Νέα στήλη. Και πώς θα την ονομάσεις; A face in the crowd, από εκείνο το τραγούδιτου Tom Petty. Πρόσωπα νέα. Φρέσκα. Με πράγματα να πουν. Αυτό δεν έχει άλλωστε σημασία στους χαλεπούς καιρούς μας; Out in the street, thinking out loud. A face in the crowd…
Ελένη Πολυματίδου, καθηγήτρια αγγλικών – δημιουργός χειροποίητων καρτών
Ελένη, μ' αφορμή την έκθεσή σου με χειροποίητες κάρτες, θα ήθελα να μου πεις μερικά πράγματα για τον εαυτό σου, καθώς και πως ασχολήθηκες με το συγκεκριμένο αντικείμενο…
Θα έλεγα ότι είμαι- κατά μια έννοια- «αφηρημένη» και άνθρωπος που δεν πάτα και πολύ (με δυσκολία ενίοτε αναγκάζομαι να το κάνω) στην πραγματικότητα. Κι εδώ έρχεται και βρίσκει πρόσφορο έδαφος καλλιέργειας, το καλλιτεχνικό μου κομμάτι. Αγαπώ ότι σχετίζεται με τα γράμματα και τις τέχνες, οπότε και η ενασχόλησή μου με τη χειροτεχνία είναι μια φυσική εξέλιξη του εαυτού μου. Άλλωστε, από παιδί ήξερα μέσα μου ότι θ' ασχολιόμουν κάποια στιγμή στη ζωή μου μ' ένα καλλιτεχνικό-δημιουργικό αντικείμενο. Και το βρήκα το 2007, όταν ξεκίνησα να φτιάχνω κάρτες, γιατί ήθελα να ξεφύγω απ' τη θλίψη της απώλειας ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου.
Οι κάρτες σου μοιάζουν πολύ «φυσικές»… Μου είπες χαρακτηριστικά ότι πολλοί δεν πιστεύουν ότι είναι χειροποίητες!
Υποθέτω ότι ο κόσμος που δεν είναι εξοικειωμένος με τη χειροτεχνία, δυσκολεύεται να πιστέψει ότι μπορεί να έχεις αφιερώσει μια ώρα για να φτιάξεις μια κάρτα. Οι περισσότερες απαιτούν λεπτοδουλειά και γι' αυτό ίσως να έχουν και αυτό το «φυσικό» αποτέλεσμα. Δεν ξέρω, ειλικρινά. Γι' αυτό και πάντα με ενδιαφέρει να μάθω το feeling, την ακαριαία αντίδραση που προκαλεί στον άνθρωπο που βλέπει και πιάνει με την αφή του την κάρτα. Προσωπικά, μου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον.
Από πού αντλείς την έμπνευσή σου για τις κάρτες;
Τις περισσότερες ιδέες τις έχω μέσα στο κεφάλι μου και παίρνουν μορφή πάνω στα χαρτόνια. Έμπνευση αντλώ από παντού. Από μια συζήτηση που θα κάνω με την αδερφή μου, από τη φύση, από μια εικόνα που τυχαία θα δω στο δρόμο, από μια φωτογραφία μέσα από ένα παιδικό παραμύθι, από στίχους τραγουδιών και ποιημάτων, από έναν πίνακα ζωγραφικής και πάει λέγοντας. Επίσης, η έμπνευση μου κινητοποιείται, όταν έρχεται κάποιος και μου ζητάει να του φτιάξω μια κάρτα για μια συγκεκριμένη, δική του περίσταση και στο concept που έχει στο μυαλό του, θέλει να δώσω μορφή. Αυτό στην κυριολεξία κάνει την φαντασία μου να καλπάσει. Ωστόσο, θα πω, πως σκεπτόμενη συνολικά την δουλειά μου, έμπνευση για μένα αποτελεί ότι σχετίζεται με τον αέρα, τον ουρανό και το ταξίδι. Γιατί τ' αγαπημένα μου μοτίβα στις κάρτες είναι τα μπαλόνια, τα σύννεφα, τα πουλιά και οι πεταλούδες (για τους Σουηδούς είναι το σύμβολο της ελευθερίας).
Αυτήν τη βδομάδα φιλοξενείται η δουλειά σου στο χώρο τέχνης και δράσης, Βρυσάκι (Βρυσακίου 17, Πλάκα). Μέχρι πόσο θα διαρκέσει η έκθεση; Υπάρχουν σχέδια για μετά;
Έχω μεγάλη χαρά για αυτή την πρώτη, ατομική μου έκθεση και ιδιαιτέρως που φιλοξενείται στο συγκεκριμένο χώρο που μου είναι τόσο αγαπημένος. Νιώθω σαν να έχει γίνει μια ευχή μου πραγματικότητα. Η έκθεση είναι καθημερινά 12.00 – 20.00 και θα διαρκέσει μέχρι και την Παρασκευή 20 Νοέμβρη. Αν και δεν μου αρέσει να κάνω σχέδια συγκεκριμένα για το μέλλον, το μόνο σίγουρο είναι, ότι μετά την έκθεση, θα επικεντρωθώ περισσότερο στην προετοιμασία των χριστουγεννιάτικων καρτών, εν όψει εορταστικής περιόδου.
Οι τελευταίες λέξεις σε σένα…
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις (προσφυγικό κι όλα αυτά που συμβαίνουν στη Γαλλία- τόσο μακριά και τόσο κοντά μας συνάμα) και μέσα σ' αυτό το απάνθρωπο σύστημα που προσπαθούμε να επιβιώσουμε και να μην μας αλλοιώσει στο μέσα μας, θα ήθελα να είμαστε πάντα μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά για τον συνάνθρωπο. Και να έχουμε αγάπη και αλληλεγγύη, γιατί έτσι μπορούν και σμίγουν οι άνθρωποι.
Καλή επιτυχία στα σχέδιά σου!
Σ' ευχαριστώ πολύ που «άνοιξες» και με δέχτηκες!
***
Out in the street, thinking out loud. A face in the crowd…
