Το Parthenwn Film Festival, είναι το μεγάλο καμάρι της Χαλκιδικής – εκείνης που δεν έχει μόνο beach bars, ποτά, ξενύχτια και χορούς στις μπάρες, αλλά σινεφίλ, ποπ κορν, προβολές, καρεκλάκια στην πλατεία, συζητήσεις για σκηνοθέτες, τέχνη. Κι επειδή είναι οι ξεχωριστές μας μέρες στη Χαλκιδική, τις λαχταράμε κάθε χρόνο και τις σκεφτόμαστε κάθε χειμώνα μέχρι να ξανανταμώσουμε με την ομάδα του Σινεμά στο χωριό! Μιλήσαμε και φέτος με τον Άγγελο Μαλλίνη, Πρόεδρο του Parthenώn Film Festival, σαν να μιλάμε σε ένα φίλο μας, για να μάθουμε τα νέα τους…
Μετά από τόσα χρόνια, τι σας κάνει να συνεχίζετε να θέλετε να επιστρέφετε στο… Σινεμά στο χωριό;
Αν τοποθετήσουμε σωστά τα πράγματα είναι πολύ απλοϊκά, προβάλουμε ταινίες για ένα τριήμερο στη πλατεία του παραδοσιακού οικισμού Παρθενώνα Χαλκιδικής. Όμως τι είναι αυτό που κάνει τόσο κόσμο να έρχεται κάθε χρόνο από όλη την Ελλάδα και να δένεται με αυτό το γεγονός και με αυτό το τόπο, αδυνατώ να το εξηγήσω. Είναι άρρητο πως δονείται η καρδιά μας σε αυτή την κοινή εμπειρία. Το λέμε και το ξαναλέμε επιστρέφουμε με ένα δώρο στη γενέθλια γη μας μέσα σε μια συγκινησιακή συνθήκη κάθε φορά. Αυτό το αίσθημα μας κάνει να επιστρέφουμε.
Είστε παιδικοί φίλοι που διοργανώνετε μαζί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά φεστιβάλ της Βόρειας Ελλάδας. Είδατε τις μεταξύ σας σχέσεις να αλλάζουν και να μεταμορφώνονται;
Κάθε χρόνο ψάχνουμε να βρούμε τους αυτοματισμούς μας και οι σχέσεις μας σίγουρα ωριμάζουν. Μέσα από τις δυσκολίες και την πίεση, προσωπικά έχω πια μια καθαρή εικόνα για τον καθένα μας. Τους φίλους και τους συνοδοιπόρους μου τους εξιδανικεύω, δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα! Ζηλεύω την αισθητική και την κριτική ματιά του Φώτη Πολίτη.
Μακάρι να μπορούσα σαν αυτόν να αντιμετωπίζω με απλότητα, ευθύτητα και νηφαλιότητα τις καταστάσεις που έχω να διαχειριστώ. Βλέπω τα χίλια κομμάτια του Στράτου Αλεξόπουλου για να προλάβει τα πάντα στην οργάνωση μα όταν συντίθενται τα κομμάτια αυτά έχω μπροστά μου ένα σωστό βυζαντινό ψηφιδωτό. Τέτοιας ομορφιάς είναι η ψυχοσύνθεση του.
Αναγνωρίζω στον Χρήστο Πολίτη μια γνώση βιωματική του κινηματογράφου που όμοια της δεν υπάρχει. Παίζεται στο ίδιο του το σώμα κάθε ταινία που μας προτείνει. Και αφήνω στο τέλος την Μάγδα Βλάχου ο ορισμός της ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Δυναμική, θετική, πειθαρχημένη, ικανή, ώριμη, μεθοδική, με πάθος και ικανότητες σε ό,τι κάνει. Στο πρόσωπο της βλέπω τη συνεργάτη που μπορείς να συναντήσεις στην καλύτερη μορφή της. Είναι τύχη η συνεργασία των πέντε μας!
Ποιο θα λέγατε πως είναι το κοινό χαρακτηριστικό που δένει τις ταινίες φέτος; Πώς επιλέγετε τις θεματικές σας;
Πέρσι με την επαναφορά του φεστιβάλ μετά από ένα χρόνο απουσίας λόγω πανδημίας νιώσαμε όλοι την ανάγκη της αγκαλιάς που μας είχε λείψει όλους πολύ, έτσι προέκυψε η θεματική του 2021 και με αυτό το τρόπο προβλήθηκε το συγκλονιστικό Volver και το μαγευτικό Χαμένοι στη μετάφραση. Φέτος αντλούμε δύναμη από αυτή την αγκαλιά και ονειρευόμαστε ταξίδια.
Η φετινή θεματική μας είναι το Ταξίδι και παρουσιάζουμε το καλύτερο πρόγραμμα του φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια. Περιπλανήσεις για δύο, οικογενειακά road trips, μοναχικές αναζητήσεις, το σινεμά σαν προορισμός και σαν σημείο εκκίνησης. Για να είναι όμως πετυχημένο ένα ταξίδι απαιτούνται και οι κατάλληλοι συνταξιδιώτες. Έτσι λοιπόν φέτος καλούμε τρεις ποιητές της νεότερης γενιάς της Θεσσαλονίκης για να προλογίσουν τις ταινίες του προγράμματος μας. Εκτός από τον Χρήστο Πολίτη τις ταινίες θα προλογίσουν οι: Ιωάννα Λιούτσια, Γιώργος Αλισάνογλου και Γιώργος Σαράτσης.
Πέρυσι βρεθήκατε για μια χρονιά στο Μαρμαρά μαζί με το φεστιβάλ. Πώς σας φάνηκε αυτή η εμπειρία;
Ο φυσικός χώρος του φεστιβάλ είναι η πέτρινη πλατεία του Παρθενώνα και για αυτό αρχικά νιώσαμε αμηχανία για το αν το αποτέλεσμα θα ήταν εφάμιλλο με τις προηγούμενες διοργανώσεις. Έπρεπε όμως να κρατήσουμε αυτή τη μοναδική σχέση με το κοινό. Έτσι προέκυψε το Ανοιχτό Θέατρο του Νέου Μαρμαρά. Η διοργάνωση σε άλλο χώρο ανέδειξε την δυναμική μας αλλά και τις δυνατότητες της επόμενης μέρας για το Parthenώn Film Festival.
Το φεστιβάλ θα συνεχίσει; Θα μεγαλώσει; Θα μεταμορφωθεί; Τι να περιμένουμε τα επόμενα χρόνια;
Να περιμένουμε ένα γνήσιο λαϊκό κινηματογραφικό γλέντι κάτι σαν αυτό που πραγματοποιούσαν οι πρόγονοι μας σε αυτή τη πλατεία με κλαρίνα και βιολιά και ο χορός τους ράγιζε τους αρμούς! Έχω την αίσθηση ότι φέτος το φεστιβάλ κλείνει ένα κύκλο και ανοίγει ένα νέο πιο τολμηρό αλλά εξίσου γνήσιο. Σίγουρα θα επανέλθουν οι παράλληλες δράσεις και εκθέσεις , όπως επίσης θα προστεθούν οι προφεστιβαλικές προβολές σε αλλά σημεία της περιοχής. Κρατάμε ότι οι χορηγοί και οι υποστηρικτές μας είναι ικανοποιημένοι όπως επίσης κάθε χρόνο καλύπτουμε τις προσδοκίες του κοινού πού όλο και μεγαλώνει!
