Πώς
είναι εκεί; Πώς ήταν εδώ και τους έκανε
να θέλουν να φύγουν; Θεσσαλονικείς που
σκόρπισαν σε διάφορα μέρη, απαντούν σε
4 ερωτήσεις για το πώς, το πότε και το
γιατί.
ΟΙ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γιατί
έφυγες από τη Θεσσαλονίκη;
Τι
θα σε έκανε να επιστρέψεις;
Κυριότερη
διαφορά στη ζωή σου που σου αρέσει…
Κυριότερη
διαφορά στη ζωή σου που δε σου αρέσει…
Ελευθερία
Ιωαννίδου, δημοσιογράφος- μένει στην
Αθήνα
Γιατί αισθανόμουν
πως είναι πολύ στενή και με ευδιάκριτα
όρια, γιατί δεν ένιωθα ουσιαστικά
ελεύθερη, γιατί επαγγελματικά δε μου
άφηνε επιλογές και γιατί δεν μπορούσε
να ικανοποιήσει τη βασική μου ανάγκη
να αφουγκράζομαι πολιτισμό, τέχνες,
ανθρώπους κλπ με μια πιο ευρεία πολυεπίπεδη
ματιά.
Δεν γνωρίζω
πως θα πάνε τα πράγματα, αλλά σίγουρα
δεν είναι στα σχέδιά μου. Αυτήν την
στιγμή θα επέστρεφα μόνο αν έβρισκα τον
έρωτα της ζωής μου. Και στη συνέχεια, αν
υπήρχαν σοβαροί οικονομικοί ή οικογενειακοί
λόγοι.
Λατρεύω την
Αθήνα και τη θεωρώ «σπίτι μου» από την
πρώτη στιγμή. Υπό την έννοια αυτή, μου
αρέσουν συγκριτικά όλα τα στοιχεία μιας
καθημερινότητας… το χάος, οι αποστάσεις,
η ανομοιομορφίες, τα απαιτητικά ωράρια
στη δουλειά. Η Αθήνα πάντως είναι μια
πόλη με ανεξάντλητες γωνιές.
Θα πω το
φαγητό και κάποια στοιχεία στη νοοτροπία.
Επίσης, η Θεσσαλονίκη έχει μια ηρεμία
και μια χαλαρότητα που ενίοτε μου λείπουν
εδώ. Το ίδιο συμβαίνει και με συγκεκριμένες
στιγμές, όπως είναι η βόλτα στη Νέα
Παραλία, η συγκλονιστική θέα στο λιμάνι,
η κρέπα στο Ναυαρίνο και ο ζεστός καφές
στην αγαπημένη Pasta Flora.
Κατερίνα Στεργιανοπούλου, γραφίστρια- μένει στο Λονδίνο
Η αφορμή ήταν ο έρωτας. Οι λόγοι πολλοί: άθλιες εργασιακές συνθήκες, καθημερινή αγένεια στο μεγαλύτερο ποσοστό των συναναστροφών μου, δημόσιες υπηρεσίες που υπολειτουργούν ή δε λειτουργούν καθόλου… Η Θεσσαλονίκη δεν έχει χώρο για τους ευαίσθητους, επιβιώνει ο πιο χοντρόπετσος, η ευγένεια θεωρείται αδυναμία και προσωπικά δεν είχα ούτε τη θέληση, ούτε τη δύναμη να αλλάξω προς αυτήν την κατεύθυνση.
Όχι. Θα γυρνούσα μόνο αν η πόλη αποκτούσε ευρωπαϊκή νοοτροπία, κάτι το οποίο δεν προβλέπεται για τις επόμενες, αρκετές, δεκαετίες.
Εδώ που ζω νιώθω το κράτος σύμμαχο και βλέπω στην καθημερινότητά μου που πάνε οι φόροι μας, πίσω σε μας. Οι δρόμοι είναι καθαροί, το σύστημα υγείας υπαρκτό και προσβάσιμο, η αστυνομία δεν είναι διεφθαρμένη, η πρόσληψη σε μια δουλειά είναι αυτονόητα νόμιμη και τόσα ακόμη… Συνοπτικά, δε νιώθω κορόιδο.
Ο καιρός φυσικά! Μου λείπει η θάλασσα, τα ζεστά βράδια, οι μικρές αποστάσεις, οι γονείς μου και οι φίλοι μου (αν και οι περισσότεροι από αυτούς λείπουν πλέον από τη Θεσσαλονίκη).
