γράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου
Αν έχεις βγει πρόσφατα για φαγητό και ένιωσες πως δεν είσαι πια στο κλασικό ταβερνάκι αλλά σε… concept θεατρικό, δεν είσαι μόνος. Η εστίαση στην Ελλάδα — και ειδικά στις μεγαλουπόλεις — ζει μια νέα εποχή υβριδικών μαγαζιών, όπου το φαγητό συναντά την κουλτούρα, το design και το Instagram.
Μοιάζει με παλιό κουτούκι, μυρίζει ξύλο και τσίπουρο, αλλά στο πιάτο σου προσγειώνεται παντρεμένο μαστέλο με σάλτσα φραγκόσυκο. Το γαστροκουτούκι κρατάει τις ρίζες της ελληνικής κουζίνας αλλά τις απογειώνει με τεχνικές υψηλής μαγειρικής και παρουσίαση πιάτων βγαλμένη από fine dining. Στα ηχεία παίζει ρεμπέτικο remix με lo-fi.
Και τώρα, τα πράγματα σοβαρεύουν. Η ζυμο-spritzeria είναι εκεί που συναντιούνται η ναπολιτάνικη πίτσα, η προζυμένια φοκάτσια και τα aperitivo vibes. Στο μενού έχεις spritz σε κάθε εκδοχή (από λευκό περγαμόντο μέχρι prosecco με μαστίχα), και ψωμωτά bites με ιταλο-ελληνικές αναφορές. Είναι σαν να κάνεις βόλτα στη Ρώμη αλλά μπαίνεις από Τσιμισκή ή Εξάρχεια.
Το παλιό οινοποιείο ξαναγεννιέται σε κρασάδικο νέου τύπου. Χαμηλός φωτισμός, σκιερά σοκάκια, φιάλες από Έλληνες μικροπαραγωγούς που ούτε οι ίδιοι οινολόγοι δεν ξέρουν. Εδώ θα δοκιμάσεις φυσικά κρασιά, orange, pet-nat και πλάι τους, όχι κασεροκροκέτες αλλά τάρτα με φέτα και θρούμπι. Το σερβίρισμα φιλικό αλλά με γνώσεις σομελιέ. Fun fact: το κρασί μπορεί να σου το φέρει και DJ με ποδιά.
Οι χιπ πιτσαρίες είναι ο καμβάς των νέων foodies. Πίτσες με στάχτη φλοιού οξιάς, τρούφα, φιστίκι και burrata, ζυμάρι που ωρίμασε όσο μια σχέση από το Tinder (48-72 ώρες), και σερβίρισμα πάνω σε ξύλινη σανίδα από νησί του Αιγαίου. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι αυτοκόλλητα, οι σερβιτόροι φοράνε bucket hats, και το ταμείο παίζει βινύλια. Αν έχει και brunch με pizza al taglio, έχεις βρει το στέκι σου.
Η νέα γενιά των εστιατορίων αλλάζει εντελώς το σκηνικό.
Κι αν δεν έχεις πάει ακόμη σε γαστροκουτούκι με spritz στο χέρι και new wave ρεμπέτικο στα ηχεία, don’t worry. Έρχεται στη γειτονιά σου σύντομα.
