Η ένταξη της «Χρυσής Αυγής» στις «εγκληματικές
οργανώσεις» ήταν φανερό από την αρχή ότι αποτελούσε ένα πολιτικό,
επικοινωνιακό παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ με στόχο τον
εκφοβισμό του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που βρίσκονται τώρα ξαφνικά να παρουσιάζονται,
με έμμεσες αναφορές «περί βίας» γενικά, ως ηθικοί αυτουργοί του
εμπρησμού της ΜΑRFIN Τράπεζας στη Σταδίου που είχε ως αποτέλεσμα τον
φρικτό θάνατο 4 ανθρώπων.
Και οι άδικες
συλλήψεις με την κατηγορία ένταξης στους «Πυρήνες της Φωτιάς» συνεχίζονται με
γενικευμένα κατηγορητήρια…
Νέα κατηγορία ωστόσο συλλήψεων εγκληματιών είναι αυτή των
στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας. Στάχτη στα μάτια ή γίνεται κάτι καινούργιο
και ουσιαστικό;
Γεγονός, πάντως, είναι πως η επίσκεψη του
Αντώνη Σαμαρά στο Ισραήλ και οι συνομιλίες με το εβραϊκό λόμπι στην Αμερική,
μετά τη σύλληψη των βουλευτών της «Χρυσής Αυγής», έγιναν μέσα σε πανηγυρικό
κλίμα.
10 λεπτά προσευχόταν μέσα στον Πανάγιο Τάφο ο
πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας… Φαντάσου τι τσουνάμι οικονομικών
μεταρρυθμίσεων έρχεται.
Πιστεύω πως μακροπρόθεσμα η ένταξη της «Χρυσής
Αυγής» στο νόμο περί «εγκληματικής οργάνωσης» θα ανοίξει ένα, άγνωστης έντασης,
κύμα βίας και ανομίας, καθώς οι δημοσκοπικές έρευνες δείχνουν μικρή πτώση των
ποσοστών της πρόθεσης ψήφου στον πολιτικό σχηματισμό, τον αναγνωρισμένο ως
κόμμα από τον Άρειο Πάγο. Περίπου 1.000.000 Έλληνες φαίνεται πως ταυτίζονται
ακόμα με τις φασιστικές, ρατσιστικές και νεοναζιστικές αντιλήψεις του
μορφώματος αυτού…
Αναγνωστικά του 1917 σε προσφορά, ξανά μανά
εκπομπές μαγειρικής κάτω από το ελληνικό, νησιώτικο και ηπειρωτικό φως για
άνεργους τηλεθεατές, αφή της χειμερινής ολυμπιακής φλόγας κατά τρόπο
αρχαιοελληνικό στο ναό του Απόλλωνα, ξανά μανά εκπομπές λόγου «ποιός κάνει 69
στην παραλία με ποιά», γυμνασμένα φασισταριά με παπάρια τσαλακωμένα στη ΓΑΔΑ..
αυτό είμαστε πάλι και πάλι. (Ευτυχώς υπάρχει η Καθημερινή της Κυριακής που με
την αρωγή των εκδόσεων Αλεξάνδρεια μοιράζει επίκαιρα βιβλία πολιτικού και
ιστορικού στοχασμού.)
Είμαι από τους ανθρώπους που θεωρούν τις
αντιλήψεις «περί έθνους» της κυρίας Αρβελέρ ξεπερασμένες, ξαναμασημένες. Για
αυτό και στην καταστροφολογία «περί κράτους», έτσι όπως σιβυλλικά ανέπτυξε σε
τηλεοπτική εκπομπή στο MEGA, («θα έχετε κράτος μέχρι τον Σεπτέμβρη») δεν έδωσα
καμία σημασία… Αντιθέτως μάλιστα.
Παρακολούθησα την εκπομπή των «Πρωταγωνιστών»
του Σταύρου Θεοδωράκη στο διαδίκτυο με μεγάλο ενδιαφέρον. Ο δημοσιογράφος και η
ομάδα του ξέρουν πώς να στήνουν με αξιοπρέπεια και σεβασμό τέτοιες εκπομπές.
Μοναδικό φάουλ η χρήση πολεμικού όπλου στις μεταμφιέσεις του
δημοσιογράφου στους τίτλους της εκπομπής. Άκομψο και παράταιρο με το ύφος των
εκπομπών που παρουσιάζει…
Αυτό το δωρεάν άνοιγμα, διακήρυξη ενός «καλύτερου κόσμου»
της Λυρικής στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης μόνο εγώ το βρίσκω
τόσο άτεχνο και γελοίο; Επίσης, δεν έχω καταλάβει, γιατί η Αίθουσα
Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών δεν καλύπτει εδώ και χρόνια τις λειτουργικές
και καλλιτεχνικές ανάγκες της Λυρικής Σκηνής (και του Φεστιβάλ Αθηνών)
και αποκτά η Αθήνα άλλη μια πολυλειτουργική αίθουσα Τέχνης (αυτή στο
πολιτιστικό κέντρο «Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο). Με τον ίδιο τρόπο δεν
καταλαβαίνω και τη μετακόμιση της Εθνικής Βιβλιοθήκης σε ένα νέο κτίριο,
την στιγμή που καίριο ζητούμενο είναι η δημιουργία λειτουργικών παραρτημάτων σε
διάφορες γειτονιές της πόλης.
Τις ανάγκες, επίσης, της Λυρικής Σκηνής θα μπορούσε να
καλύψει άμεσα το νέο «Δημοτικό Θέατρο» στον Πειραιά, το οποίο αντιμετωπίζεται
πάλι από τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση ως αμιγώς θεατρικός χώρος.
Τελικά
η κάθοδος του Σωτήρη Χατζάκη στην Αθήνα σε αναβαθμισμένο ρόλο, αυτό του
διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, έχει ήδη στιγματιστεί από δημόσιες αποχωρήσεις
και ακυρώσεις παραστάσεων.
Φαίνεται πως η καλλιτεχνική κοινωνία της Αθήνας δεν
μπορεί να ενσωματώσει στους κόλπους της το «πολιτιστικό
φερέφωνο» της Νέας Δημοκρατίας. Μάλλον με το δίκιο της…
Μπορεί κανείς να μου
εξηγήσει πως γίνεται, τη στιγμή που μπαίνουν χιλιάδες λουκέτα σε
επιχειρήσεις
σε ολόκληρη την επικράτεια, να ανοίγουν διαρκώς σε κάθε γειτονιά νέες
επιχειρήσεις φτηνής εστίασης;
