Στις 21 Σεπτεμβρίου κάνει πρεμιέρα η πολυαναμενόμενη παράσταση χοροθεάτρου ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ σε σκηνοθεσία της Μαριάνθης Ψωματάκη, από την ομάδα Oberon στο θέατρο Αυλαία. Λίγες μέρες πριν καταφέραμε να συνομιλήσουμε με την σκηνοθέτη για την παράσταση και όχι μόνο.
Τι λείπει ; Τι διερευνά η χοροθεατρική παράσταση των Oberon μέσα από αυτό το ερώτημα;
Επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα, τί λείπει από εμένα τον ίδιο κατ' αρχήν, για να αισθανθώ ολοκληρωμένος και άρα σίγουρος να πατήσω στα πόδια μου και να συναντηθώ με τον Άλλον, χωρίς να έχω την ανάγκη να ανήκω σε αυτόν ή να είμαι ένα κομμάτι του. Τι ΜΟΥ λείπει;, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το πραγματικό ερώτημα του έργου.
Πώς προέκυψε η ιδέα της παράστασης; Ποια ανάγκη σας ώθησε σ' αυτήν;
Η ιδέα προέκυψε πριν από δύο χρόνια όταν ετοιμαζόμουν να κάνω παράσταση βασισμένη σ' αυτή την ιστορία, στο πλαίσιο της σχολής χορού, στην οποία εργάζομαι. Αποφάσισα τότε ότι έχω την ανάγκη να ασχοληθώ περισσότερο με τα θέματα που θίγει αυτή η ιστορία και να μην περιμένω να έρθει η ευκαιρία, αλλά να την φτιάξω εγώ: να κάνω τη δική μου εκδοχή αυτής της ιστορίας. Έτσι, απευθύνθηκα σε επαγγελματίες χορευτές και ηθοποιούς, συγκέντρωσα γύρω μου σημαντικούς για μένα συνεργάτες και το επιχείρησα. Για μένα το θέατρο, ο χορός, η φωνή είναι πεδία αναζήτησης και δημιουργίας που μπορούν να συνδυαστούν δυναμικά και να επιτρέψουν την άμεση επικοινωνία με το κοινό.
Πιστεύετε πως το χοροθέατρο είναι ένα είδος αδικημένο από το κοινό; Ότι ίσως δεν του δίνει την πρέπουσα σημασία;
Το χοροθέατρο είναι ένα είδος που το κοινό έχει σπάνια την ευκαιρία να δει τα τελευταία χρόνια στην πόλη. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι ότι δεν μπορεί να εξοικειωθεί με την τέχνη αυτή, όπως για παράδειγμα με το θέατρο. Ο χορός από την άλλη, και συγκεκριμένα ο σύγχρονος χορός, στον χώρο του οποίου ανήκω, για πολλούς είναι τόσο αφηρημένος που δεν βρίσκουν αρκετό ενδιαφέρον να τον παρακολουθήσουν. Το χοροθέατρο εκφράζεται κυρίως μέσω του σύγχρονου χορού, του physical theatre και τεχνικών υποκριτικής και εκφοράς σκηνικού λόγου. Η συνύπαρξη αυτή, όταν δουλεύεται στοχευμένα, μπορεί να δώσει ένα αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου προσιτό και πολύ ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό.
Πώς θα περιγράφατε το χοροθέατρο ως έννοια, ως αίσθηση; Τι είναι εκείνο πιστεύετε που θα μπορέσει – ιδανικά – να συναρπάσει έναν θεατή με τρόπο διαφορετικό ίσως από μια παράσταση θεάτρου ή χορού;
Το χοροθέατρο αφήνει την ιστορία να ξεδιπλωθεί μέσα από τα σώματα, τις σχέσεις τους, τις πραγματικές αμηχανίες και τις συναισθηματικές καταστάσεις που προκύπτουν και να δώσει χώρο στον λόγο για να αποτυπώσει μια σκέψη ή ένα συναίσθημα σε μια πιο αναλυτική, εκλογικευμένη εκδοχή. Ο θεατής καλείται να δημιουργήσει τη δική του ιστορία, να διαβάσει ή να αισθανθεί αυτό που εκτυλίσσεται επί σκηνής, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και αυτό για μένα είναι συναρπαστικό!
