Ο όρος Διαδικτυακός
εκφοβισμός (Cyber-bullying) αφορά τον εκφοβισμό,
την απειλή, την ταπείνωση ή την παρενόχληση
παιδιών, προεφήβων και εφήβων που
δέχονται μέσω της χρήσης του Διαδικτύου,
κινητών τηλεφώνων είτε άλλων ψηφιακών
τεχνολογιών. Αυτόν τον ορισμό μας δίνει
το Wikipedia και μ'αυτόν τον ορισμό ξεκινώ
κι εγώ αυτό το άρθρο.
Αρχικά, θέλω να σταθώ
στην εξής λεπτομέρεια: πρόκειται για
ταπείνωση μέσω διαδικτύου προς παιδιά,
προεφήβους και εφήβους. Κάποιες φορές,
όμως, στοχεύει και στο παρελθόν κάποιου
ανθρώπου, ενώ αυτός ήταν παιδί. Και
σ'αυτήν την υποκατηγορία θα σταθώ σήμερα.
Το από πού προέρχεται είναι μια άλλη
υπόθεση. Δεν ξέρω ποιοι είναι οι άνθρωποι
αυτοί που με μάσκα την οθόνη του
ηλεκτρονικού τους υπολογιστή στοχεύουν
στο να ταπεινώσουν κάποιον άλλο άνθρωπο.
Πόσο μάλλον αναφερόμενοι στο παρελθόν,
όταν αυτός ο άνθρωπος ήταν τότε 14 χρονών,
με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Που δεν
συνεπάγεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση,
και με τίποτα. Τίποτα που να διάλεξε.
Στη δική μου λογική, πάντως, δεν χωράει
κάτι τέτοιο.
Αυτό που μου κάνει
περισσότερη εντύπωση είναι η απήχηση
που έχει όλο αυτό στον υπόλοιπο κόσμο,
κρίνοντας από το facebook και τους διαδικτυακούς
φίλους, τους υποτιθέμενους συναδέλφους,
που θέλουν να δηλώνουν δημοσιογράφοι
με το έτσι θέλω. Τρανταχτό παράδειγμα
η “ιντερνετική φίλη” Μ.”jazz” η οποία
δεν έχασε λεπτό και προχώρησε στη
διαιώνιση ενός κακόγουστου και αηδιαστικου
δυσφημισμού προς συνάδελφο. Ή ο Δ.Κ,που
δεν τον λες καν συνάδελφο, ο οποίος
φυσικά έδωσε τις επευφημίες του για τον
εν λόγω δυσφημισμό. Και ο Ε.Σ, επίσης.
Βέβαια, θα έπρεπε τώρα να αναφέρω ολόκληρα
τα ονόματά τους και να βάλω και φωτογραφίες
τους. Πώς θα σας φαινόταν αυτό; Μήπως
πρέπει; Και άλλοι, βέβαια, αλλά ήταν πιο
διακριτικοί, οπότε θα τους αντιμετωπίσω
κι εγώ έτσι, διακριτικά.
“Δεν έχουν καλοσύνη
τα μάτια των ανθρώπων. με έχθρα σε
κοιτάζουν, προτού την ψυχή σου δουν και
χωρίς να τους έχεις βλάψει.” Δυο στίχοι
από τη Μήδεια του Ευρυπίδη. Βέβαια, αυτά
είναι ψιλά γράμματα για όλους αυτούς.
Να σας πω, λοιπόν, πως σε μία τέτοια
κατάσταση διαδικτυακού εκφοβισμού
μπορεί να βρεθεί ο καθένας στην εποχή
μας. Μα ο καθένας. Κι επίσης, αν και
κλασσικό, κάποιοι το ξεχνάνε γι'αυτό να
τους το υπενθυμίσουμε: Μη κρίνεις για
να μη κριθείς.
Μέχρι εδώ αξίζει να
ασχοληθεί κανείς. Και μέχρι εδώ θα
ασχοληθώ κι εγώ. Δεν υπάρχει καν λόγος
απολογισμού, προφανώς. Με λειπεί η σαπίλα
τους, αλλά ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί
για να ξεχωρίζουν ευκολότερα οι υπόλοιποι.
Φυσικά και όλη η κατάσταση ήταν επιεικώς
γελοία, αλλά τουλάχιστον αυτοί που
έκαναν το σχετικό δημοσίευμα, οφείλω
να ομολογήσω, πως ήταν ευγενέστατοι και
δεσμεύτηκαν να το “κατεβάσουν”.