Σκοτεινές ὑποθέσεις ἀπό τίς ἐκδόσεις Κύφαντα.
Στήν ὑπόθεση τοῦ βιβλίου, βρισκόμαστε στήν Ἀθήνα τό φθινόπωρο τοῦ 2009. Ὁ Ἄλκης Πικρός, συγγραφέας ἀστυνομικῶν μυθιστορημάτων, προσπαθεῖ νά προσθέσει στόν ἰδιόρρυθμο τρόπο τῆς ζωῆς του τή δυνατότητα νά γράψει τό ἑπόμενο βιβλίο του. Μέχρι πού κάποιος ἐνθουσιώδης ἀναγνώστης, μέ ἐπιστολή στόν ἐκδότη τοῦ Ἄλκη, τοῦ παραγγέλλει ἕνα βιβλίο, γραμμένο σέ τέσσερις δόσεις τῶν 20.000 λέξεων περίπου ἡ καθεμία. Ἡ προθεσμία γιά κάθε δόση εἶναι τρεῖς μῆνες. Προκαταβολικά γιά κάθε δόση θά πληρώνονται ὁ ἴδιος καί ὁ ἐκδότης μέ ἰδιαιτέρως ἱκανοποιητική ἀμοιβή. Μέ μυθιστορηματικό τρόπο θά γινόταν ἡ παραλαβή κάθε μέρους καί ταὐτόχρονα ἡ προπληρωμή. Καί ναί! Μόνον ὁ ἐνθουσιώδης ἀναγνώστης θά διαβάζει τό πόνημα τοῦ Πικροῦ! Ὅμως δέν ἦταν αὐτή ἡ μόνη ἀσυνήθιστη ἀπαίτηση. Τό ἔργο τοῦ Πικροῦ θά ἔπρεπε νά ξεκινᾷ μέ ἕνα ἀνεξιχνίαστο φονικό, πού εἶχε γίνει πρίν ἀπό δύο χρόνια.
Καί αἴφνης, λίγες ἡμέρες μετά τήν παράδοση τοῦ πρώτου μέρους διαπράττεται φόνος ἀκριβῶς ὅπως τόν περιέγραψε ὁ Πικρός! Ἡ ἀπαίτηση τοῦ ἐντολοδόχου ἀναγνώστη τό ἔργο τοῦ Πικροῦ νά συνδέεται μέ τόν παλιό φόνο, καθώς καί ἡ τωρινή ἐφαρμογή στήν πράξη τοῦ πρώτου μέρους, ὁδήγησαν τόν Πικρό καί τόν ἐκδότη του στήν ἀστυνομία. Κι ἐδῶ ἀρχίζει ἕνα παιχνίδι γάτας-ποντικιοῦ. Μόνο πού δέν εἶναι σταθεροί οἱ ρόλοι τοῦ ποντικιοῦ καί τής γάτας. Ἡ ἐπανάληψη τῆς διαδικασίας, ἡ ἐπανάληψη τῶν φόνων, οἱ προσπάθειες τῆς ἀστυνομίας νά παγιδεύσει τόν ἀναγνώστη καί πιθανό δολοφόνο, ὅλα δημιουργοῦν ἕνα πολύ ἐνδιαφέρον κλῖμα. Οἱ ἀνατροπές εἶναι συνεχεῖς, οἱ ἐμπλεκόμενοι πληθαίνουν. Δέν ἔχει νόημα νά γράψω τή συνέχεια, θά χαλάσω τίς ἐκπλήξεις. Θέλω μόνο νά σημειώσω μερικά σημεία πού μοῦ ἔκαναν ἐντύπωση: τό λογοπαίγνιο μύριοι κίνδυνοι, μοιραῖοι κίνδυνοι, τό πικάπ Sondek (θρυλικό LP12!) καί ἡ πολύ παραστατική περιγραφή τῆς ματαιοπονίας προσπαθεῖς νά βρεις τί κρύβεται κάτω ἀπό τήν πέτρα ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει πέτρα.
Ὁ Γκόλτσος παρουσιάζει πολύ ὡραῖα τούς χαρακτῆρες, παρόντες καί ἀπόντες, ἐνίοτε μέ χιουμοριστικό τρόπο, ἄλλοτε μέ κοινωνικές αἰχμές. Ἐκεῖνος ὅμως πού ξεχωρίζει, γιά νά μήν πῶ κυριαρχεῖ, εἶναι ὁ Ἄλκης Πικρός. Οἱ σκέψεις, τά συναισθήματα, οἱ προβληματισμοί, οἱ φόβοι, οἱ ἀμφιταλαντεύσεις, οἱ ἀλλόκοτες συνήθειες, τά αἰσθήματα διαποτίζουν τό βιβλίο καί κατακλύζουν τόν ἀναγνώστη.
Εἶναι ἕνα ἀσυνήθιστο ἀστυνομικό μυθιστόρημα, μέ πρωτότυπη πλοκή, ἀπρόσμενη ἐξέλιξη, ἀπολαυστική γραφή. Ἀνακαλύψτε το!
