Στο πολύχρωμο σπίτι της Ιφιγένειας, τα βάζα έχουν πάντα λουλούδια και ο προτζέκτορας παίζει πάντα ταινιάρες

φωτογραφίες: Ταξιαρχούλα Λούκου

WHO IS WHO

Είμαι η Ιφιγένεια και ζω εδώ και μια δεκαετία στη Νέα Παραλία. Δεν θα άλλαζα γειτονιά με τίποτα: είναι μεγάλη ψυχοθεραπεία να βρίσκεσαι καθημερινά δίπλα σε τέτοια χρώματα, τέτοια θέα, τέτοια ενέργεια.

Ασχολούμαι ως freelancer με το διαδικτυακό μάρκετινγκ (κυρίως) σε πολιτιστικούς οργανισμούς, Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Μουσεία, Εκθέσεις. Η δουλειά δεν είναι καν δουλειά, είναι εγώ, και αυτός είναι και ο λόγος που θα βρεις αφίσες, εκδόσεις και memorabilia από events κάθε είδους, σε ολα τα δωμάτια του σπιτιού.

Όταν δεν λείπω για δουλειά, ταξιδεύω για να δω φίλους που ζουν στο εξωτερικό ή νέα μέρη που θα φέρουν πίσω *κι άλλα* σκουπίδια – αναμνηστικά 🙂

ABOUT MY PLACE

Κάποιος που θα μπει για πρώτη φορά μέσα θα πάθει overdose από την πολλή πληροφορία: είναι ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις από ανθρώπους και ταξίδια. Ενδεικτικό παράδειγμα του “γιατί είναι τόσο φορτωμένο” είναι πως μέχρι και τα στολίδια του δέντρου, τα φτιάχνουν φίλοι με τα χεράκια τους (sic): μαζευόμαστε κάθε χρόνο στη γιορτή μου (16 Νοέμβρη) για τα εν λόγω crafts, οι συμμετέχοντες διαγωνίζονται για το καλύτερο στολίδι ενώ τα κρύβουν στα πιο απίθανα μέρη.

DETAILS PLEASE

Θα ήθελα πολύ να πω “το έχω σχεδιάσει όλο από την αρχή με τεράστια αγάπη” αλλά πρόκειται για μία συρραφή των πολλών (4 μάλλον) σπιτιών που έχω ζήσει στην ενήλικη ζωή μου: κάποια αντικείμενα έχουν ξεμείνει και δεν ήρθε η ώρα τους ακόμη να πεταχτούν, κάποια θα φύγουν στο επόμενο 6μηνο ξεκαθάρισμα, κάποια θα μείνουν για πάντα εδώ.

Στην πόρτα θα σε υποδεχτεί η Harvey (σκύλος που φέρεται σαν κουτάβι) και η Μιάου (η αρτιμελής μου γάτα). Στους τοίχους θα δεις illustrations, έργα και φωτογραφίες που έχουν βγάλει φίλοι-καλλιτέχνες, με σκοπό φυσικά το μάρκετινγκ: θα με ρωτήσεις, θα σου πω την ιστορία και το σπίτι αυτόματα θα λειτουργήσει σαν γκαλερί (χωρίς τα ποσοστά).

Φυτά, φωτάκια, πριν γίνουν μόδα. Πολλά βιβλία που -δυστυχώς- αργούν να διαβαστούν με τους ρυθμούς που θα ήθελα. Στην κρεβατοκάμαρα θα βρεις κρυμμένο τον Κούλη (τον τυφλό μου γάτο), στην κουζίνα δεν μπαίνουμε και πολύ, η πόλη ευνοεί το έξω και το delivery. Screening room (με πανί και προτζέκτορα) που λειτουργεί κυρίως ως ξενώνας για τους φίλους που έρχονται να ζήσουν “τη Θεσσαλονίκη όπως είναι” όλο τον χρόνο.

Το δυνατό του σημείο είναι η ώρα του ηλιοβασιλέματος τον χειμώνα από το μπροστά μπαλκόνι, όπου έχεις πλάγια όψη στην παραλία με εκ-πλη-κτι-κά χρώματα ενώ το καλοκαίρι, ξεκινάς τη μέρα σου νωρίς με καφέ και βιβλίο πριν ξυπνήσει το σύμπαν, σε τέλειο φως.

Το σπίτι είναι πάντα γεμάτο: καλεσμένους, ιδέες, αγάπη.