Η δεκαετία του ’90 ήταν μια εποχή τεράστιων αλλαγών στη μουσική βιομηχανία. Με τη μετάβαση από το βινύλιο στα CD, το κοινό είχε πλέον στη διάθεσή του περισσότερο χώρο για μουσική, κι έτσι άλμπουμ όπως το Blood Sugar Sex Magik των Red Hot Chili Peppers και το Doggystyle του Snoop Dogg άρχισαν να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις δυνατότητες του νέου μέσου.
Ήταν η τελευταία «μπλοκμπάστερ» δεκαετία πριν το 2000, και τα πάντα έπρεπε να είναι εντυπωσιακά – ακόμα και στα σάουντρακ ταινιών. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το σάουντρακ της ταινίας The Bodyguard, με πρωταγωνίστρια τη Whitney Houston, κατέληξε να γίνει το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της δεκαετίας.
Παρά τον έντονο ανταγωνισμό από ονόματα όπως ο Michael Jackson, η Houston ξεχώρισε με τη φωνή της, που έμοιαζε να μην έχει χάσει καθόλου τη λάμψη της. Αν και είχε αρχίσει να ενσωματώνει το ύφος του New Jack Swing σε τραγούδια όπως το I’m Your Baby Tonight, το σάουντρακ του The Bodyguard βασίστηκε στο κλασικό ύφος της, με αποκορύφωμα την εμβληματική ερμηνεία της στο I Will Always Love You.
Το τραγούδι αυτό, όσο κι αν έχει αποκτήσει έναν ειρωνικό χαρακτήρα με τα χρόνια, παραμένει αδιαμφισβήτητο δείγμα ερμηνευτικής τελειότητας. Με πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 45 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, το άλμπουμ κατάφερε να ξεπεράσει ακόμη και φαινόμενα όπως οι Backstreet Boys. Περισσότερο από ένα εμπορικό φαινόμενο, το The Bodyguard αποτελεί μια κατάθεση ψυχής της Houston, η οποία αποτύπωσε κομμάτια του εαυτού της μέσα σε κάθε νότα.
