Eίναι
περίεργη η οικειότητα που νιώθεις με
κάποια πρόσωπα που είναι στην τηλεόραση.
Όταν είναι πολύ συχνά σε μία οθόνη μες
το σπίτι σου, έχεις την ψευδαίσθηση ότι
τους ξέρεις προσωπικά. Eιδικά όταν
διακρίνεις μια θετική αύρα, μία κομψή
ευγένεια και αρκετές κοινές απόψεις.
Η
Mάγια Τσόκλη πάντα μου έδινε την αίσθηση
ότι ταξιδεύοντας είναι σαν ένα μικρό
παιδί που ονειροπολεί. Ο τρόπος προσέγγισης
και ο ενθουσιασμός της, όταν παρουσίαζε
έναν καινούργιο τόπο, ήταν πολύ ρομαντικός
και ειλικρινής.
Όπως πιστεύω ότι είναι
ειλικρινής με ότι έχει ασχοληθεί μέχρι
τώρα.
Γνωρίζοντάς την, επιτέλους και
προσωπικά, επιβεβαιώνει τις απόψεις
μου και χαίρομαι πολύ που δέχεται να
ονειροπολήσουμε μαζί!
Tι
απαντούσατε όταν ήσασταν μικρή στην
ερώτηση Τι θέλεις να γίνεις όταν
μεγαλώσεις?
Κτηνίατρος,
για την ακρίβεια Daktari. Από ένα σίριαλ με
πρωταγωνιστή έναν κτηνίατρο σε μια
ρεζέρβα της Νότιας Αφρικής!!! Από εκείνη
τη φάση μου έμεινε η μεγάλη αγάπη για
τα ζώα και ένα Land
Rover
που οδηγούσα για 11 χρόνια! Συγχρόνως,
με συγκινούσε και ο Tintin και μάλλον
προσπάθησα να ακολουθήσω τα βήματά
του!!!
Έχετε
περάσει από διάφορα στάδια στην
επαγγελματική σας πορεία.
Ποιες
από αυτές τις ειδικότητες απολαύσατε
πιο πολύ και τι αποκομίσατε από την
καθεμιά?
Νομίζω
ότι είχα την πολυτέλεια να τις απολαύσω
όλες. Στη μόδα διοχέτευσα την καλλιτεχνική
μου δημιουργικότητα, γνώρισα τις πρώτες
μου επιτυχίες και απέκτησα και το
ενδυματολογικό στυλ που με χαρακτηρίζει.
Όταν ένιωσα την έμπνευση να στερεύει,
στράφηκα προς την τηλεόραση. Σίγουρα η
εκπομπή «Ταξιδεύοντας» υπήρξε καθοριστική
για τη ζωή μου. Από τη μία, με ώθησε να
σπάσω τη γυάλα της μοίρας μου και να μπω
σε άλλους κόσμους, να μάθω, να τολμήσω,
να διευρύνω τους ορίζοντές μου, να γίνω–
πιστεύω- καλύτερος άνθρωπος. Από την
άλλη, η εκπομπή, με την επιτυχία της ως
γέφυρα πολιτισμών, μου χάρισε την
αναγνωρισιμότητα και κυρίως τη συγκινητική
αγάπη του κόσμου.
Με
τόσα ταξίδια στο ενεργητικό σας και
τόσες όμορφες εικόνες υπάρχει κάποια
στιγμή που σας έχει μείνει έντονα?
Κάτι
που είναι αδύνατο να ξεχάσετε?
Σε
κάθε ταξίδι (από τα τουλάχιστον 80 που
έχουμε κάνει τα τελευταία 10 χρόνια στο
εξωτερικό) υπάρχει και κάτι αξέχαστο.
Τα λόγια ενός άνδρα σ’ ένα χωριό κοντά
στη Λουζάκα της Ζάμπιας που μου εξηγούσε
γιατί άφησε την οικογένειά του για να
«σπιτωθεί» με μια πόρνη φορέα του Aids,
οι ώρες που πέρασα στο απερίγραπτο
«σπίτι των γυναικών» στους Καλάς του
Πακιστάν, τα απίστευτα νευρικά γέλια
στην Καμπούλ όταν ήρθαν από τη CIA να μας
πουν ότι περίμεναν επίθεση το βράδυ, η
απόλυτη ομορφιά ενός resort στην Πέμπα της
Ζανζιβάρης, ένα καταπληκτικό περπάτημα
στην Ανάφη, το αντάμωμα των Βλάχων σ’
ένα μαγικό λιβάδι όταν πρωτοξεκινήσαμε
την εκπομπή… Ώρες ώρες, νιώθω ότι το
κεφάλι μου είναι μια υδρόγειος και, σαν
ταχυδακτυλουργός, αντί για κουνελάκια
βγάζω από μέσα απίθανες ιστορίες!