Σχεδιάζετε άλλα πράγματα αυτόν τον καιρό; Ποια είναι τα πλάνα σας για το μέλλον;
Αυτό τον καιρό δεν μπορώ να σχεδιάσω τίποτε άλλο εκτός από την παράσταση μας για την οποία εργάζομαι σκληρά εγώ και οι συνεργάτες μου. Η χρονιά που ξεκινά, βέβαια, περιέχει και την ενασχόλησή μου με τη διδασκαλία τόσο στο χώρο του χορού όσο και του θεάτρου. Αυτό, όμως, που θα κάνω με το τέλος των παραστάσεων είναι το ξεκίνημα για δεύτερη χρονιά του καλλιτεχνικού εργαστηρίου για μεγάλα παιδιά ηλικίας άνω των 60 με την Sempreviva την κολλεκτίβα που δημιουργήσαμε πέρισυ με μια ομάδα εξαιρετικών καλλιτεχνών/συνεργατών.
Τελικά, τι λείπει από την πόλη της Θεσσαλονίκης, τόσο καλλιτεχνικά όσο και κοινωνικά;
Από την πόλη μας λείπει σίγουρα ο χορός και το χοροθέατρο. Οι ευκαιρίες που δίνονται στις ομάδες χορού και χοροθεάτρου είναι λίγες και δεν αρκούν για να κάνουν την παρουσία του χορού σημαντική και αναγκαία τόσο για το κοινό αλλά κυρίως για τον κόσμο που ασχολείται, ονειρεύεται και πιστεύει σε αυτή τη μορφή τέχνης. Η πόλη μας γεννά σίγουρα καλλιτέχνες. Στη μουσική και το θέατρο, τα σχήματα που αναπτύσσονται στην πόλη είναι ικανά, κατά ένα ποσοστό βέβαια, να τους κρατήσουν εδώ ώστε να συνεχίσουν να ψάχνουν, να δημιουργούν. Στον χορό η αίσθηση μου είναι, μετά από είκοσι χρόνια που δουλεύω στον χώρο, ότι λίγοι μένουν και αγωνίζονται. Οι πολλοί φεύγουν στην Αθήνα ή στο εξωτερικό, προκειμένου να βρούν τρόπο να διοχετεύσουν την ανάγκη τους και τη δημιουργικότητα τους για την τέχνη του χορού.
Η «Ομάδα Τέχνης Oberon» παρουσιάζει
τη Χοροθεατρική παράσταση
Τι λείπει
21 Σεπτεμβρίου – 01 Οκτωβρίου 2017
Κάθε Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή στις 21:00
στο
Θέατρο Αυλαία
Συντελεστές
Χορογραφία – Σκηνοθεσία: Μαριάνθη Ψωματάκη
Δραματουργική επεξεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη
Μουσική: Γιώργος Ξανθόπουλος (πρωτότυπη μουσική σύνθεση για την παράσταση)
Σκηνικά – Κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου
Ειδικές κατασκευές σκηνικών: Θάνος Καρώνης
Κατασκευή κοστουμιών : Γεωργία Τιμιλιώτου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χρήστος Γιαλαβούζης
Βοηθός σχεδιαστή φωτισμών : Διονύσης Καραθανάσης
Επιμέλεια video : Μιχάλης Γιαγκουνίδης
Επιμέλεια προγράμματος : Τζένη Αλσούλα
Σχεδιασμός Έντυπων: Δημήτρης Πολίτης
Επιμέλεια προγράμματος : Τζένη Αλσούλα
Concept – Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου
Υπεύθυνος Οργάνωσης Παραγωγής – Επικοινωνίας: Απόστολος Λιάπης
Βοηθός Οργάνωσης Παραγωγής : Σοφία Στυλιανού
Παραγωγή:
«Ομάδα Τέχνης Oberon»
Ερμηνεύουν
Γιάννης Βαρβαρέσος
Σεργγέι Ιριτζιάν
Αναστασία Κωστοπούλου
Νιόβη Μπένου
Δημήτρης Μπίσκας
Σοφία Παπανικάνδρου
Μαριάννα Πατσαρίκα
Λένα Ράνη
Δροσιά Τριαντάκη
