Ακόμα μια ταινία που δεν φαίνεται να διεκδικεί κάποιο από τα βραβεία της Berlinale.
Quand on as 17 ans – Competition, του, André Téchiné, France
Τα προβλήματα της εφηβείας φαίνεται να απασχολούν τον André Téchiné στην τελευταία του ταινία. Ο Ντάμιεν είναι ένας 17χρονος που ζει με την μητέρα του σε ένα χωριό στα βουνά των Πυρηναίων ενώ ο πατέρας του λείπει καθώς είναι πιλότος στην αεροπορία. Ο Τόμας, ζεί σε μια φάρμα αγελάδων με την υιοθετημένη οικογένειά του, απομακρυσμένα από τον πολιτισμό και η μοναδική σύνδεσή τους είναι το σχολείο, όπου και οι δύο προσπαθούν να προετοιμαστούν για το ΒΑC, τις αντίστοιχες πανελλαδικές εξετάσεις. Η ταινία εξερευνά τις σχέσεις των δύο νέων, από εχθρική και ανταγωνιστική μέχρι ερωτική, προσπαθώντας μέσα από αυτούς να μιλήσει για το κρίσιμο βήμα της ενηλικίωσης.
Όμως η ταινία αποτυγχάνει να μας πείσει για τις προθέσεις της. Για δύο βασικούς λόγους. Ένα, το σενάριο περιέχει οποιοδήποτε μεγάλο κοινωνικό ζήτημα μπορούμε να φανταστούμε– ρατσισμός, bulling, αποξένωση, απομάκρυνση από την φύση, ομοφυλοφιλία, αντιμετώπιση του θανάτου στην οικογένεια – χωρίς να δίνει το χρόνο για την ανάπτυξή τους. Με απλά λόγια, προσπερνάμε κάθε γεγονός ως ένα απλό συμβάν και άρα όλα γίνονται πολύ αδύναμα. Η επιλογή του σεναρίου, να συμβαίνουν τα πάντα, ξεφουσκώνει οποιοδήποτε αληθινό ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες.
Δεύτερον, η προσέγγιση των χαρακτήρων ως συναισθηματικά κενούς – μια τεράστια τάση του σύγχρονου κινηματογράφου με αμφίβολα αποτελέσματα – είναι αρκετά άστοχη. Η ζωή του Ντάμιεν περιέχει τεράστιες συγκρούσεις, καθημερινά άγχη και τάσεις, και ο ίδιος, όπως και ο Τόμας είναι σχεδόν ανέκφραστοι με εξαίρεση τα ξεσπάσματά τους. Αυτό, μπορεί να είναι ρεαλιστικό, μια αληθινή αντιμετώπιση των προβλημάτων – ιδιαίτερα στην εφηβεία – είναι η αποστασιοποίηση, όμως η ταινία δεν μπορεί να παραμένει αμέτοχη σε όλα αυτά. Η αίσθησή τελικά όταν φεύγουμε από την αίθουσα είναι πως είδαμε την εικόνα που έχει ένα πατέρας ή ένας εξωτερικός παρατηρητής για την εφηβεία αλλά όχι την αληθινή ζωή των εφήβων. Και αυτό δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως μια εύκολη και απλοική προσέγγιση. Η ταινία δύσκολα θα αποσπάσει κάποιο από τα βραβεία του Φεστιβάλ.
