DAYDREAMING
Φωτογραφίες & λέξεις … ΝΙΚΟΣ ΡΑΚΚΑΣ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΣ ΠΙΛΑΒΙΟΣ …ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ!
Ένας από τους πρώτους λόγους που σκέφτηκα, ονειροπολώντας, να ξεκινήσω αυτό το blog, ήταν γιατί μέσα από αυτό θα μπορούσα να παρουσιάσω τα ενδιαφέροντα μου, τις κατά καιρούς εμμονές μου και κυρίως τις επιρροές μου.
Είναι μία καλή αφορμή να μιλήσω και προπαντός να φωτογραφίσω διάφορες προσωπικότητες που τους θεωρώ κι αυτούς daydreamers. Άνθρωποι που, για μένα, είναι σημαντικοί. Κάποιοι γιατί απλά είναι φίλοι μου που τους αγαπώ και έχουν χαράξει την δική τους ενδιαφέρουσα πορεία σε ότι έχουν επιλέξει. Και κάποιοι γιατί είναι… διάσημοι κι εγώ απλά ανήκω στο fan club τους!
Μια τέτοια παρουσίαση θα έπρεπε να με γυρίσει πολλά χρόνια πίσω.
Να ξεκινήσω απ την αρχή, από τον πρώτο (ή καλύτερα έναν από τους πρώτους) daydreamer που θυμάμαι…
Έναν άνθρωπο που μπορούσε να πετάξει! Μπορούσε να ζωγραφίζει ότι ιστορίες ήθελε και να μπαινοβγαίνει με άνεση μέσα σε αυτές.
Και το πιο σημαντικό…να μπορεί να βάζει ότι τέλος θέλει στα παραμύθια του!
Δεν νομίζω να μπορούσα να έχω καλύτερο προσκεκλημένο για ξεκίνημα σ’ αυτή τη σειρά φωτογραφιών, από τον κύριο Νίκο Πιλάβιο. Από τον αγαπημένο μου Παραμυθά των παιδικών μου χρόνων!
1:Από παιδί είχα μια απορία παρακολουθώντας την εκπομπή σας: Τι βλέπετε τελικά πετώντας εκεί ψηλά, φορώντας το μαγικό σας γιλέκο;
Αν η ερώτηση γίνεται από το τότε παιδί, η απάντηση είναι ότι βλέπω όσα βλέπει κι εκείνο στην οθόνη του – βουνά, δάση, ποτάμια, πόλεις – μόνο που δεν τα βλέπω από απέναντι όπως αυτό, αλλά από πάνω τους. Τώρα, αν η ερώτηση γίνεται δημοσιογραφικά από τον σημερινό ενήλικα, η απάντηση είναι ότι όπως είμαι κρεμασμένος στον αέρα με το ειδικό σκοινί από το ταβάνι, βλέπω το πάτωμα του στούντιο όπου γίνεται το γύρισμα και ψιλοανησυχώ μην κοπεί το σκοινί και σκάσω κάτω σαν καρπούζι.
2:Αλήθεια,πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα μ’ έναν ιπτάμενο Παραμυθά;
Όταν έγινα Προϊστάμενος του Τμήματος Παιδικών εκπομπών στην Ε.Ρ.Τ. το 1978, ήθελα να κάνω και μια εκπομπή που να με ευχαριστεί προσωπικά και να είναι πέρα από τα Διοικητικά μου καθήκοντα. Έτσι, λέγοντας ένα βράδυ παραμύθι στην κόρη μου που ήταν 3 χρονών, σκέφτηκα να κάνω μία εκπομπή που ένας μπαμπάς θα λέει παραμύθια και θα ήταν αυτά που της έλεγα εγώ και θα την ονόμαζα, “Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ”. Τελικά, για διάφορους τεχνικούς λόγους, δεν γινόταν να είναι μπαμπάς με μαύρα μαλλιά κι έτσι φόραγα μια περούκα με άσπρα μαλλιά κι έγινα παππούς. Τώρα: Ο Παραμυθάς δεν πετούσε από την αρχή. Κάποια στιγμή αργότερα, βλέποντας ότι τεχνικά μπορούσε να γίνει το πέταγμα στο στούντιο, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο και να πετάξω.
3:Κρατώντας ακόμα και σήμερα το μαγικό σας μολύβι στα χέρια ,τι θ’ αλλάζατε στην τωρινή πραγματικότητα;
Όλα. Αλλά… Ααααχχχ!… Μακάρι να ήταν έτσι απλά τα πράγματα και στην αληθινή ζωή και με ένα μαγικό μολύβι να μπορούσαμε να αλλάξουμε την αθλιότητα της περιόδου που περνάει ο τόπος μας…
4:Εχετε πάντα στη ντουλάπα σας το μαγικό γιλέκο; Σε περίπτωση ανάγκης…
Χα, χα, χα… Η απάντηση για το «τότε παιδί», που είπα και στην αρχή, είναι γενικά και αόριστα: Και βέβαια βρίσκεται στην ντουλάπα μου και όταν υπάρχει ανάγκη το χρησιμοποιώ. Αλλά η απάντηση, στον «σημερινό ενήλικα» είναι: Ναι, το έχω στην ντουλάπα μου, αλλά δεν το φοράω πια ποτέ γιατί τα γιλέκα δεν είναι πια της μόδας και όταν υπάρχει ανάγκη να πάω κάπου ταξίδι γρήγορα, παίρνω το αεροπλάνο.
