Η Μαίρη Διακοπούλου
είναι μια ιδιώτης που αποφάσισε, αυθόρμητα
να βοηθήσει τους γύρω της. Έστησε μια
ομάδα σίτισης και άρχισε τη δράση. Τα
τρία κύρια μέλη είναι η Μαίρη, η Μάγδα, ο
Σοφιάν και 3 εθελοντές (Μάριος, Ακέλ,
Βάλια). Μοναδικοί πόροι η όρεξη και η
προσφορά τροφίμων από τα μέλη. Η ομάδα
μαγειρεύει κάθε Τρίτη και Σάββατο βράδυ
στην Καμάρα μετά τις 9μμ.
Κάπως έτσι ξεκινούν τα
καλύτερα πράγματα. Χωρίς θεσμούς, χωρίς
καταστατικά, χωρίς πολλά- πολλά, χωρίς
συζητήσεις και αναλύσεις, χωρίς κανόνες.
Ανθρώπινα, απλά επειδή υπάρχει ανάγκη.
«Ασχολούμαι αρκετό καιρό ως street worker με
το θέμα της αστεγίας και της ημιαστεγίας.
Συζητώντας με αυτούς τους ανθρώπους
διαπίστωσα την έλλειψη βραδινού φαγητού
στην πόλη (και γενικά στην Ελλάδα). Είναι
φοβερό αυτοί οι άνθρωποι να τρώνε μόνο
το μεσημέρι στις 12.00-13.00 και όλη μέρα να
είναι στους δρόμους και να έχουν να
διανύσουν απίστευτα πολλά χιλιόμετρα
με ένα τυπικό πιάτο φαί ειδικά τους
χειμωνιάτικους μήνες που χρειάζονται
ακόμα περισσότερη ενέργεια. Ή ακόμα και
παιδάκια που έχουν να ανταπεξέλθουν
στις σχολικές τους υποχρεώσεις και να
πρέπει να βγεί η μέρα τους μόνο μ' ένα
πιάτο φαγητό το μεσημέρι. Έτσι λοιπόν
βρήκα 2 ακόμα άτομα που νοιαζόντουσαν
το ίδιο έντονα με μένα για το θέμα αυτό,
ζήτησα την συμπαράστασή τους και να'
μαστε σήμερα εδώ», λέει η Μαίρη.
Μαίρη Διακοπούλου
Τι ακριβώς λοιπόν κάνουν
τα Γρανάζια; «Αυτό που κάνουμε ακριβώς
είναι να μαγειρεύουμε και να διανέμουμε
δωρεάν φαγητό σε ανθρώπους που αυτό το
διάστημα δοκιμάζονται και ζουν είτε
στο δρόμο είτε μένουν μεν σε κάποιο χώρο
αλλά δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα
της σίτισης τους. Κάθε Τρίτη και Σάββατο
λοιπόν είμαστε στην Καμάρα μετά τις
20.30. Εξυπηρετούμε περίπου 50-60 άτομα προς
το παρόν κάθε φορά. Αλλά δυστυχώς βλέπουμε
ότι αυτός ο αριθμός όλο και μεγαλώνει.
Στόχος της ομάδας μας όμως δεν είναι να
καλύψει τις τρύπες του συστήματος και
του κόσμου αυτού γενικά και να τον
αφήσουμε να υπάρχει ως έχει. Στόχος μας
είναι να μάθουμε σιγά σιγά στους ανθρώπους
αυτούς την έννοια της αυτοοργάνωσης
και να δουν πως αν υπάρχει θέληση και
επιμονή και όρεξη για δουλειά πολύ,
υπάρχει τρόπος να καλύπτουν οι ίδιοι
τις κύριες ανάγκες τους χωρίς να
περιμένουν τίποτα από κανένα Γρανάζι
ή κανένα άλλο ιδιωτική ή δημόσιο φορέα.
Ν 'αποδείξουμε δηλαδή στην πράξη ότι
μπορούμε να βγούμε από κρίσεις, προσωπικές
ή κοινωνικές, αν αναλάβουμε τις ευθύνες
μας! Και αν έχουμε όλοι έστω μια ευθύνη
σ' αυτή τη ζωή είναι τουλάχιστον να
είμαστε χρήσιμοι και σε κάποιον άλλο,
εκτός του εαυτού μας… Θέλουμε έτσι να
τους ενεργοποιήσουμε κυρίως ψυχολογικά.
Αφού μπορέσαμε εμείς, μπορούν κι αυτοί.»
Είναι σημαντικό να
τονιστεί πως τα παιδιά πληρώνουν τα
πάντα: «Το κόστος είναι τεράστιο και
προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε γιατί
μας ενδιαφέρει το φαγητό που σερβίρουμε
να είναι ποιοτικά άψογο και ποσοτικά
παραπάνω από αξιοπρεπές. Ειδικά του
Σαββάτου που θα πρέπει να φτάσει για
όλους- μιας και τα Σαββατοκύριακα δεν
υπάρχουν άλλα συσσίτια».
Δέχονται χρήματα από
φορείς; Λέει κατηγορηματικά όχι.
«Όχι, δεν έχουμε ζητήσει,
ούτε πρόκειται να ζητήσουμε βοήθεια
από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.
Έχουμε πίστη στην αυτοοργάνωση και στην
αλληλεγγύη, στη δύναμη του απλού πολίτη.
Δεν παίρνουμε την εύκολη λύση. Είμαστε
εδώ για να ξεβολέψουμε τον κόσμο. Στη
μάχη πρέπει να λερωθείς» καταλήγει.
(Μπορείς να βοηθήσεις!
Στο τηλ: 6978467825)
