Ο «Εξώστης» συνομιλεί με 10 Έλληνες μπλόγκερ βιβλίου. Σήμερα, o Librofilo — A books’ aficionado.
Ιστορικό και ταυτότητα
Το blog το ξεκίνησα πριν από 5 χρόνια (Μάιος του 2006) και δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η μεταφορά στο Διαδίκτυο κειμένων γύρω από τα βιβλία που διάβαζα χρόνια τώρα. Με την πλατφόρμα των blogs αυτά τα κείμενα σχηματοποιήθηκαν και βγήκαν προς τα έξω. Στην αρχή νόμιζα ότι δεν θα τα διάβαζε κανείς, σιγά-σιγά συνειδητοποίησα ότι ήταν αρκετοί άνθρωποι που μοιράζονταν το ίδιο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία μ’ εμένα. Η συχνότητα του «ανεβάσματος» των κειμένων προσπαθώ να είναι τουλάχιστον άπαξ εβδομαδιαίως, συνήθως το πετυχαίνω, κάποιες φορές δε δημοσιεύω δύο φορές την εβδομάδα. Είμαι ένας άνθρωπος λίγο πάνω από τα 50, και διαβάζω συστηματικά (δηλαδή πάνω από 100 βιβλία το χρόνο), τουλάχιστον 33 χρόνια. Δεν έχω καμία επαγγελματική ή οποιαδήποτε άλλη σχέση με το χώρο του βιβλίου (και απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα αποκτήσω ποτέ).
Βιβλία!
Είμαι ένα «junkie» της λογοτεχνίας, όπως είχε πει κάποτε για τον εαυτό η Σ. Τριανταφύλλου. Χωρίς τα βιβλία δεν μπορώ να ζήσω και αν δεν διαβάσω τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα, παρουσιάζω συμπτώματα «στέρησης» (κυριολεκτικά όμως). Έχω πάντα 2-3 βιβλία εκτός από αυτό που διαβάζω με τα οποία ασχολούμαι. Γενικώς έχω «ερωτική σχέση» με το βιβλίο, δεν δανείζω, λατρεύω τις βιβλιοθήκες μου και τις προσέχω – οπότε δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου το θέμα των e-books, χωρίς να έχω τίποτε εναντίον τους. Ευτυχώς είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να μη ζήσω την ελαχιστοποίηση ή την πλήρη παρακμή του έντυπου βιβλίου.
Αγαπημένο λογοτεχνικό είδος
Διαβάζω κατά 90% λογοτεχνία, κυρίως δε ξένη (μεταφρασμένη). Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε σχολές, είδη, τεχνικές. Σε όλα έχω βρει αριστουργήματα αλλά και μεγαλοπρεπείς παπαριές. Έχω μια προτίμηση στην αγγλοσαξονική σχολή (ίσως λόγω της αμερικανοτραφούς εκπαίδευσής μου). Λατρεύω τη λογοτεχνία του 19ου αιώνα, μ’ αρέσει πολύ η λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία με όλες τις αντιθέσεις της, ενώ υποκλίνομαι στη μεγαλοσύνη των Κεντροευρωπαίων λογοτεχνών του περασμένου αιώνα. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, προτιμώ τους πεθαμένους συγγραφείς από τους ζώντες διότι μ’ αρέσει η απόσταση από την επικαιρότητα. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να αντισταθώ στη γοητεία μεγάλων σύγχρονων μαστόρων και προσπαθώ να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις στη μοντέρνα λογοτεχνική σκηνή.
Η e-κριτική βιβλίου: παρόν, διαδραστικότητα, εξέλιξη
Η e-κριτική βιβλίου είναι μια άλλη μορφή της έντυπης κριτικής. Το ευχάριστο μ’ αυτήν είναι η γλώσσα που είναι απλή και κατανοητή, χωρίς φλυαρία και «σοβαροφάνεια», συνήθως χωρίς διάθεση εντυπωσιασμού και χωρίς να υποκύπτει σε προσωπικές χάρες προς συγγραφείς και εκδότες. Από την άλλη, όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα λογοτεχνικά ιστολόγια και πάρα πολλά τελείως αδιάφορα (τουλάχιστον σ’ εμένα). Η άποψή μου είναι: όταν δεν έχεις να γράψεις κάτι ουσιαστικό για το βιβλίο που διάβασες, μη το γράψεις (γαμώτο) — τη στιγμή που δεν εξαρτάσαι από κανέναν. Αν έχουν μέλλον δεν ξέρω, εξαρτάται πάντα από την προσωπική «μούρλα» και όρεξη του καθενός μας — ούτε για τον ίδιο μου τον εαυτό δεν ξέρω.
Κριτική ή διαφήμιση;
Η «διαφήμιση» ασκείται από την έντυπη κριτική, ελάχιστες φορές από τα λογοτεχνικά ή (τα αυτοαποκαλούμενα) βιβλιοφιλικά ιστολόγια. Μπορεί ο ιστολόγος να μην έχει ιδιαίτερη άποψη (και παραπέμπω στην προηγούμενη απάντηση) αλλά να νιώθει πως θέλει να πει την άποψή του με κάθε τρόπο. Προσωπικά διαφωνώ, αλλά από την άλλη δεν θα του πω εγώ τι να κάνει. Όταν όμως 7 στις 10 έντυπες κριτικές είναι (φανερά) «διαφημιστικές», τότε γίνομαι έξαλλος.
Οι βιβλιοφιλικές κοινότητες του Διαδικτύου
Η «βιβλιοφιλική» κοινότητα του διαδικτύου είναι μια πολύ ευρεία έννοια διότι δεν μπορεί κανείς να μετρήσει τη βιβλιοφιλία του καθενός. Εξάλλου, είναι της μόδας να λες ότι διαβάζεις ή να δείχνεις κάποιο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία. Κακά τα ψέματα όμως, το blogging είναι μια μοναχική διέξοδος, όπως και το βιβλίο άλλωστε που διαβάζεται κατά μόνας και μιλάει στον καθένα μας διαφορετικά. Το θέμα είναι να διαβάζουμε γιατί γινόμαστε έτσι καλύτεροι άνθρωποι (το πιστεύω πραγματικά αυτό, όσο κι αν ακούγομαι αφελής), όλα τ’ άλλα είναι απλά κουβέντες για να περνάει η ώρα.
