Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα,
συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο,
βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται τις καλύτερες στιγμές που
άφησε πίσω το 2014…
Νο.10 Tom Petty- Hypnotic Eye
Νούμερο 1 στο Billboard 200 και το πρώτο άλμπουμ του TomPetty και των Heartbreakers που φτάνει στην
κορυφή. Γνήσιο, ατόφιο ροκενρολ με μπλουζ ηχόχρωμα. Ένας δίσκος που ακούγεται
με τέρμα τα γκάζια, σ' ένα highway
κάπου στην έρημο…
No.9 The Black Keys- Turn Blue
Το μεγάλο συναυλιακό απωθημένο της χώρας θα πάρει σάρκα και
οστά σε λίγους μήνες. Το πιο εύκολο για μια μπάντα- όπως οι Black Keys- θα ήταν να πατήσουν στα
επιτυχημένα βήματα του El Camino.
Αυτοί όμως προτίμησαν να βαδίσουν σε πιο soul μονοπάτια και τ' αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Αγαπημένοι όσο λίγοι…
No.8 Sun Kil Moon- Benji
Ο Mark Kozelek σχεδόν ψιθυρίζει σ' αυτόν το
δίσκο. Κι όμως. Η εσωτερική δύναμη που κρύβει μέσα του το LP είναι δύσκολο ν' αποτυπωθεί με λόγια. Ο θάνατος είναι η
κεντρική ιδέα πίσω απ' το Benji κι ο
καλλιτέχνης μας αφηγείται το πως οι ανθρώπινες σχέσεις επηρεάζονται απ' αυτόν
τον ίδιο τον Mr. Death. Ο δίσκος με τη μεγαλύτερη
συναισθηματική φόρτιση για τη χρονιά που μας αφήνει σε λίγες ημέρες…
No.7 Beck- Morning Phase
Είναι ένας όμορφος δίσκος μέσα στην απλότητά του. Ήρεμος όσο
ποτέ, ο Beck δημιουργεί
ένα LP που σε ταξιδεύει
γλυκά και ράθυμα. Τα συναισθήματα του ίδιου του καλλιτέχνη μεταδίδονται άριστα
στον ακροατή, τον οποίο και κάνει συνοδοιπόρο στο μουσικό του ταξίδι. Όσο
μεγαλώνει ο Beck
γίνεται σαν το παλιό καλό κρασί…
No.6 Ty
Segall- Manipulator
Ο Ty Segall βρίσκεται κάθε χρόνο στις λίστες με τους καλύτερους δίσκους
της χρονιάς κι αυτό λέει πολλά από μόνο του. Σ' αυτό το LP
απομακρύνεται απ' το garage revival ύφος του και προσεγγίζει πιο glam και sixties
μονοπάτια. Όπως και να 'χει, οι fuzz κιθάρες είναι πάντα το σήμα
κατατεθέν του…
No.5 Angus & Julia Stone- Angus & Julia
Stone
Αυτός είναι ο δίσκος με τις πιο όμορφες μελωδίες της
χρονιάς. Ο δίσκος που ακούγαμε τέλος καλοκαιριού και που μας μετέδιδε τη γλυκιά
του μελαγχολία. Σου αποκαλύπτεται σιγά-σιγά, σα μια σπίθα που γίνεται πυρκαγιά…
Ο Rick Rubin
βάζει φαρδιά-πλατιά τη σφραγίδα του στην παραγωγή.
No.4 Drive-By Truckers- English Oceans
Ο κορυφαίος δίσκος Americana της χρονιάς. 10 άλμπουμ μετά και 18 ολόκληρα χρόνια απ'
το πρώτο show της
μπάντας, οι Drive- By Truckers είναι ακόμα ικανοί
στο να βγάζουν προς τα έξω μουσικές που έχουν νόημα και ουσία. Ο δίσκος θυμίζει
Stones εποχής Exileon Main St, ενώ ο Mike Cooley συμμετέχει συνθετικά
επί ίσοις όροις με τον Patterson Hood,
αφού υπογράφει τα έξι απ' τα δεκατρία κομμάτια του δίσκου.
No.3 The Afghan Whigs- Do To The Beast
Δεκαέξι χρόνια μετά, οι Afghan Whigs επιστρέφουν με τραγούδια που φωνάζουν απόγνωση και
καταραμένους έρωτες. Κι αυτή δεν είναι μια αντικειμενική κριτική. Λυπάμαι.
Είναι απ' τις αγαπημένες μπάντες μιας χαμένης εφηβείας. Ελπίζω να καταλαβαίνετε…
No.2 Ryan Adams- Ryan Adams
Έπαιζε στο μυαλό μου να είναι το νούμερο 1, αλλά… Το
υπέροχο σ' αυτόν το δίσκο είναι ότι ακούγεται απ' την αρχή έως το τέλος. Τον
έλιωσα, κυριολεκτικά. Μικρές ιστορίες πόνου κι έρωτα, ένα LP φτιαγμένο για την πάρτη και μόνο του
ίδιου του Ryan Adams.
Αλλά έλα που άγγιξε και
πολλούς από εμάς…
No.1 The War On Drugs- Lost In The Dream
Ευκολάκι η πρωτιά, αν κι ο RyanAdams κονταροχτυπήθηκε στα
ίσια με τους The War On Drugs
για το καλύτερο LP του
2014. Το Lost In The Dream
μας συντρόφεψε απ' την άνοιξη και μετά, παντού. Στα μοναχικά μας βράδια, στις
γιορτές, στις λύπες, στ' αυτοκίνητο, στο τρέξιμο, στις καλοκαιρινές μας νύχτες,
στα φθινοπωρινά στέκια. Παντού. Χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά κι αναγνωρίζεις
τον εαυτό σου στα τραγούδια. Θες κι άλλα να σου πω;
Περισσότερα εδώ: https://www.facebook.com/pages/Retro-Rock-n-Roll-Circus/153751304723034?fref=ts