Tareq,
μουσικός- μένει στο Λονδίνο
Έφυγα από τη
Θεσσαλονίκη το 2007 κυνηγώντας το όνειρό
μου στην Αθήνα, γιατί η Θεσσαλονίκη δεν
μπορούσε πλέον να μου δώσει αυτό το
παραπάνω που αποζητούσα στη μουσική
μου καριέρα. Στην Αθήνα έκανα τις
κατάλληλες γνωριμίες που χρειαζόμουν
για την προώθηση της καριέρας μου. Η
αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο αλήτης
και μου αρέσει να γυρνάω τον κόσμο. Μετά
από 5 χρόνια στην Αθήνα τελικά έφυγα και
αυτή την στιγμή ζω και εργάζομαι στο
Λονδίνο.
Μια τέτοια σκέψη
είναι πολύ πίσω στο μυαλό μου. Προσπαθώ
να έρχομαι όσο συχνά μπορώ, επειδή η
οικογένειά μου είναι εκεί. Να γυρίσω
όμως, όχι πια. Βλέπω ότι πλέον με την
κρίση έχουν επηρεαστεί άσχημα τα πάντα.
Την τελευταία φορά που ήρθα και είδα
ότι εχουν παγώσει τα έργα για το μετρό,
ένιωσα ότι η πόλη παγιδεύτηκε να γίνει
φάντασμα μέσα στο τσιμέντο και στα
μαγαζιά που άρχισαν να κλείνουν το ένα
μετά το άλλο. Δεν ξέρω, αν θα επιστρέψω
ποτέ για να ζήσω ξανά εκεί. Ίσως οταν
μεγαλώσω αρκετα και νιώσω ότι θέλω να
ηρεμήσω. Η Θεσσαλονίκη πάντα με έκανε
να νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου. Ίσως
επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί.
Γνωρισα
ενδιαφέροντες ανθρώπους και βρέθηκα
σε διάφορες ωραίες και ξέφρενες
καταστάσεις που πιστεύω ότι δε θα ζούσα
στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, βρήκα την
αναγνώριση στη δουλειά μου.
Το καλό
φαγητό. Θεωρώ ότι στη Θεσσαλονίκη έχω
μεγαλώσει με το πιο νόστιμο φαγητό. Κι
αυτό δε θα το βρω ποτέ και πουθενά στον
κόσμο.
Info: Ο Tareq κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ FISHαπό την UNDORecords. Θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο τον Ιανουάριο.
Γιάννης
Λουκάκης, Compensation Analyst,
μένει στη Bόρεια
Καρολίνα ΗΠΑ
Έφυγα για δύο
λόγους. 1) μου έτυχε μια μεγάλη ευκαιρία
για σπουδές και 2) έβρισκα την καθημερινότητα
στη Θεσσαλονίκη πραγματικά ανυπόφορη.
Θα προτιμούσα
να μείνω στην Αμερική, αλλα αυτό δεν
εξαρτάται από μένα. Είναι δύσκολή η
κατάσταση με τις βίζες και δεν είναι
σίγουρο ακόμα ότι θα καταφέρω να μείνω.
Ελπίζω να μη χρειαστεί να επιστρέψω. Η
Θεσσαλονίκη δε μου ταίριαζε ποτέ, κάτι
που συνειδητοποίησα με βεβαιότητα αφού
έφυγα. Η πόλη έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα
που αρέσει στους περισότερους ανθρώπους
και θα ήταν ίσως αφύσικο να αλλάξει
άρδην προς την κατεύθυνση μιας πιο
ευρωπαϊκής πόλης. Από μακριά και
αγαπημένοι λοιπόν!
Η κυριότρερη
διαφορά είναι η επαγγελματική εμπειρία
που έχω εδώ. Είμαι σε μια εταιρία που με
πληρώνει καλά, με αφήνει να δουλεύω
όποτε μου καπνίσει, αρκεί να γίνεται η
δουλειά, με στέλνει να παρακολουθήσω
μαθήματα που επιλέγω εγώ και πληρώνει
τα δίδακτρα, και μου δίνει αυτά που
χρειάζομαι για να πετύχω.
Νομίζω έχω
γκρινιάξει αρκετά! Περισότερη γκρίνια
την επόμενη φορα!
Εύη Σιδηροπούλου, ραδιοφωνική παραγωγός- μένει στην Αθήνα
Από τη Θεσσαλονίκη έφυγα για επαγγελματικούς λόγους. Τότε (το 2007) οι συνθήκες στα ραδιόφωνα ήταν πολύ καλύτερες στην Αθήνα.
Μέχρι στιγμής δεν έχει περάσει αυτή η σκέψη από το μυαλό μου. Φαντάζομαι ότι η επιστροφή μου θα σχετιζόταν με μηδενικές πιθανές επαγγελματικές πιθανότητες στην Αθήνα και κάποια επαγγελματική (το θεωρώ απίθανο βέβαια) προοπτική εκεί.
Το κλίμα και το ότι δεν ασχολείται τόσο ο ένας με το τι κάνει ο άλλος.
Το φαινόμενο της κοινωνικής απάθειας, που εδώ το συναντάς σε καθημερινή βάση…
