Ας πούμε ότι μόλις προσγειωθήκαμε στην πόλη. Μετά από ένα ακόμη ζεστό καλοκαίρι, τις φωτογραφίες της παραλίας που συντηρούνται στο timeline (ανεξαρτήτως αν ήταν πραγματικά δικές μας, κλεμμένες από ταξιδιωτικά φυλλάδια, έντυπα και ηλεκτρονικά, ή η μπανιέρα) και την προσδοκία ενός φθινοπώρου που μπαίνει, μετά αποσύρεται για λίγο, για να ξαναμπεί ορμητικό με τη μορφή μιας άγριας καταιγίδας.
Κι ο Εξώστης στα χέρια ξανά. Καλό φθινόπωρο, παίδες. Καλό και όλο δικό μας.
Και το Mind The Art ξανά εδώ. Γιατί δεν θέλουμε να χάνουμε τίποτα. Και να μην το μοιραζόμαστε.
Έτσι, στη σύνοψη –για να ετοιμάζεστε, εμείς ετοιμαστήκαμε ήδη: φλογερό πολιτιστικό φθινόπωρο, υπό τη σκιά μιας αγαθούς, αμήχανης ρευστότητας, που ελλοχεύει κινδύνους ματαιώσεων, παραχωρήσεων, αναβολών ή εκπτώσεων, ακόμη και στα πολιτιστικά προγράμματα, δεν παραδίνεται όμως αμαχητί.
Τα Δημήτρια ξεκίνησαν ήδη, το Inspire επίσης, όπως και το Φεστιβάλ των Αοράτων Πόλεων μπας και ξανασκεφτούμε την αναθεματισμένη πόλη που αγαπούμε να μισούμε, ενώ η Womex έρχεται.
Δημήτρια λοιπόν: ναι, σε σμίκρυνση –κυρίως από πλευράς κόστους, η πόλη κάνει οικονομία, καλώς. Και με πολλές συμπαραγωγές: τουτέστιν και οικονομία δυνάμεων, αξιοποίηση φορέων και του έργου που παράγουν σύμφωνα με τον προγραμματισμό τους. Τα μουσικά πολλά, ισορροπημένα το θέατρο και ο χορός. Στα εικαστικά τον τόνο θα δώσουν από τα μέσα Οκτωβρίου οι εκθέσεις που ετοιμάζουν τα μουσεία με εκθέματα από το Λούβρο, σε αντάλλαγμα της έκθεσης για τον Μεγάλο Αλέξανδρο, που παρουσιάστηκε πέρυσι στη γαλλική πρωτεύουσα.
Inspire: το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ακόμη και ενάντια στις συνθήκες (ειδικά ενάντια στις συνθήκες) επιμένει στη δημιουργία συνθηκών έμπνευσης με εκτεταμένο εικαστικό εργαστήριο, εκθέσεις, συζητήσεις, Έλληνες και ξένους που αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους στο μουσείο, στην πόλη, στο μουσείο ως πόλη. Το μουσείο φαίνεται πως αντέχει και επιμένει να εμπνέει για να εμπνέεται, να τροφοδοτείται και να τροφοδοτεί ζυμώσεις πέραν των τοπικών και εθνικών ορίων, προσπαθώντας να τονώσει την εξωστρέφεια και τη χαρά της δημιουργίας στο τώρα.
Και Φεστιβάλ Αοράτων Πόλεων ήδη από τώρα, περισσότερο από τέλη Οκτωβρίου, και όχι μόνο με εικαστικά, αλλά πολλές δράσεις από όλες τις τέχνες, γιατί αυτές διεκδικεί ως καθημερινό πολιτισμό και γιατί έτσι οι αόρατες πόλεις γίνονται ορατές, μέσα από βιώματα και κοσμογραφίες τυχαίων και στοχευμένων περιπλανήσεων. Υπεύθυνα γι’ αυτό τα δύο μουσεία σύγχρονης τέχνης της πόλης, το Μακεδονικό και το Κρατικό, πάντα σε αρμονική συνεργασία.
Μείνετε συντονισμένοι!
