δελτία τύπου παντός καιρού
Ας πούμε ότι -προς στιγμήν- σκεφτόμαστε με καθαρό μυαλό για ένα ζήτημα, την ουσία του σε βάθος και μετά τη σωστή επίλυση του…το θέμα της καθαριότητας στο πανεπιστήμιο, που εξελίχτηκε χρόνο με το χρόνο σε ‘’φούσκα’’, αδιέξοδο και φαρσοκωμωδία…ένα αντικείμενο πολλών εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, με 800 εργαζόμενους σε μια πανεπιστημιούπολη με αυτό το άσυλο, ’’άσυλο ανιάτων’’ με αυτές τις εκλεγμένες αρχές.
Προέρχονται τα σκουπίδια από έρευνα και μαθήματα ή μήπως είναι πυροσβεστήρες, καδρόνια, μπουκάλια μπύρας, τενεκεδάκια, βενζίνη, χημικά, σύριγγες και αποτσίγαρα, αποφάγια, ουσίες κάθε είδους και πλαστικά και ότι άλλο μπορεί κανείς να ‘’φιλοξενήσει ‘’στο πανεπιστήμιο- εκτός από τα μαθήματα και την έρευνα- και τους πραγματικούς, επιμελείς φοιτητές και δασκάλους που αισθάνονται παρείσακτοι…απογοητεύονται και φεύγουν ή ανέχονται τις σημερινές αρχές που το μόνο που κάνουν είναι να καταγγέλλουν την πολιτεία και να μην εφαρμόζουν ούτε καν τις αποφάσεις της Βουλής, ενώ δεν τους ενοχλεί, αλλά τους βολεύει να είναι κατειλημμένη η καρδιά, η διοίκηση του ΑΠΘ για δύο μήνες από 10 άτομα, όπως πρόπερσι πάλι για μήνες με πρόσχημα-το δίκιο της κυρίας Κούνεβα.
Όλοι ξέρουν. Όσοι για χρόνια πολλά δεν είχαν τουαλέτες στις σχολές που φοιτούσαν ή δίδασκαν, είχαν βρώμικες και βουλωμένες βρύσες κάθε Δευτέρα πρωί, μετά από πάρτι περίεργων έξω-πανεπιστημιακών ομάδων, ξέρουν ότι οι μισοί και πάνω εργαζόμενοι, κάνουν άλλη δουλειά, ότι κανείς δεν ελέγχει ποιοί και πως καθάριζαν τόσα χρόνια… Τώρα που ήρθε η κρίση και χρειάζονται περικοπές…τώρα βγήκε και το βάθος του προβλήματος…Τι να την κάνεις αυτή την τυφλή καθαριότητα σε ένα διαλυόμενο, σε ένα διάτρητο, σε ένα ορθάνοιχτο στην κρίση, τη βία και τις εισβολές πανεπιστήμιο…Είναι όμως και εξόχως διδακτικό το παράδειγμα για όλη την Ελλάδα της κρίσης. Σε ένα χώρο που ενώ δεν διοικείται διεκδικεί την ‘’αυτοδιοίκηση’’ του, σε ένα χώρο που εκλέχτηκε από μια συμμαχία ετερόκλητη συνιστωσών του Σύριζα, ’’ζαρντινιέρας’’ και άλλων ‘’δημοκρατικών δυνάμεων’’ με την ανοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των σιωπηλών δασκάλων και φοιτητών, που τώρα πια εξαντλήθηκε…ευτυχώς με την ηλεκτρονική ψηφοφορία που μάταια προσπάθησαν να ματαιώσουν.
Κάθαρση χρειάζεται, και μετά καθαριότητα, που να ελέγχεται από κάθε σχολή, που να είναι ασφαλής για τα μαθήματα και την έρευνα…
Οι ‘’τελετές’’ δίωρου καθαρισμού από τους πανεπιστημιακούς και τους φοιτητές-σωστή ιδέα-αλλά δεν εφαρμόζονται, ούτε η εισβολή της αστυνομίας, που διαρκεί μερικές ώρες και μετά ανακαταλαμβάνεται από 10 άτομα πάλι η διοίκηση.
Χρειάζονται γενναιότερες λύσεις και αν οι εσωτερικές δυνάμεις δεν μπορούν να διοικήσουν με ένα νέο πλάνο τότε αυτό το ήδη πολύ βρώμικο πανεπιστήμιο δεν έχει λόγο ύπαρξης και οικονομικής ενίσχυσης σαν -βουάρ από το υστέρημα του χρέους της χώρας.
ΚΑΘΑΡΣΗ… όπως τότε, σαράντα χρόνια πριν, που λέγαμε ΑΠΟΧΟΥΝΤΟΠΟΙΗΣΗ… και ένα εντελώς νέο σχέδιο για την καθαριότητα, τη φύλαξη και την ΠΑΙΔΕΙΑ μας.
Ποιό κανάλι ή ΜΜΕ θα δείξει επιτέλους τη φούσκα, την ασφυξία και την απόγνωση των ΑΕΙ μας.