Υπάρχει
κάποιος τόπος που δεν έχετε επισκεφτεί
και σας έχει μείνει απωθημένο?
Δεν
έχω επισκεφθεί τη Νότια Αμερική. Πήγα
στο Μεξικό, τη Γουατεμάλα και τη
Νικαράγουα, αλλά σταμάτησα εκεί… Πάντα
μέσα μου ήθελα να μάθω Ισπανικά και μετά
να ταξιδέψω, για να μπορώ να επικοινωνήσω
κατ’ ευθείαν και όχι μέσω τρίτων…, αλλά
ίσως θα πρέπει να πάρω απόφαση ότι δεν
θα μάθω ποτέ αυτήν την υπέροχη γλώσσα…
Η Νότια Αμερική είναι, λοιπόν, ένα
απωθημένο, όπως και η Νέα Ζηλανδία και
η Γαλλική Πολυνησία…
Η
τελευταία σας επαγγελματική δραστηριότητα
είναι η δημιουργία ζυθοποιίας στην
Τήνο.
Πως
προέκυψε αυτή η ιδέα?
Με
το σύντροφό μου Αλέξανδρο Κουρή ψάχναμε
μια καλή «δικαιολογία», ώστε να ερχόμαστε
πιο συχνά στο νησί και επιθυμούσαμε να
συνδυάσουμε μια παραγωγική δραστηριότητα
με τον τόπο που αγαπάμε. Όταν έπεσε στο
τραπέζι η ιδέα της ζυθοποιίας, νιώσαμε
αμέσως ότι αποτελούσε την προφανή
απάντηση στην αναζήτησή μας και ότι
οφείλαμε να την κάνουμε πραγματικότητα.
Η
ομάδα, με την οποία φτιάξαμε τη Μικροζοποιία
Κυκλάδων στην Τήνο – που αποτελείται
από τον Αλέξανδρο (βασικό μέτοχο της
επιχείρησης), αλλά και τους φίλους μας
Ελίνα και Κωστή Δάλλα- πιστεύει ότι η
επιχειρηματικότητα και η παραγωγή
ανταγωνιστικών ελληνικών προϊόντων
είναι οι μόνες υγιείς διέξοδοι ανάπτυξης
για τη χώρα και τα νησιά μας.
Όσο
για την επιλογή της μπύρας, έγινε γιατί
είναι το πιο δημοφιλές αλκοολούχο ποτό
στον κόσμο και είναι δε πλήρως ενσωματωμένη
στον Κυκλαδίτικο τρόπο ζωής. Ταιριάζει
με το περιβάλλον, με τη διάθεση, με τις
συνήθειες, με τις γεύσεις των Κυκλάδων.
Παρ’ όλα αυτά, το προϊόν αυτό, εκπροσωπείται
στα νησιά μας κυρίως από διεθνή προϊόντα,
ζημιώνοντας έτσι όχι μόνον οικονομικά,
αλλά κυρίως πολιτιστικά, το Αρχιπέλαγος.
Η σκέψη μας, λοιπόν, ήταν ότι μία μπύρα
κυκλαδίτικη, όπως το κρασί και το φαγητό,
θα μπορούσε να γίνει μέρος της ταυτότητάς
του τόπου, να λειτουργήσει ως πρεσβευτής,
να μετατραπεί με αυτόν τον τρόπο σε
πολύτιμο πολιτιστικό αγαθό που θα
προσφέρει χαρά στους ουρανίσκους των
Κυκλαδιτών και την ίδια στιγμή επιπλέον
Αξία στην Εικόνα των Κυκλάδων. Έχουμε
την ιδιαίτερη χαρά να γνωρίζουμε σήμερα,
ότι η μεγάλη δημοσιότητα που συνόδευσε
τη ΝΗΣΟΣ συνέβαλε καθοριστικά στην
περσινή καλοκαιρινή επιτυχία της Τήνου.
Με
τη μπύρα ΝΗΣΟΣ επιδιώκουμε να προσφέρουμε
κάτι διαφορετικό από τις μπύρες της
βιομηχανικής παραγωγής. Μια μπύρα
ελληνική, μικρής παραγωγής, χωρίς καθόλου
συντηρητικά, απαστερίωτη, γεμάτη άρωμα
και γεύση που παράγεται με αγάπη και
προσήλωση στην ποιότητα. Το ζυθοποιείο,
στεγασμένο σ’ ένα παλαιό πέτρινο κτίριο
κοντά στη χώρα της Τήνου με θέα στη
Μύκονο, τη Δήλο και τη Ρήνεια πρόκειται
να λειτουργήσει και ως ένας σημαντικός
τουριστικός πόλος έλξης για τους
απανταχού φίλους της μπύρας.
