Ένας από
τους μεγαλύτερους αστικούς μύθους αυτού του κόσμου (μαζί με τους αλιγάτορες
στους υπονόμους της Ν. Υόρκης και μαζί με την πεποίθηση ότι οι Kardashians δεν είναι στημένο ριάλιτι), είναι πως
η τεχνολογία και τα social media μας ενώνουν. Όλους. Και όντως συμβαίνει. Αλλά όχι σε εσένα.
Πάντα σε κάποιον φίλο-φίλου-γνωστού σου. Με τα ίδια σου τα μάτια εσύ δεν το
έχεις δει.
Και πολύ
λογικό το βρίσκω να μην το έχεις δει, γιατί πόσες ήταν, είναι και θα είναι
εκείνες οι στιγμές που ξοδέψαμε περιμένοντας ένα ακόμη like, μία ακόμη καρδούλα στο Instagram, ένα ακόμη reblog. Πολλές φίλε μου. Στιγμές που θα
μπορούσαμε να κάνουμε τόσα άλλα (άχρηστα και μη) πράγματα από το να τσεκάρουμε
κάθε τρεις και πέντε κινητό και υπολογιστή.
(Μετά το
σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα, έχουμε επιτυχώς αναπτύξει και τικ στον εγκέφαλό
μας που μας αναγκάζει να κοιτάμε συνεχώς τα socialmedia, το ‘ξερες; )
Ωραίο το wishfulthinking, και ωραία τα λέω και, τα ξέρουμε
όλοι αυτά τα περι σύγχρονης αποξένωσης όμως οι εικόνες θα είναι πάντα πολύ πιο
δυνατές από κάθε λογύδριο και κήρυγμα.
Κάπως έτσι
γεννήθηκαν οι user-interfacedesigners, που χρησιμοποιούν σε κλασικά έργα
τέχνης ή σε περιγραφικές εικόνες, emojis, γνωστά κι αγαπημένα παραθυράκια
ειδοποιήσεων και άλλες λειτουργίες των social media, δημιουργώντας ένα νέο υβρίδιο
τέχνης.
Με την πρώτη
ματιά είναι γαμάτο. Με την δεύτερη, γλυκόπικρο και με την τρίτη, ιδιοφυές.
Η Nastya Pticheck με το “Emoji–nation” , από τη μια, παρωδεί πασίγνωστα και
μη έργα τέχνης δείχνοντας με τον πιο απλό τρόπο τη μοναξιά που όλοι κουβαλάμε
μέσα μας, πίσω από τις οθόνες μας, και επίσης πόσο άτοπη θα ήταν η εφαρμογή
γνωστών εικονιδίων in real life.
Από την
άλλη, η Victoria Siemer, δημιούργησε το πρότζεκτ “Art: Human Error” που είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει. Με απλές φωτογραφίες τύπου polaroid και αναδιαμορφωμένα computer error messages, συνδέει ραγισμένες καρδιές,
υπαρξιακές κρίσεις και το κυνήγι της ευτυχίας με τις τεχνολογικές συσκευές.
Κι επειδή
ξέρω πως ανάμεσα σ’ αυτές τις εικόνες θα βρείς παραπάνω από μια που θα σε
αντιπροσωπεύει πλήρως αυτή τη στιγμή, πριν πας να την ποστάρεις οπουδήποτε,
απάντησε σε παρακαλώ στο παραθυράκι της Victoria:
Reminder,
Someday you will be dead: Close ή Snooze ?
