Piranha 3D

Όποτε μια στουντιακή παραγωγή σπάει τα ταμεία, σημαίνει συναγερμός στο Χόλιγουντ. «Φέρτε μου μια ταινία σαν αυτή», απαιτούν οι παραγωγοί των αντιπάλων στούντιο χτυπώντας τη γροθιά στο τραπέζι και τα κατώτερα στελέχη σπεύδουν να ανταποκριθούν στην προσταγή τους. Το Piranha γεννήθηκε μέσα στη φρενίτιδα των θρίλερ θαλάσσιας απειλής που γέννησε το Jaws. Επρόκειτο για ένα φτηνιάρικο πρωτόλειο σε παραγωγή Ρότζερ Κόρμαν, που σύστησε για πρώτη φορά το ιδιότυπο μείγμα κωμωδίας και τρόμου του Τζο Ντάντε, το οποίο θα τελειοποιούσε στη συνέχεια με τα Γκρέμλινς, και ακολουθήθηκε από μία κατώτερη συνέχεια που έφερε την υπογραφή κάποιου Τζέιμς Κάμερον.

Πέρυσι, στα πλαίσια της ανακατασκευής horror αναμνήσεων για ένα νέο κοινό -φαινόμενο που εντείνεται την τελευταία δεκαετία-, είδαμε το remake του Piranha δια χειρός Αλεξάντερ Αζά. Φροντισμένο κατασκευαστικά, με αυτό-παρωδικό χαρακτήρα και υπερτονισμένο το gore στοιχείο συνιστούσε μια ελαφρά βελτίωση σε σχέση με το πρωτότυπο. Παρά την μέτρια πορεία του στο box-office οι αφοι Γουαϊνστάιν άνοιξαν το πράσινο φως για μια συνέχεια. Από την πρώτη σκηνή, που αντικαθιστά την εισαγωγή- κλείσιμο του ματιού του προηγούμενου φιλμ, με ένα αδιανόητα ευτελές σκετσάκι με πρωταγωνιστή τον Γκάρι Μπιούσεϊ, γίνεται αισθητή η φύρα σε πόρους και γούστο. Κι αυτό που ακολουθεί είναι ένα άρρυθμο συνονθύλευμα από αμήχανα set-pieces και επίμονα άστοχα γκαγκ, προς πανηγυρική επιβεβαίωση της αρχικής διαπίστωσης. Θερμά συγχαρητήρια στον κύριο Γκούλαγκερ που κατόρθωσε να κάνει ανιαρή μια ταινία με τεράστια, ολοστρόγγυλα βυζιά!