Φωτογραφία: Seraphim Tsounis
Πάντα, οι ιστορίες ζωής των σεξεργατών, ασχέτως φύλου, μου κινούσαν το ενδιαφέρον και σαφώς και θεωρώ τη σεξεργασία, ιερή, όταν αυτή γίνεται από επιλογή. Και μέσα από μια τυχαία γνωριμία, ο Βασίλης, ένιωσε άνετα να μου εκμυστηρευτεί πως εργάζεται ως ερωτικός συνοδός αντρών. Και θέλησε, έστω και ανώνυμα, να μοιραστεί μαζί μας την ιστορία της ζωής του.
Ο Χρήστος Σατανίδης μιλάει με έναν gay escort που δουλεύει στην Θεσσαλονίκη.
Β: Γεννήθηκα το 1986 στο Βερολίνο, από Έλληνες γονείς, μετανάστες και έζησα εκεί, μέχρι και τα 11 μου χρόνια. 2 φορές είχα έρθει στην Ελλάδα ως τότε, και ομολογώ πως δεν ένιωσα ποτέ, πως ανήκω εδώ. Παρόλα αυτά, οι γονείς μου, αποφάσισαν πως είχε έρθει η ώρα να επιστρέψουν στον τόπο τους, έχοντας καταφέρει να εκπληρώσουν τους οικονομικούς στόχους τους.
Πως ήταν για σένα αυτή η αλλαγή;
Δύσκολη. Έχασα φίλους, συμμαθητές. Ήμουν όμως μόλις 11 ετών. Δε μπορούσα να κάνω κάτι. Οι δικοί μου, με τρομερό αγώνα, κατάφεραν να αγοράσουν ένα σπίτι στη Θεσσαλονίκη, που ήταν το όνειρο τους. Ένα ταπεινό δυάρι, μη φανταστείς κάτι πολυτελές.
Παρόλο που μιλούσαμε ελληνικά στο σπίτι, αλλά και με άλλους Έλληνες στη Γερμανία, ήμουν πιο εξοικειωμένος με τη γερμανική γλώσσα. Δεν ήταν εύκολη η προσαρμογή μου, ούτε στο σχολείο, ούτε πουθενά. Ήμουν το «γερμανάκι».
Θέλω όμως να πω, πως αν και μοναχοπαίδι, οι γονείς μου, μου παρείχαν μια πλήρη ελευθερία αποφάσεων και επιλογών στη ζωή μου. Έτσι στα 19 μου, αποφάσισα να γυρίσω ξανά στο Βερολίνο. Από μικρός αγαπούσα τον αθλητισμό, και αποφάσισα να σπουδάσω φυσικοθεραπεία. Τελείωσα τη σχολή και παράλληλα, έμαθα πολλές τεχνικές μασάζ, που επίσης μου άρεσε. Δούλεψα πολύ και ως φυσικοθεραπευτής αλλά και ως μασέρ σε spa και καλά ξενοδοχεία. Αλλά ποτέ ως τότε μασέρ, που να πήγαινε το πράγμα στο ερωτικό. Ήξερα πως συνέβαινε και αυτό, αλλά δε με αφορούσε και δεν μου είχε ζητηθεί και ποτέ.
Στη Θεσσαλονίκη πότε γύρισες και γιατί;
Πριν περίπου 5 χρόνια. Πέθανε η μάνα μου και ο πατέρας μου αντιμετώπιζε ήδη σοβαρά θέματα υγείας και ήταν αδύνατο για μένα, να τον αφήσω μόνο.
Δύσκολη η επιστροφή;
Βαθύτατα. Και για συναισθηματικούς και οικονομικούς λόγους. Στάθηκα τυχερός μόνο, στο ότι η σύντροφος μου, δέχτηκε να έρθει μαζί μου στην Ελλάδα, παρόλο που και για την ίδια ήταν δύσκολο. Ίσως βέβαια η ίδια να την αγαπούσε περισσότερο, από εμένα.
Kαι τι έκανες επαγγελματικά για να ζήσεις;
Βρήκα δουλειά αμέσως ως φυσικοθεραπευτής, αλλά ο μισθός ήταν αστείος. Ευτυχώς που υπήρξα οικονόμος τόσα χρόνια, και γύρισα με μια κάποια άνεση, αλλά για πόσο?
