6 Μαίου 96 μ.Χ. : Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τίτος Φλάβιος Βασπασιανός επαναφέρει το σύστημα διακυβέρνησης της Ελλάδας ως «επαρχίας» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο απόστολος της Αγάπης, Παύλος, έχει ήδη καταλύσει με την ελληνική του τουρνέ κάθε ίχνος θρησκευτικής πολυσυλλεκτικότητας ομνύοντας στο όνομα ενός και μόνο Θεού (μπλοφάροντας με την εικόνα του αγνώστου Θεού) ενώ 30 χρόνια (66 μ.Χ.) νωρίτερα ένας τρελός ονόματι Νέρων, έχει χαρίσει στην Ελλαδίτσα την ανεξαρτησία της.
1357 χρόνια αργότερα, η Ελλάδα η Ρωμιά επιλέγει να δώσει τα διοικητικά κλειδιά της επαρχιακής της πολιτικής οντότητας στην μεγάλη Οθωμανική Πύλη. Αποφασίζει τότε ότι ανήκει στην Ανατολή για να επιστρέψει ωστόσο εξαντλημένη από φόρους υποτέλειας 400 χρόνια αργότερα στη Δύση και στο Διαφωτισμό της.
Στις 6 Μαίου του 2012 η Ελλάδα πάλι καλείται να υπερασπιστεί το αιώνιο οντολογικό πολιτικό της δίπολο. Επαρχία της Δύσης ή επαρχία της Ανατολής; Επαρχία της μνημονιακής Ευρώπης ή επαρχία του χάους της Ανατολής;
Να εξηγούμαστε. Καταψηφίζω τα ιδεολογικά εκτρώματα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ακροδεξιάς και της εθνικιστικής πόλωσης. Ωστόσο κανένας πολιτικός λόγος των μορφωμάτων της Ελληνικής Αριστεράς δεν με έχει πείσει ως λόγος αναμορφωτή και έτοιμου πολιτειακού μηχανισμού να αναλάβει πολιτική δράση εκκαθάρισης με εθνικές νοοτροπίες της ελληνικής παρακμής και ύφεσης. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για μικρότερα κόμματα που δεν εμφανίζονται ούτε καν σε μονοψήφιες κάτω από το 3% συσπειρώσεις στις λίστες των δημοσκοπήσεων.
Αυτές οι εκλογές είναι οι ύστατες lifestyle κωλοτούμπες των πολύχρωμων PIGS της παρακμιακής ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Η κάλπη της 6ης Μαίου δεν θα ανατρέψει την μνημονιακή συμφωνία της κυβέρνησης συνασπισμού του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά για πολυετή εθνική λιτότητα και κοινωνική εξαθλίωση στο όνομα 4 πολυεθνικών τραπεζών με έδρα τις διψασμένες για δολλάρια και εθνικό απανταχού της γης αίμα ΗΠΑ.
Ναι κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα ξαναγίνεται μια επαρχία της μεγάλης αυτοκρατορίας των ΗΠΑ του «δίκαιου» προέδρου Obama.
No Hope.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Έλληνας. Για Έλληνες έχω διαβάσει στο σχολείο και στο Πανεπιστήμιο μόνο.
Ζω σε μια χώρα που κάποτε ζούσαν ΕΛΛΗΝΕΣ. Ήταν πολυθεϊστές, μιλούσαν άλλη γλώσσα, πολιτικός ή εθνικός θεσμός ήταν η πόλις κράτος, είχαν δούλους και δημοκρατία ή αλλού τυραννία. Αγαπούσαν τον πόλεμο περισσότερο από την Ειρήνη.
Μου έχουν φορτώσει έναν εθνικό τίτλο που ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.
ΕΙΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Ζω κάπου ανάμεσα σε αυτές τις γεωγραφικές συντεταγμένες 37° 48' 55 N και 23° 45' 36 E, με προσδιορίζουν συνέχεια αριθμοί, χρονολογίες και PIN από την ημέρα που γεννήθηκα και η μητρική μου γλώσσα έχει ρίζα της την αρχαία ελληνική, όπου κι αυτή με τη σειρά της έχει ρίζα της την μεγάλη ινδοευρωπαϊκή…Το μοναδικό ελληνικό τοπίο που μου ξυπνάει μια ακατανόητη έλξη είναι οΨηλορείτης… τίποτ' άλλο.
Θα ήθελα να μην ζω σε αυτή τη χώρα, θα ήθελα να έχω τους φίλους που έχω και τώρα, πανεπιστημιακή μόρφωση από καθηγητές που δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα αλλά καταλαβαίνουν καλύτερα το ελληνικό πεδίο.
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τους φίλους μου (τους τσεκαρισμένους φίλους μου δηλαδή) μουσική, κάποιες εικόνες και τα βιβλία. Πολλά βιβλία.
Αυτά…
Α, 6 Μαίου δεν σας ψηφίζω.
Δεν σας ψηφίζω γιατί δεν μοιάζω με όλους εκείνους που ψήφιζαν και ψηφίζουν κυβερνήτες που έφεραν αυτή την υπέροχη κάτω από έναν λαμπρό ήλιο χώρα τόσο κοντά στις πύλες της Κολάσεως.
( Αφιερωμένο στην αγανακτισμένη μνήμη του Νίκου Πολυβού.)
