Η αυξανόμενη ζήτηση από το κοινό για τον κινηματογράφο αρχικά της Ιαπωνίας και κατ’ επέκταση των χωρών της Άπω Ανατολής, συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να μην θεωρείται πλέον ένα είδος μόδας. Αντίθετα είναι δεδομένη πλέον η ύπαρξη ενός πυρήνα κινηματογραφόφιλων που μπορεί να στηρίξει αφιερώματα που αναφέρονται είτε στο παρόν είτε στο παρελθόν της κινηματογραφικής Ιαπωνίας και μάλιστα όχι απαραίτητα σε αυτά των γνωστών ονομάτων. Για όσους θυμούνται από τις αρχές του 2000, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου παρουσίασε (εκτός του δεκαημέρου μάλιστα) μια πλήρη ρετροσπεκτίβα για τον Όζου και εντός της διοργάνωσης σπουδαία αφιερώματα στους Μιζογκούτσι, Ιμαμούρα, Σουζούκι και Ναρούσε, όλα με επιτυχία και (ευτυχώς) όχι σε άδειες αίθουσες.
Αυτή τη σχέση του κοινού της πόλης με το Ιαπωνικό σινεμά ευελπιστεί να συνεχίσει το αφιέρωμα Σπάνια Τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου: Από την παράδοση στην νεωτερικότητα, που προβάλλει δέκα ταινίες από το 1936 ως το 1987, ως επί το πλείστον άγνωστες. Πρόκειται για τα φιλμ: Γυναίκα της ομίχλης του Χεϊνοσούκε Γκόσο (1936), Ο ηλίθιος του Ακίρα Κουροσάουα (1951), Οι ιστορίες του Γκέντζι του Κοζαμπούρο Γιοσιμούρα (1951), Κολασμένα πάθη του Κανέτο Σίντο (1967), Το αγόρι του Ναγκίσα Όσιμα (1969), Έρωτας + Σφαγή του Γιοσισίγκε Γιόσιντα (1969), Η τελετή του Ναγκίσα Όσιμα (1971), Έιτζανάικα του Σοχέι Ιμαμούρα (1981), Το θολό ποτάμι του Κοχέι Ογκούρι (1981) και Ζεγκέν, ο άρχων του μπορντέλου του Σοχέι Ιμαμούρα (1987).
Το αφιέρωμα επιμελήθηκε ο Μισέλ Δημόπουλος, που στο παρελθόν μέσω του Φεστιβάλ υποστήριξε το σινεμά της Ιαπωνίας και σύμφωνα με τον ίδιο, οι επιλογές αυτού του προγράμματος είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι από την κινηματογραφική κληρονομιά που μας άφησαν οι Ιάπωνες τον 20ο αιώνα. Όπως και να ‘χει πάντως, περιλαμβάνοντας δουλειές οκτώ συνολικά σκηνοθετών, προσφέρει μια σφαιρική ματιά στους θεατές ξεκινώντας από τον προπολεμικό Γκόσο, σκηνοθέτη 100 περίπου ταινιών με πλούσιο έργο στις δεκαετίες του ‘20 και του ’30, και φθάνοντας μέχρι τον Σοχέι Ιμαμούρα, που ξεκίνησε τη καριέρα του ως βοηθός του Όζου και βραβεύθηκε δυο φορές με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για τη Μπαλάντα του Ναραγιάμα (1983) και το Χέλι (1997). Ανάμεσά τους βλέπουμε την όχι και τόσο γνωστή μεταφορά του Κουροσάουα στον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, ένα χρόνο μετά το Ρασομόν που τον έκανε γνωστό στη δύση, αλλά και δυο φιλμ του πρόσφατα εκλιπόντα Ναγκίσα Οσίμα, σκηνοθέτη που κατά το παρελθόν επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη μέσω του φεστιβάλ και πάλι.
Το αφιέρωμα πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ιαπωνίας, του Japan Foundation, του Kawakita Memorial Film Institute και του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας». Οι προβολές (σε φιλμ 35μμ) θα γίνουν στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του κινηματογράφου Ολύμπιον από την Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου ως και την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου.