Και πως από φυσικοθεραπευτής, βρέθηκες σεξεργάτης;
Όπως σου είπα και πριν, μου άρεσε πολύ το μασάζ. Τόσο να κάνω όσο φυσικά και να μου κάνει κάποιος σοβαρός επαγγελματίας. Αλλά ποτέ δε με ενδιέφερε, κάποιο ερωτικό είδος αυτού. Όταν λοιπόν γύρισα, βρήκα έναν υποτιθέμενο επαγγελματία, ο οποίος, αν και δεν υπήρξε καμία υπόνοια ή συνεννόηση για κάτι άλλο, κατάλαβα πως προσπαθούσε, δήθεν τυχαία να με διεγείρει. Στην πορεία, από συζητήσεις με κυρίως gay άντρες, έμαθα πως εδώ είναι από κάποιους σύστημα αυτό. Να διεγείρουν τον κόσμο, χωρίς να προχωρήσουν σε κάτι άλλο, κρατώντας τους άτυπα σε μια αναμονή. Το βρήκα χυδαίο. ΄Η κάνεις μασάζ επαγγελματικό ή αν θέλεις να προσφέρεις κάτι παραπάνω, δήλωσε το εξ’ αρχής και μη κοροϊδεύεις τον κόσμο. Τότε λοιπόν μου ήρθε η ιδέα, πως θα μπορούσα να κάνω μασάζ, να δίνω το κάτι παραπάνω, και φυσικά να έχω καλύτερες απολαβές.
Μόνο σε άντρες;
Μόνο άντρες το θέλανε, τουλάχιστον δε βρήκα μέσω αγγελιών που έβαλα, καμία γυναίκα που να θέλει ανάλογες υπηρεσίες.
Μου είπες και προσωπικά, πως ασχέτως των υπηρεσιών σου, είσαι straight και συζείς με τη σύντροφο σου. Δε σου ήταν δύσκολο, ξαφνικά να προσφέρεις, αυτό το κάτι παραπάνω και μόνο σε άντρες;
Β: Κοίτα, αρχικά δε μιλάω ότι υπήρξε σεξουαλική επαφή, αλλά μια ανάγκη για λίγο άγγιγμα, ίσως να είμαι γυμνός κατά τη διάρκεια της συνεδρίας και φυσικά να υπάρχει μια ολοκλήρωση για τον πελάτη. Στο να κάνω μασάζ, δεν είχα θέμα, αφού ζούσα στο Βερολίνο από αυτό και έκανα σε εκατοντάδες άντρες. Σε κάποια θέματα δεν είχα taboo. Μεγαλώσαμε αλλιώς εκεί.
Όμως δεν έμεινες απλώς μασέρ, προχώρησες κανονικά στη σεξεργασία.
Nαι. Ήταν κάπως μονόδρομος από κάθε άποψη. Σε μια πόλη, όπως η Θεσσαλονίκη, ούτε πολλά λεφτά μπορείς να βγάλεις από αυτό, ούτε και φυσικά να έχεις εμπιστοσύνη στη συνέπεια των ραντεβού. Πολλές φορές, 2 λεπτά πριν το ραντεβού, λάμβανα ένα μήνυμα «sorry φίλε, άκυρο.»
Και πως προχώρησες στην σεξεργασία;
Δε ξέρω αν θα το δεχτεί κανείς, αλλά από συμπόνια. Στη Γερμανία, το να είσαι gay, λεσβία, trans κλπ, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό και αποδεκτό. Στην Ελλάδα, μία ώρα να δεις τηλεόραση, καταλαβαίνεις πόσο πίσω είμαστε. Πόσο μάλλον σε μια πόλη, ναι μεν μεγάλη, αλλά επαρχιακή. Είχα πάντα φίλους gay, και είχα μάθει πως ήταν άνθρωποι ελεύθεροι. Κάτι που δε συμβαίνει εδώ.
Όταν ξεκίνησα να κάνω εδώ μασάζ, με λυπούσε το ότι έβλεπα άντρες, βαθιά καταπιεσμένους, να έρχονται σε μένα γεμάτοι τρόμο.
Ομολογώ πως η λέξη «συμπόνια» και εμένα με εκπλήσσει.
Δε στο παίζω άγιος. Ασφαλώς και ήθελα να βγάλω χρήματα. Όμως ναι, όσο διαπίστωνα την ανάγκη αυτών των ανθρώπων, πες με όπως θέλεις, αισθανόμουν και αισθάνομαι, πως τους βοηθούσα, ίσως να κάνουν ένα μικρό βήμα προς τη λύτρωση τους. Νομίζεις πως έχω ανοιχτά gay πελάτες? Παντρεμένοι είναι στη συντριπτική πλειοψηφία ή μιας περασμένης ηλικίας, που πλέον η μόνη τους ερωτική διέξοδος είναι αυτή.