5:Βλέπω στο βιογραφικό σας ότι έχετε άμεση σχέση σαν παραγωγός ή σκηνοθέτης με πολλές και γνωστές παιδικές εκπομπές .Σήμερα ποιά είναι η γνώμη σας για την παιδική τηλεόραση? Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα ή ήρωας που θαυμάζετε;
Η γνώμη μου για σήμερα είναι ότι θεωρώ τραγική την έλλειψη μεγάλης παραγωγής ελληνικού προγράμματος και αντικατάστασής της με φτηνά, γεμάτα βία, Γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια. Ομολογώ ότι από μικρό παιδί δεν είχα ήρωες που να θαυμάζω. Τότε δεν υπήρχε και η τηλεόραση. Για τα παιδιά, υπήρχε στην οδό Πανεπιστημίου το «Σινεάκ», όπου εκεί βλέπαμε διάφορες ασπρόμαυρες κωμωδίες, και υπήρχε ένας «ήρωας» που αγαπούσα πολύ: ο Σαρλώ (Τσάρλι Τσάπλιν).
6:Για την Θεσσαλονίκη ποια είναι η άποψη σας;Tην επισκέπτεστε;
Η Θεσσαλονίκη είναι η αγαπημένη μου. Αν και τη γνώρισα από στενόχωρη αιτία, γιατί πρωτοήρθα ως φαντάρος τον Ιούνιο του 1964, στο στρατόπεδο ΚΑΡΑΤΑΣΣΟΥ, στη Σταυρούπολη, που δεν υπάρχει πια, πέρασα εξαιρετικά στους 6 μήνες που έμεινα κι έκανα μερικούς πολύ καλούς φίλους. Βέβαια αυτό έγινε, γιατί τότε είχε πρωτοϊδρυθεί το ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ και Γενικός Διευθυντής ήταν ο Δάσκαλός μου από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού, ο Σωκράτης Καραντινός, που λειτούργησε ως “βίσμα” μου και κατάφερε να βγαίνω κάθε μέρα με άδεια εξόδου στις 9 το πρωί, μετά τις 7 που έμπαινα! Βλέπετε είχα νοικιάσει κι ένα φοιτητικό δωμάτιο και έμενα σε ένα νεοκλασικό σπίτι που δεν υπάρχει πια, στη Λεωφόρο Βασ. Όλγας, δίπλα στη ΣΧΟΛΗ ΤΥΦΛΩΝ. Πέρασα υπέροχα, όπως περνάω πάντα υπέροχα όταν έρχομαι εκεί, για διάφορους λόγους, έως σήμερα.
7:Ποιό είναι το ιδανικό, για να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα?
Για τα παιδιά να έχουν γονείς χωρίς «εγώ» για να μπορεί να ανθίζει αυτό που εκείνα είναι και για τους μεγάλους να μη θέλουν ντε και καλά να γίνουν κάποιοι, όσο για μας, να ζούμε σύμφωνα με κάτι που λέει στο απόκρυφο ευαγγέλιό του ο Θωμάς, «εν τω κόσμω, αλλά όχι εκ του κόσμου τούτου» ή αλλιώς, όπως το έχει πει ένας σύγχρονος φιλόσοφος, «να ζείτε μέσα στον κόσμο, αλλά να μην ανήκετε στον κόσμο». Πώς γίνεται αυτό; Έλα ντε!…
Ο κύριος Πιλάβιος είναι και για τις νέες γενιές ο αγαπημένος τους παραμυθάς!
Τον παρακολουθούν μέσω του εξαιρετικού blog http://www.paramithas.gr/ ,βλέπουν τα νέα επεισόδια που γυρίστηκαν το 2010 για το Prisma Plus στο http://www.paramithas.tv/ και τον διαβάζουν σε εξαιρετικές νέες εκδόσεις από τις εκδόσεις Ψυχογιός και Καστανιώτη.
Αξίζει να δείτε το πλήρες βιογραφικό του εδώ, http://http://www.paramithas.gr/bio/
γιατί πέρα από Παραμυθάς έχει μία μεγάλη πορεία ως προϊστάμενος του παιδικού τμήματος της ΕΡΤ για πολλά χρόνια, όπου ως παραγωγός ή σκηνοθέτης έχει αναμειχθεί σε αξέχαστες παιδικές εκπομπές όπως την ΧΙΛΙΟΠΟΔΑΡΟΥΣΑ, τον ΚΗΠΟ ΜΕ Τ ΑΓΑΛΜΑΤΑ και τον αγαπημένο (που ακόμη δείχνει τα πρωινά του καλοκαιριού η ΕΤ) …ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ!
Και μια και μιλάμε για επαναλήψεις προβάλλεται ξανά από την ΕΤ ο Παραμυθάς!
Καθημερινά στις 13.30 με δύο επεισόδια…
Μία μικρή γεύση από τα δύο πρώτα επεισόδια των δύο διαφορετικών εποχών, του 1978 και του 2010 που γυρίστηκαν ξανά!
http://http://www.youtube.com/watch?v=5zk9YEDVWmw
http://http://www.paramithas.tv/video/167
Eυχαριστώ πολύ τον κύριο Νίκο Πιλάβιο που δέχτηκε να ονειροπολήσει μαζί μου!
