ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΜΗΤΕΡΑ (MOTHER’S DAY)

Η εισπρακτική επιτυχία του Panic Room έδωσε μια μικρή τόνωση στα θρίλερ ‘οικιακής εισβολής’ την περασμένη δεκαετία. Σταρ όπως η Σαρλίζ Θέρον, ο Χάρισον Φόρντ, η Λιβ Τάιλερ πρωταγωνίστησαν σε σχετικές παραγωγές, που συνήθως προσελκύουν “ξεχασμένους” σταρ του παρελθόντος και συχνά καταλήγουν απευθείας στο ράφι του βιντεοκλάμπ. Σύντομα όμως το trend ξεφούσκωσε και αποκαταστάθηκε η προϊσχύουσα τάξη πραγμάτων, με το budget να έχει χαμηλό ταβάνι και τα ονόματα του καστ να προκαλούν έκπληξη όμοια με εκείνη της συνάντησης παλιού συμμαθητή στο δρόμο. Η Θανάσιμη Μητέρα υπάγεται σ’ αυτή την κατηγορία. Έχει χαμηλό προϋπολογισμό και πρώτο όνομα στη μαρκίζα τη Ρεμπέκα Ντε Μορνέ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Ντάρεν Λιν Μπούσμαν (Saw II, III και IV). Ο Μπούσμαν εδώ έχει το υλικό για να στήσει ένα συναρπαστικό θρίλερ αγωνίας. 

Γρήγορα όμως διαπιστώνουμε πως αυτό που έχει στο μυαλό του είναι να σκαρώσει ακόμα ένα torture porn, όπου οι χαρακτήρες είναι αναλώσιμοι και τα βασανιστήρια συνιστούν τον πυρήνα της δραματουργίας. Έτσι σταδιακά το αρχικό ενδιαφέρον μειώνεται, για να εξατμιστεί πλήρως και να μετατραπεί σε αποστροφή στην τρίτη πράξη, η οποία κορυφώνεται με ένα αφόρητα γκροτέσκο ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ο επίλογος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μελλοντικό sequel. Φανταζόμαστε θα έχει και υπότιτλο. Π.χ. Θανάσιμη Μητέρα 2: Νανούρισμα από την Κόλαση. Και θα ακολουθήσει και τρίτο μέρος. Θανάσιμη Μητέρα 3: Θηλασμός Θανάτου. Κι αν η ΝτεΜορνέ βαρεθεί να υποδύεται το ‘τέρας’ του τίτλου, υπάρχει πάντα λύση. Προσλαμβάνουμε μια άλλη ξεπεσμένη σταρ και το βαφτίζουμε Θανάσιμη Μητέρα: Η Επόμενη Γενιά. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των υποτιθέμενων sequel? Θα κατέληγαν απευθείας στην αγορά του dvd. Εκεί που ενδεχομένως θα ‘πρεπε να απευθυνθεί εξαρχής και το πρωτότυπο.