Ξέρω
πως αγαπάτε πολύ την Τήνο… Πείτε μου
τρεις λόγους για να την προτιμήσω για
τις καλοκαιρινές μου διακοπές!
Μόνο
τρεις; Λίγα νησιά στην Ελλάδα μπορούν
να υπερηφανευτούν για 45 εξαιρετικά
διατηρημένα χωριά, για σηματοδοτημένα
μονοπάτια που ακολουθούν αρχαίους
αγροτικούς δρόμους, για παραλίες ακόμη
ανέγγιχτες που αξίζει να ανακαλύψεις,
για μια αυθεντική τοπική παραγωγή και
γαστρονομία που εμπλουτίζεται από
κάποιες νέες ταλαντούχες προτάσεις.
Λίγα νησιά γέννησαν και φιλοξένησαν–
και φιλοξενούν ακόμη σήμερα- τόσους
σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης και
του πνεύματος, λίγοι τόποι προτείνουν
στον επισκέπτη τόσες πολιτιστικές
επιλογές, με μουσεία, παραστάσεις,
συναυλίες και εκθέσεις. Και μην ξεχνάμε
τη βαθιά πνευματικότητα της Τήνου, της
Τήνου της Πίστης, της Τήνου των Ορθοδόξων,
της Τήνου των Καθολικών… Αν θέλετε να
μάθετε περισσότερα, δεν έχετε παρά να
ξεφυλλίσετε online το ΤΑΜΑ, το νέο Free Press
του νησιού!
http://issuu.com/tamamagazine/docs/tama_teyxospartheniko
Τα
τελευταία χρόνια ακούω πολύ συχνά για
κόσμο που εγκαταλείπει τις πόλεις και
πειραματίζεται με νέες ιδέες ή ξεκινούν
επιχειρήσεις παρά τις δυσκολίες. Είναι
ευνοϊκή η εποχή για τέτοιες ρομαντικές
ιδέες?
Μία
ολόκληρη εποχή, μια ολόκληρη πραγματικότητα
τέλειωσε… ή αν προτιμάτε, τελειώνει. Η
ζωή ακολουθεί κύκλους. Αυτόν τον καιρό,
καθώς κλείνουν παλιοί κύκλοι, μοιραία
ανοίγουν καινούριοι αναζητώντας νέες
συνταγές. Ναι, πιστεύω ότι η εποχή είναι
ιδανική για πειραματισμούς και νέες
ιδέες. Αν, εκτός από βιώσιμες, είναι και
ρομαντικές, ακόμα καλύτερα!
Πιστεύετε
πως η Τέχνη και η δημιουργικότητα έχει
δύναμη, ειδικά σε αυτήν τη δύσκολη εποχή
που διανύουμε?
Χρειαζόμαστε
την Τέχνη για να μην πεθάνουμε από την
Αλήθεια… για να παραφράσω λίγο τον
Νίτσε.
Πως
περνάτε τον ελεύθερο σας χρόνο?
Προσπαθώ
να γίνω μια καλή μαμά… Διαβάζω, προσπαθώ
να περπατώ όσο γίνεται περισσότερο,
βλέπω ταινίες…
Για
τη Θεσσαλονίκη ποια είναι η άποψη σας?
Την επισκέπτεστε συχνά?
Στη
Θεσσαλονίκη έχω καλούς φίλους και την
επισκέπτομαι αρκετά συχνά. Δεν μπορώ
να πω ότι τη γνωρίζω βαθιά, γιατί πάντα
έρχομαι για λίγο και για συγκεκριμένους
λόγους, όπως το Φεστιβάλ Ντοκμαντέρ,
που με κρατούν συνεχώς απασχολημένη.
Σαν επισκέπτης πάντως, θα έλεγα ότι η
«εποχή Μπουτάρη» φαίνεται στην πόλη:
σα να σηκώθηκε ένα σκοτεινό πέπλο, σα
να άρχισε η υγρασία να εξατμίζεται…
Έχετε
αφήσει ανεκπλήρωτα όνειρα?
Πολλά.
Και ίσως να τ’ αφήνω επίτηδες ανεκπλήρωτα
για να έχω την ψευδαίσθηση ενός ατέλειωτου
χρόνου μπροστά μου…
Τι
σημαίνει για σας η λέξη πίστη?
Μία
ανθρώπινη ανάγκη που οδηγεί στην
πολυπόθητη υπέρβαση…
