Τι μπορεί να κρύβει
ένα κουτί με δίσκους ελληνικών τραγουδιών των αρχών του 20ού αιώνα στην Αμερική, συνολικής αξίας 5
δολαρίων; Ποια ήταν η άγνωστη τραγουδίστρια που απέδιδε τους πιο λυπημένους
τόνους, που έμοιαζαν με τους ‘πρώτους λυγμούς του ανθρώπινου είδους’; Ποιες
ήταν οι δισκογραφικές εταιρείες της δεκαετίας ’20 που εξέδιδαν τραγούδια
αναρίθμητων Νιγηριανών, Ελλήνων, Τούρκων, Αρμένων, Ιρακινών και άλλων
μεταναστών; Μπορεί ένα τραγούδι να σου αλλάξει τη ζωή; Είναι το Σμυρναίικο
Μινόρε το πιο ωραίο τραγούδι που έχει κανείς ακούσει; Ήταν το «Marika’s» το hot
spot της Νέας Υόρκης της δεκαετίας ’20; Σώζεται η χαμένη ή η ξεχασμένη μουσική;
Και τέλος, τι σχέση μπορεί να έχει ένας Αμερικανός με όλα αυτά;
Ενδιαφέρουσες
απαντήσεις για όλα αυτά θα δοθούν στην παρουσίαση
του μουσικού παραγωγού Ian Nagoski με τίτλο «100 Φεγγάρια: Ιστορίες μεγάλων
ξεχασμένων μουσικών & τα Όρια της Ανθρωπινότητας από δίσκους 78 στροφών», η
οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 8 Απριλίου 2014, στη Δημοτική Πινακοθήκη
Θεσσαλονίκης, στην Κάζα Μπιάνκα, στις 20:00. (Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Λόγω περιορισμένων θέσεων, θα
τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Η παρουσίαση θα γίνει στα αγγλικά, χωρίς διερμηνεία.)
Αμέσως μετά τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών στην Αθήνα, ο Ian Nagoski, καλεσμένος της ομάδας ‘ΑΤΕΛΙΕ 3-103’στη Θεσσαλονίκη, θα αναδείξει τη δύναμη της
μουσικής μέσα από την εμπειρία ενός Αμερικανού, που ανακαλύπτει με πάθος
ξεχασμένες μουσικές μεταναστών στην Αμερική των αρχών του εικοστού αιώνα. Διάλεξη
μπορεί να ακούγεται πολύ επίσημος ως όρος για κάτι τόσο καθηλωτικό και
συναισθηματικό όσο οι 90λεπτες διερευνήσεις του στην υπό εξαφάνιση μουσική, που
εντοπίζει κοινωνικές/πολιτισμικές ρίζες και διαδρομές. Ο Ian Nagoski μοιράζεται
την αγάπη του για τα ευρήματά του τόσο μέσω του λόγου όσο και μέσω ακουσμάτων,
συζητώντας προσεκτικά επιλεγμένα διαμάντια μαζί σας.
«Εμείς» και οι «άλλοι» (Έλληνες / Αμερικανοί / μετανάστες
ποικίλων προελεύσεων), «εδώ» και «εκεί» (Ελλάδα / Αμερική), «τότε» και «τώρα»
(1920 / 2014) μέσα στην Κάζα Μπιάνκα για ένα βράδυ: ακούμε μουσικές ιστορίες,
μεταξύ αυτών και ελληνική μουσική που αγαπήθηκε στον καιρό της και υστερόχρονα
από μη Έλληνες, εκτός Ελλάδας, και συναντιόμαστε εκ νέου, μέσω Αμερικής με ένα
μέρος της μουσικής ιστορίας (μας;).
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Ian Nagoski (1975, Delaware,
US) σπούδασε ιστορία τέχνης, ανθρωπολογία, μουσική στο
Delaware. Είναι μουσικός παραγωγός, αρθρογραφεί σχετικά με τη μουσικολογία και
την τέχνη, ενώ έχει επιμεληθεί και κυκλοφορήσει μουσικές ανθολογίες, με πιο
πρόσφατη την «ToWhatStrangePlace: TheMusicoftheOttoman-AmericanDiasporainNewYorkCity,
1914-1927», Tompkins Square Records (2011). Η συλλογή αυτή είναι ένα σετ τριών
cd μουσικής στα αραβικά, αρμένικα, ελληνικά και τούρκικα, ηχογραφημένης στις
ΗΠΑ, μουσικής παλιότερης ή σύγχρονης με την αμερικανική «χρυσή εποχή» των
gospel, της jazz, των blues και της country. Η δισκογραφική εταιρεία του Canary
Records (διανομή από την Mississippi Records) επανεκδίδει ηχογραφήσεις των
αρχών του 20ού αιώνα σε γλώσσες άλλες από Αγγλικά. Πρόσφατα εξέδωσε συλλογές
Ινδουϊστικής φωνητικής μουσικής («100 Moons» και «Kesarbai Kerkar 1944-54»),
ελληνική αστική λαϊκή μουσική Greek urban folk music («Rita Abatzi 1933-37»),
μουσική της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας («Widow’sJoy: EasternEuropeanImmigrantDances,
1925-30»), ενώ έχει δημοσιεύσει κείμενα στα μουσικά περιοδικά Yeti, Sound
American, Ephemerotera Quarterly και The Wire.
Ο Nagoski έχει
διεξάγει πρωτότυπη έρευνα πάνω σε Ελληνο-Αμερικανούς μετανάστες μουσικούς,
μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται οι Μαρίκα Παπαγκίκα, Βιργινία Μαγκίδου,
Jack Gregory (Ιωάννης Χαλικιάς) και άλλοι του κύκλου τους.
* ‘ΑΤΕΛΙΕ 3-103’
Το ‘Ατελιέ 3-103’ είναι μια ομάδα
πολύπειρων καλλιτεχνών, επαγγελματιών και φιλότεχνων, που υποστηρίζει τη
σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή και εκπαίδευση κάθε είδους, καθώς και τη διάχυσή
τους σε καιρούς κρίσης. Ενισχύει δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και
(συν)εργάζεται για την προώθηση της οικείωσης του καλλιτεχνικού έργου.
