Συνέντευξη του Γιώργου Καρανικόλα

Γιώργο, μεγάλη μου χαρά που μιλάμε μαζί…
Σ’ ευχαριστώ πολύ. Και για μένα είναι χαρά .

Κατ’ αρχήν, γιατί BLML κι όχι Blackmail;
Γιατί έχουμε προχωρήσει σ’ ένα άλλο επίπεδο. Και ουσιαστικά και σαν φόρμα έκφρασης. Το Gift είναι beyond Blackmail. Υπάρχει όλη η βάση- ο πυρήνας των Blackmail- δηλαδή, ο Γιώργος , ο Αργύρης κι ο Παναγιώτης, όμως έχουν προστεθεί μερικοί ακόμα φίλοι. Ο Tellos στο πιάνο και το hammond, ο Μιχάλης Βρέττας στο βιολί, ο Άρης ο Ζέρβας στη βιόλα κι επίσης σαν guests σε διαφορετικά κομμάτια, ο Αλέξης, ο Χρήστος, ο Θάνος απ’ τους Last Drive κι ο Αποστόλης Δαδάτσης απ’ τους Εκτός Ελέγχου και τους Mushrooms.

Πέρασαν δέκα χρόνια απ’ την τελευταία δουλειά των Blackmail (“7”, 2001). Γιατί αυτή η καθυστέρηση;
Πάντα οι Blackmail είχαν μεγάλα κενά μεταξύ των δίσκων που κάνανε. Η ίδια η φύση της μπάντας κι η free floating προσέγγιση της, είχε πετάξει στα σκουπίδια την έννοια του χρόνου απ’ την αρχή. Χρόνος είναι αυτό που ορίζεις σαν χρόνο. Η στιγμή που ωριμάζουν τα συναισθήματα και θα αποτυπωθούν στη μουσική σου. Γιατί κάθε δίσκος είναι μία αποτύπωση συναισθημάτων, ερμηνείας του κόσμου- και κυρίως- είναι κάτι που πάνω απ’ όλα σε κάνει να διασκεδάζεις. Αυτό δεν έχει να κάνει με το χρώμα ή το στίγμα της μουσικής που παίζεις, αλλά με μία συλλογική έκφραση.

Μίλησέ μου λοιπόν για τη νέα δισκογραφική δουλειά. The Gift …
Το Gift είναι ένας δίσκος που όλοι μας αγαπάμε πολύ. Ο τρόπος που έγινε, τα ίδια τα τραγούδια… Τα ηχογραφήσαμε το καλοκαίρι, μετά από μπόλικες φασαριόζικες πρόβες, στο στούντιο Fab Liquid, με ηχολήπτη το Νίκο Αγγλούπα, κατά κόσμο Ottomo. Η όλη φάση πήγε πολύ χαλαρά κι αβίαστα. Πράγμα πολύ σημαντικό τη δεδομένη στιγμή, γιατί μας έδωσε χώρο να πειραματιστούμε και να δοκιμάσουμε περίεργα πράγματα. Δώσαμε χώρο στους guests να κινηθούν ελεύθερα. Αυτό απαντάει και στην προηγούμενη ερώτηση σου, σε τι διαφέρουν οι BLML απ’ τους Blackmail…

Ακούγοντας τις προηγούμενες δουλειές των Blackmail, που τοποθετείς το The Gift; Θέλω να πω, υπάρχει κάποια συνέχεια στο ύφος και το στιλ, υπάρχει εξέλιξη, τι;
Οι δύο πρώτοι δίσκοι των Blackmail είχαν έναν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα. Ήμασταν turbo! Κάναμε πρόβες για κανένα μήνα και μπήκαμε τρεις – τέσσερις μέρες στο στούντιο και καθαρίσαμε. Απίστευτες ταχύτητες, καύλα και μανία. Ο τρίτος, το 7, ίσως κι ο πιο πειραματικός απ’ τους τρεις, ήταν κάτι σαν υπόσχεση για εμάς. ‘Όμως, περνώντας κάποιες πολύ μπερδεμένες φάσεις στην προσωπική μας ζωή, ξεχάσαμε πως οι υποσχέσεις πρέπει να τηρούνται. Τον αφήσαμε κάπως στο έλεος του, παρότι τον ευχαριστηθήκαμε. Το Gift έχει πολύ πίστη μέσα του. Σαφώς κι έρχεται σαν συνέχεια των προηγούμενων δίσκων, όμως μας βρήκε σε πολύ κουλ φάση. Let it roll. Κύλησε αβίαστα, δεν πιέσαμε καταστάσεις, μιλήσαμε για τα τραγούδια, ωριμάσαμε μέσα απ’ το δίσκο.

Για τους περισσότερους εκεί έξω, οι Blackmail θεωρούνταν ως ένα side project και πιθανώς στη σκιά των Last Drive… Ισχύει; Είναι για σένα έτσι τα πράγματα;
Έτσι ξεκίνησε κι έτσι είναι, ένα side project. Αλλά δεν είναι ακριβώς project. Είναι μία άλλη αντίληψη, ένας άλλος ξεχωριστός τρόπος. Γι’ αυτό κι έχει τη δικιά του δύναμη.

Οι υπόλοιποι Drive βοήθησαν σε κάποια μέρη του δίσκου;
Ο Αλέξης κάνει μαζί μου φωνητικά στο War Is Over και το Devil’s Toy. Ο Χρήστος βαράει τα τύμπανα στο Love Is Lightning. Ο Θάνος παίζει την άλλη κιθάρα στο Devil’s Toy.

Τι περιμένεις απ’ το δίσκο; Κατ’ αρχήν, μου είπες ότι κυκλοφορεί μόνο σε μικρά δισκοπωλεία κι όχι σε αλυσίδες… Ποιος είναι ο λόγος;
Να μας φέρει πιο κοντά με τους ανθρώπους. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας. Small is beautiful.

Παρακολουθείς την ελληνική rock ‘n’ roll σκηνή; Έχεις ξεχωρίσει κάποια σχήματα;
Ναι. Πολλές μπάντες βαράνε καλά. Αυτή την εποχή πάρα πολλές θα έλεγα. Bazzooka, Screaming Fly, Bad Luck Souls, Acid Baby Jesus, Roundlights, Dark Rags, Ducky Boyz, Planet of Zeus, Superpuma, και καμία δεκαριά άλλες που δεν είναι και τόσο γνωστές.

Θα υποστηριχθεί ζωντανά το The Gift; Υπάρχουν πλάνα για περιοδεία;
Ναι, με μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα. Αυστηρά όμως με μια μόνο.

Ο επίλογος σε σένα, George. Συμπλήρωσε ότι θες. Σ’ ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου κι εύχομαι τα καλύτερα…
Life is short and then you die… Thanx!