Πολύ ρομαντικό το σκεπτικό σου πάντως.
Με συγκλονίζει, πόσο καταπίεση υπάρχει σε αυτούς τους ανθρώπους. Δε μπορώ κι εγώ να διαχειριστώ , το πως τόσοι άνθρωποι, επέτρεψαν στον ευατό τους, τέτοια σκλαβιά. Γιατί βλέπω τις αντιδράσεις τους, πριν ,κατά τη διάρκεια και μετά.
Η σύντροφος σου γνωρίζει για το επάγγελμα σου;
Φυσικά και είναι εννοείται υπέρ. Σου κάνει περίεργο; Δε θέλω τώρα να δώσω περισσότερα στοιχεία, αλλά η σύντροφος μου, είναι από τα πιο προοδευτικά μυαλά που γνώρισα στη ζωή μου. Η δουλειά της, έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Για την ίδια, αυτή η συγκλονιστική αλλαγή τόπου και τρόπου ζωής, είναι κάποιες φορές δύσκολη, αλλά και ένα καθημερινό σεμινάριο για την ύπαρξη της.
Προσπαθώ πάντως να καταλάβω, πέραν της απόφασης σου, το πόσο εύκολο σου είναι να συνερευθείς με τόσους ανθρώπους. Και λειτουργικά και από θέμα κάθε είδους ασφάλειας.
Εντάξει. Το λειτουργικό καταλαβαίνεις, ότι ενισχύεται με ειδικά βοηθήματα. Όσον αφορά την ασφάλεια. Έχω 2 κανόνες. Αρχικά δεν απορρίπτω κανέναν, λόγω ηλικίας ή εμφάνισης. Αυτό που ζητάω, όπως όλοι οι συνάδερφοι, ένα τηλέφωνο επικοινωνίας και κυρίως μια βιντεοκλήση. Να ξέρω με ποιον έχω να κάνω, αλλά κυρίως να ξέρει ο πελάτης με ποιον έχει να κάνει. Μπορώ από δύο λέξεις, να καταλάβω πράγματα. Ζούμε σε περίεργες εποχές και οφείλει και ο πελάτης, να μην εμπιστεύεται τον καθένα. Έχω ακούσει πολύ άσχημα περιστατικά που τους συνέβησαν, ψεύτικες φωτογραφίες, κλοπές κλπ. Ο άνθρωπος που προσφέρει από επιλογή, αυτές τις υπηρεσίες, δε πρέπει να βλέπει τον πελάτη μόνο ως πορτοφόλι, αλλά και ο πελάτης πρέπει να σέβεται εμάς. Εκεί αρνούμαι λοιπόν, να κλείσω ραντεβού.
Βασίλη, είσαι ένα αντικειμενικά ωραίο αγόρι, και αντιλαμβάνομαι, πιστεύω και το σκεπτικό σου. Και ομολογώ το βρίσκω άκρως ρομαντικό. Πόσο ακόμα σκοπεύεις να συνεχίσεις αυτό το επάγγελμα;
Δε ξέρω, γιατί όποιος πει πως είναι εύκολα λεφτά, λέει αηδίες. Βλέπω κάθε μέρα τον κόσμο να γίνεται πιο επικίνδυνος. Έχω σκεφτεί τι θα ήθελα να κάνω στο μέλλον, αλλά όχι στην Ελλάδα. Είμαστε εδώ, λόγω του πατέρα μου και όσο ζει, δε γίνεται να τον αφήσω.
Σίγουρα, όταν δε θα είναι πια εδώ, η επιστροφή στο Βερολίνο, είναι δεδομένη. Οπότε και θέλω εκεί να κάνω, αυτό που σκέφτομαι, που δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
Φοβάσαι, πως ίσως κάποια μέρα, μετανιώσεις αυτήν την επιλογή σου;
Όχι, γιατί ακόμα και αν το επάγγελμα αυτό είναι ταμπού, ξέρω τα κίνητρα και τις προθέσεις μου. Δε βρήκα απλά ένα τρόπο να τα κονομάω, αλλά να προσφέρω κι εγώ κάτι με τη σειρά μου και με τον τρόπο μου. Σεξ; Ναι σεξ. Σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Που για να έρθουν σε μένα, είμαι η τελευταία λύση. Μακάρι τουλάχιστον στα πλαίσια της καταπίεσης, στα επόμενα λίγα χρόνια, να είμαστε εντελώς αχρείαστοι.
