Με ένα ευφάνταστο λογοπαίγνιο βρήκε τον τρόπο να μας συστηθεί στη σκηνή του Καφεθέατρου Ελληνικού ο Κυριάκος Βλάχος. Υποκοριστικό του βαφτιστικού του και ιδιότητα. Μαζί του η Κορνηλία Προκοπίου.
Δεν είχαμε ιδέα τι επρόκειτο να παρακολουθήσουμε. Ούτε ο τίτλος, ούτε το δελτίο τύπου έδιναν σαφείς πληροφορίες πέραν του ότι θα βλέπαμε επί σκηνής ένα υπέρλαμπρο πρόσωπο, απόγονο της Αίγλης, του Ήλιου και της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Και, ναι, τελικά αυτό είδαμε.
Είδαμε μια παράσταση theatre-bar για την διαφορετικότητα. Ποια διαφορετικότητα όμως; Πολύ έξυπνα ο Κυριάκος Βλάχος που υπογράφει και το κείμενο, επέλεξε να ξεφύγει από την πεπατημένη (πλέον) και να μιλήσει για την ιδιαιτερότητα του να είσαι φωτεινός και να λάμπεις σαν φωτάκι νυχτός, σαν πορτατίφ, σαν πολυέλαιος, ή – για μένα το καλύτερο σημείο της παράστασης, το πιο αναπάντεχο – σαν πυγολαμπίδα.
Αυτό το αναπάντεχο,το πέρα από την λογική, αυτήν την τρέλα που είχε η παράσταση σε ορισμένα σημεία όπως πχ.με τις παρεξηγήσεις που προέκυπταν στο τηλεοπτικό πάνελ, αυτά ήταν τα στοιχεία που, για την δική μου αισθητική ως θεατής, θα επιζητούσα ακόμη πιο συχνά στην παράσταση. Γιατί κάποιες φορές, η αλήθεια είναι, πως ένιωθα το κείμενο να γυρίζει γύρω γύρω σαν σκύλος που κυνηγάει την ουρά του και να μηρυκάζει τον εαυτό του. Μόλις το κείμενο αποσπώνταν από αυτήν την κεντρομόλο κίνηση, η παράσταση ανέβαινε σε ρυθμό, αλλά και σε επίπεδο επικοινωνίας με το κοινό.
Η επικοινωνία με το κοινό και η διαχείριση της σκηνής χωρίς φόβο αλλά με πάθος διαφάνηκε και στους δύο ηθοποιούς της παράστασης. Η μουσική, ένα αρμόνιο το οποίο έπαιζαν οι ίδιοι οι ηθοποιοί, ήταν ενταγμένη έτσι ώστε να εντείνει το συναίσθημα του ρόλου, ερχόμενη συμπληρωματικά ως προς τα λεγόμενά του.
Γνωστές μελωδίες με νέους στίχους, έκαναν την ακρόαση οικεία διατηρώντας το στοιχείο της περιέργειας και την προσοχή μας τεταμένη.
Δεν πρόκειται να κάνω spoil για το τέλος της παράστασης, μπορώ ωστόσο να πω ότι επικροτώ την (εντάξει όχι ασυνήθιστη αλλά πήξαμε στην δήθεν πρωτοτυπία πια!) επιλογή του μικροφώνου στα σημεία που συνέβη, γιατί ναι, σ'αυτό το θέαμα, είχε και ενδιαφέρον και δραματουργικό νόημα.
Εν κατακλείδι, περνάς ευχάριστα μια ώρα, σου δίνει και τσιμπιές πού και πού, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ένα κείμενο που το περιεχόμενό του αμφισβητεί τη νόρμα, θα την αμφισβητούσε και δομικά.
Ένα ερώτημα – ζήτημα πέρα από την συγκεκριμένη παράσταση.
***
Μια παραγωγή της θεατρικής ομάδας Corny Lads
Κείμενο: Κυριάκος Βλάχος
Παίζουν: Κυριάκος Βλάχος, Κορνηλία Προκοπίου
Επιμέλεια αφίσας: Μάκης Κούντριας
Στο Καφεθέατρο Ελληνικό, Πέμπτες 22, 29 Δεκεμβρίου και 5 Ιανουαρίου στις 21:30
Τηλ.κρατήσεων: 2310 237 016
Είσοδος: 3 ευρώ
