Κείμενο: Γιάννης Παπαδόπουλος
Το ημερολόγιο έγραφε 9 Απριλίου 1941. Μια ημέρα που η Θεσσαλονίκη είδε τη ναζιστική λαίλαπα των Γερμανών να εισχωρεί στα εδάφη της. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει και οι Γερμανοί διέσχιζαν την Ευρώπη χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση.
Η αποτυχία των Ιταλών να εισέλθουν στη χώρα και το έπος των Ελλήνων στα Ελληνοαλβανικά σύνορα έστρεψε το βλέμμα του Χίτλερ στη χώρα μας.
Οι Γερμανοί επιχειρούν με 15 μεραρχίες απέναντι στη Γιουγκοσλαβία, και με 11 μεραρχίες απέναντι στη χώρα μας.
Η αντίσταση των Ελλήνων είναι ισχυρή, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει τα γερμανικά τανκς και τα προηγμένα για την εποχή όπλα που είχαν.
8 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα βρίσκονται 20 χλμ έξω από τη Θεσσαλονίκη, το τέλος φαίνεται αναπόφευκτο.
Οι Βρετανοί έχουν σχέδιο να ανατινάξουν γέφυρες και οδικό δίκτυο για να καθυστερήσουν τους Γερμανούς, όμως αποτυγχάνουν και την 9η Απριλίου τα γερμανικά τεθωρακισμένα διασχίζουν τη Θεσσαλονίκη.
Η πόλη μας παρέμεινε υπό ναζιστική κατοχή για 42 μήνες με ολέθριες συνέπειες για τις υποδομές της, αλλά κυρίως για την κοινότητα των Εβραίων που είτε εκδιώχθηκαν είτε στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξοντώθηκαν.
Το σπίτι στα Κάστρα όπου έδρευε η οργάνωση “Ελευθερία”
46.000 Εβραίοι της Θεσσαλονίκης εξοντώθηκαν εκείνη την περίοδο. Οι Θεσσαλονικείς στάθηκαν ηρωικά όλα τα χρόνια της κατοχής, μάλιστα στην πόλη ιδρύεται η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση, η “Ελευθερία”, ενώ δεκάδες εκατοντάδες Εβραίοι φυγαδεύτηκαν από οικογένειες της πόλης που δεν ήταν ομόθρησκοι.
