Σήκω να πάμε θερινό σινεμά. Άσε το ποτό απόψε, πάμε για βυσσινάδα έξω από το Ελληνίς, στα τραπεζάκια.
Πάμε στο Ναταλί να μυρίζουμε τα γιασεμιά.
Πάμε στο Πανόραμα με τη φοβερή θέα, πάμε Θερμαϊς.
Εκεί που το σινεμά θυμίζει σινεμά. Εκεί που νιώθεις παιδί της πόλης, της όμορφης πλευράς της. Κάτω από τα αστέρια, στο οξυγόνο, με σπόρια, όπως είμασταν παιδιά. Δεν σου λείπουν τα παλιά;
Πάμε στο Απόλλων, ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Να χαζεύουμε τα χρώματα των απλωμένων ρούχων, και το φως από την ταινία που αλλάζει τις σκιές στις κεραίες.
Πάμε στο Άλεξ, εκεί που ήταν το πρώτο μας ραντεβού. Εκεί που κρατιόμασταν χέρι χέρι σε όλη την ταινία, και που και που, κοιτούσαμε την Όντρει Τοτού.
Εκεί που περιμέναμε τα σκοτεινά πλάνα για να φιληθούμε ξανά, εκεί που ανυπομονούσαμε να τελειώσει η ταινία για να βρεθούμε μόνοι.
Πάμε γιατί δεν πρέπει να τα χάσουμε. Είναι πολύτιμα καλοκαιρινά δώρα της πόλης.
