Αναμφίβολα ο Ιταλός γνωρίζει να κάνει πολύ καλά ορισμένα πράγματα στα οποία κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Έχει μία φινέτσα, ένα σαρδόνιο χαμόγελο και μία ευφυία που του επιτρέπουν να ράβει εξαιρετικά ρούχα, να μαγειρεύει νόστιμες μακαρονάδες και τραγανές πίτσες και [το πιο ξεχωριστό] να φλερτάρει τις σενιορίτες το καλοκαίρι στη Μύκονο εκμηδενίζοντας έτσι τον γκρικ λάβερ. Στην πόλη μας όμως ο «Ιταλός» είναι γνωστός και για το παγωτό του με τις πολλές γεύσεις και την spiritozo συμπεριφορά του – αμέτρητα είναι τα Σάββατα που πέρασα από εκεί με φίλη το καταμεσήμερο [τάχα για να εξασκήσει τα ιταλικά της] και κατέληξα να τρώω κιλά παγώτου τα οποία δεν μου επιτρέπει ούτε η ηλικία ούτε το μαγιό. Ah, memories…
Στο κέντρο ξέρουμε οτι υπάρχουν δύο Ιταλοί παγωτοποιοί – ένας στη Σβώλου και ένας στην Εγνατίας. Κανείς δεν ξέρει πως ήρθαν αυτοί οι δύο ξένοι και πως αποφάσισαν να στήσουν το παγωτατζίδικο τους downtown στη Θεσσαλονίκη αλλά είμαστε όλοι ευγνώμονες που υπάρχουν. Αρχικά να σε ενημερώσω οτι ο Ιταλός στην Εγνατία Οδό λέγεται GelatoMagia [άραγε έχει να κάνει με τη gelato mafia;] και πρόκειται για χειροποίητο ιταλικό παγωτό. Η αλήθεια είναι οτι έχω φάει πολλά κιλά παγωτού και το δικό του είναι άπιαστο – έχει γεύσεις που θυμίζουν Νάπολη, μεσημέρια στις piazza που τραγουδάει ο χοντρός κυριούλης σε μία πιτσαρία και εσύ είσαι με το φλερτ στον καύσωνα και παιδεύεσαι να δροσιστείς. Προσφέρει τιραμισού και εσπρέσο, γεύσεις βγαλμένες από ένα απόγευμα στο Μιλάνο με κολλητή η οποία σε έχει ταξιδέψει από haute couture σε sur mesure και άλλες πολλές ξένες λέξεις κι εσύ κάθεσαι να ξαποστάσεις στην Duomo για ένα gelato. Κάτι δροσερά και αρωματικά sorbet και κάτι τραγανά mille feuille ραντισμένα με κανέλα και ζάχαρη άχνη σε μεταφέρουν στα απογεύματα που τριγύριζες στην πόλη με τις σαγιονάρες συνοδεύοντας την παλιόφιλη που σου μιλούσε για την έλλειψη του βαμβακιού στον κόσμο.
Στο μαγαζάκι που έχουν στήσει μπορείς να καθήσεις, να μιλήσεις για το παγωτό μαζί του, να σου μάθει λίγα στοιχειώδη ιταλικά και να ονειρευτείς οτι γεννήθηκες κι εσύ παθιασμένος Ιταλός. Να φας τη διπλή σοκολάτα που είναι θάνατος σε κυπελάκι, να γευτείς τον καφέ από τα βάθη της Τουρκίας και το μυρωδάτο χαρμάνι που γίνεται ένα με τη βελούδινη υφή του, να μυρίσεις το ροδόνερο σε άλλο κυπελάκι με το ευαίσθητο και αρωματικό μπουκέτο απο τριαντάφυλλα και να του πεις να φέρει κι ένα εσπρέσο για να νιώσεις στο πετσί σου την εμπειρία – έξω θα σε περιμένει φυσικά μία Vespa σε χρωματισμούς πράσινο λαδί [και μπεζ κάθισμα] με το κατάλληλο κράνος και τον Pavarotti να σου τραγουδάει [από ψηλά].
Ο Massimiliano και ο Andriano είναι χαρακτηριστικά παθιασμένοι Ιταλοί που ξεχωρίζουν για το ζήλο που δείχνουν για την τέχνη τους, κάπου ανάμεσα στη φράουλα, την καραμέλα, την κρέμα βανίλια και τη stracciatella θα σε πείσουν να χαμογελάσεις, θα σε κεράσουν μία νέα γεύση σε πλαστικό κουταλάκι και σίγουρα θα φλερτάρουν αθώα με τα κορίτσια της παρέας. Φεύγοντας το μόνο που θα σου λείπει είναι το σετ φωτογραφιών δίπλα στη Fontana και μπροστά από τραπεζάκια με καρό τραπεζομάντηλο. Το πιο φθηνό εισιτήριο [μετ’επιστροφής] στην κοντινή μας χώρα, αλλά και το πιο νόστιμο. Viva Italia!
Till next week
Αγάπη μόνο και χαμόγελα
