-Επιστροφή στο
σπίτι μου, περίοδος πένθους «χειροβομβίδας». Κοιμάμαι, απρόσεκτα, νωρίς τις
πρωινές ώρες και ξυπνάω απόγευμα, απροβλέπτως.
-Διαβάζω ειδήσεις
στο διαδίκτυο, η τηλεόραση κλειστή πάνω από χρόνο. Αλλάζω τηλεφωνικό αριθμό.
Θέλω να μιλάω με ελάχιστους, θα μπορούσα να μην μιλάω με κανέναν. Η υπέρβαση
απαιτεί προοπτική, την οποία αρνούμαι. Προσπαθώ άλλες φορές να προσευχηθώ, αλλά
αυτή η νομοτελειακή έκσταση δεν μου βγαίνει. Με «φωτίζει» μόνο η ψευδαίσθηση
ότι τίποτα δεν έχει στ' αλήθεια συμβεί.
Συνεννοούμαι με τον εαυτό μου καλύτερα έτσι…
-Με στριμώχνει στην
άκρη του κρεβατιού η δολοφονία του KillahP. Η κοινωνία έχει μεταλλαχθεί, έχει μαζευτεί… Πουθενά
άρωμα Δεκέμβρη του 2008. Την βγάζουμε πια καθαρή με μια «επαρχιώτικη»
κακόγουστη καθημερινότητα. Το στομάχι μας γεμίζει με ακροβατικές δηλώσεις και statusupdate από το facebook, ψυχοφθόρες πλύσεις εγκεφάλου τόσες, όσες
και προσθήκες φίλων πλάι σε free πορνοταινίες. Δεν
ξέρεις ανάμεσα σε τόσα free αγαθά τι να πρωτοδιαλέξεις…
Ευτυχία;
-Οι πολιτικοί έχουν
ραμμένες τις κωλότσεπες και συνεχίζουν να κοιτάνε αφ’ υψηλού το «ανορθόδοξο»
εκλογικό σώμα. Κάποιος «Αλέξης» αντιγράφει σκηνές δήθεν κοινωνικής ενσωμάτωσης
στους δρόμους της Αθήνας κάποιου «Γιώργου». Νομοτελειακά η ελληνική προοπτική
θα τον αποζημιώσει με το σουβενίρ μιας εύθραστης εκλογικής νίκης.
-«Που πάμε και τί
ακριβώς περιμένουμε όταν φτάσουμε στον πραγματικό μας ελληνικό εαυτό;». Μήπως
το μίσος είναι το πιο παράφορα γνήσιο αρχαίο μας κοινό εθνικό χαρακτηριστικό; Η
τρομερή κατάσταση που το μίσος ανάμεσα σε επαρχιακές ομάδες συντρίβει και
διαλύει οριστικά οποιοδήποτε δημοκρατικό σχέδιο πολιτειακής οργάνωσης.
-Στο πιο
εναλλακτικό στέκι στο κέντρο της πόλης ένας καφές στοιχίζει 4 ευρώ. Καμμία
εξοικονόμηση. Θυμάμαι την τελευταία μου επίσκεψη στο Prado.
Καφές, ανθρακούχο νερό και γλυκό, όλα στην προνομιακή τιμή 3,50 ευρώ.
Αποταμίευση στα όρια ενός πτωχευμένου κράτους…
-Με τρομάζουν αυτές
οι νέες πολιτικές εξισώσεις δυνάμεων κάτω από τον πολιτικό χαρακτηρισμό «τρομοκρατική
οργάνωση». Όλα τακτοποιούνται και οργανώνονται με τρόπο συμφέρον προς αλλότρια
πολιτικά αισθήματα. Στη φυλακή μισοπεθαίνουν και υπέροχης ευγένειας κοινωνικά
αισθήματα.
-Σε ένα ράφι
ξαναμαζεύω 10 συγγραφείς που θέλω να ξαναδιαβάσω. Όλη νύχτα αδειάζω ράφια για
να ξετρυπώσω τον JosephRoth. Από το «εμβατήριο» του ανυπερθέτως θέλω να ξαναρχίσω.
Με πυρετό ψυχεδελικό τον τελειώνω μέσα σε δυο νύχτες! Ο σκουπιδότοπος άνθισε…
-Ξαναγυρίζω στη
δολοφονία του KillahP. Ούτε ξέρω που
πέφτει η Αμφιάλη. Ανοίγω ένα χάρτη… Πως μυρίζει τώρα ο αέρας στην Αμφιάλη; Πως
ονειρεύονται οι άνθρωποι στην Αμφιάλη; Υπάρχει τείχος στα όρια του δημοτικού
διαμερίσματος όπως εκείνο το αρχαίο στο Βερολίνο; Ακούω μερικά από τα
ψυχεδελικά τραγούδια του νεκρού της Αμφιάλης. Τώρα έχει ένα οριστικό σπίτι στο
πουθενά… Ξανακούω μερικές φράσεις… δεν μπορώ να ταυτιστώ… Τρικυμισμένη ψυχή… Με
δυο μαχαιριές έχει περάσει στην άλλη όχθη… οι στίχοι βγαίνουν από τον Καββαδία…
Παντού αστυνομία, αστυνομεύει… Εξωστρεφείς τύπους… Κάπου είχα διαβάσει ότι
στους νεκρούς μιλάμε ευκολότερα… Αγεωμέτρητες ευκολίες… Στο facebook όλοι μιλάνε για όλα… πολλές φορές με τον
πιο γελοίο ποιητικό τρόπο… για μια μεταβολισμένη ζωή, σαν σεμινάρια ψυχολογίας
και πολιτικής ορθότητας δι’ αλληλογραφίας.
-Όσο ζούσε ο KillahP ποιός πήρε θέση;
Για τον ήρωα σε μονόπρακτο από την Αμφιάλη; Ξύπνησε κανείς από τους βιβλικούς
του στίχους; Η περιφρόνηση ξεχείλιζε. Τώρα το χαστούκι έγινε χάδι για το νεκρό KillahP.
-Επιστροφή. Μίσος…
η πιο γνήσια ελληνική ιδιότητα. Πατήρ πάντων πόλεμος.
-Η αγάπη και
εκπίπτει και ασχημονεί και παροξύνεται. Καταθλίβει και συνθλίβει…
-Κάποτε πίστευα πως
ο κομμουνισμός είναι η πιο ανθρωπιστική ιδεολογία του κόσμου… ούτε για δήμιους
ήξερα, ούτε για μελανοχιτώνες… ούτε για αντιφρονούντες και ταξικούς εχθρούς…
-«Ο άνθρωπος να
αγαπάει τον άνθρωπο»… κάπου έχει κρατηθεί στο πλαίσιο ενός βιβλίου η σημείωση…
κοινοτοπία που δεν αφορά κανένα τσαλακωμένο sms.
-Όλα
μέσα μου χτίζονται μέσα στον πόνο. Οι ειδήσεις της χώρας μου ακούγονται σαν
απαίδευτοι εκβιασμοί… και κάποιος στο σκοτάδι σου δίνει ένα όπλο κι ένα
πολιτικό εφεύρημα για να παίξεις έναν ρόλο…
