Η Τιμωρός

(Haywire)

Περιπέτεια, 2011, ΗΠΑ, 93 λεπτά

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ

Παίζουν: Τζίνα Καράνο, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Μάικλ Φασμπέντερ

Πληρωμένη εκτελέστρια διαπιστώνει ότι τα αφεντικά της επιθυμούν να τη βγάλουν από τη μέση και πασχίζει να ξεφύγει από το ανθρωποκυνηγητό, που εξαπολύουν σε βάρος της και να πάρει εκδίκηση.

Δεύτερη σκηνοθετική δουλειά μέσα στη σεζόν από τον πολυπράγμονα Στίβεν Σόντερμπεργκ, μετά το «υποχόνδριο» Contagion, που προβλήθηκε στην χώρα μας το φθινόπωρο. Η φιλμογραφία του χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Από τη μία γυρίζει ταινίες ευρείας κατανάλωσης κι από την άλλη επιδίδεται σε (άλλοτε επιτυχημένα, άλλοτε αποτυχημένα, ποτέ όμως αδιάφορα) φορμαλιστικά πειράματα. Η Τιμωρός φαίνεται να ανήκει στην πρώτη κατηγορία, έχει όμως ορισμένες ιδιαιτερότητες.

Στόχος του Σόντερμπεργκ να κάνει μια macho περιπέτεια εκδίκησης των 70’s, από εκείνες τις οποίες στιγμάτισε με την παρουσία του ο Τσαρλς Μπρόνσον. Τον λακωνικό ήρωα όμως δεν ενσαρκώνει μια σκηροτράχηλη, δωρική φιγούρα με περίσσια κιλά τεστοστερόνης, αλλά μια θηλυκή ύπαρξη, δίχως πρότερο ερμηνευτικό βίο. Η αλλαγή στο φύλο του πρωταγωνιστή δε συνεπάγεται και φύρα σε δυναμισμό, καθώς η πρωταγωνίστρια Τζίνα Καράνο δείχνει τα «καρύδια» της από την πρώτη, αναγνωριστική σκηνή στο καφέ, όπου μονομαχεί με τον ογκώδη Τσέινινγκ Τέιτουμ, βγάζοντας τον νοκ άουτ.

Εκμεταλλευόμενος το ένδοξο παρελθόν της στον χώρο των Mixed Martial Arts, ο Σόντερμπεργκ αφήνει την πρωταγωνίστρια του να εφεύρει με το σώμα της τρόπους για να αποκρούσει τις επιθέσεις των αντιπάλων της, αξιοποιώντας στο έπακρο τα στοιχεία του τεχνητού περιβάλλοντος στο οποίο εξελίσσεται η μάχη. Έτσι οι σκηνές μάχης αποκτούν μια αυτοσχέδια, «βρώμικη» αγριάδα, μίλια μακριά από την συνήθη χορογραφημένη πάλη, που παρακολουθούμε σε ανάλογες παραγωγές.

Οι funky μελωδίες του David Holmes δίνουν πιο ανάλαφρο τόνο στα δρώμενα και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος συγκρατημένης ευφορίας κατά την παρακολούθηση. Η παρουσία εκλεκτών πρωταγωνιστών σε δεύτερους ρόλους που πλαισιώνουν την Μάλορι Κέιν της Καράνο, ενδεχομένως γεννά προσδοκίες για ένα θέαμα υψηλών προδιαγραφών, ο Σόντερμπεργκ όμως έχει βάλει χαμηλά τον πήχη. Πρόκειται απλώς για μια καλογυρισμένη περιπέτεια, καθ’όλα αξιοπρεπή, μα ελαφριά σαν πούπουλο.

Related stories

Χριστόφορος Ζαραλίκος: «Ντου» στην παράστασή του στη Βέροια – Ο λόγος

Επεισοδιακά εξελίχθηκε η παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου στη Βέροια,...

Γιατί όλο και λιγοστεύουν τα κλασικά μπαρ που μεγαλώσαμε;

Κάποτε η νύχτα της Θεσσαλονίκης είχε σταθερά στέκια. Μπαρ...

Βιβλιοπρόταση: Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες “Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας “

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας"...

73 συναρπαστικά ελληνικά ντοκιμαντέρ που πρέπει να δεις στο ΦΝΘ

Δυναμικά και καθηλωτικά, τα ελληνικά ντοκιμαντέρ παρουσιάζουν συγκινητικές προσωπικές...