γράφει η Χρύσα Πλιάκου/ φωτογραφίες: Nekti
Η “Πολιτεία Θεάτρου” είναι ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες θεατρικούς χώρους – αν όχι ο τελευταίος- της Θεσσαλονίκης, που διατηρεί την αυθεντικότητα και τη ζεστασιά του παλιού θεάτρου, μια ανάσα πιο πέρα από τη Ρωμαϊκή Αγορά, βιώνοντας για όποιον το επισκεφτεί, μια πολύ διαφορετική θεατρική εμπειρία. Ένα… μικρό θεατρικό μυστικό της πόλης που αξίζει να μαθευτεί.
Εκεί, δεν κάθεσαι σε άβολες όπως συνήθως γίνεται καρέκλες και περιμένεις πώς και πώς να αρχίσει η παράσταση, αλλά είσαι σε ένα μεγάλο αναπαυτικό σαλόνι μπαρόκ αισθητικής. Στο κέντρο όλων μία ξύλινη σκηνή.
Ο χώρος, ημιυπόγειος με vintage ατμόσφαιρα, προσφέρει στους επισκέπτες του μια μοναδική εμπειρία, με βελούδινους καναπέδες, αναπαυτικά καθίσματα και μια μικρή σκηνή που ενισχύει την αίσθηση οικειότητας. Εδώ θα βρεις τη Μαρία Μπαλτατζή, την ιδιοκτήτρια του θεατρικού σαλονιού, η οποία είναι αφιερωμένη στην τέχνη του θεάτρου και στην καλλιέργεια νέων ταλέντων.
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ είναι το μοναδικό, ίσως, Θεατρικό Σαλόνι της πόλης μας. Μπαίνοντας, η αισθητική του χώρου -με μια πολύ γρήγορη ματιά- σε κερδίζει αμέσως. Αντί των «θέσεων» σε Θέατρα και Κινηματογράφους, η Πλατεία είναι εξοπλισμένη με κλασικούς καναπέδες, πολυθρόνες και vintage καθίσματα για τους θεατές.
Η Σκηνή, με την κλασική Αυλαία, οι τοίχοι με τους Αναγεννησιακούς πίνακες και τους καθρέφτες, η οροφή με τους κρυστάλλινους πολυέλαιους και τα καλόγουστα χαλιά, το πολυτελές μπαρ και γενικά όλη η αίθουσα, παραπέμπει σε κλασικό αριστοκρατικό σαλόνι. Τα πάντα στον χώρο αποπνέουν μια διαφορετική μαγική ατμόσφαιρα, που σε ωθεί να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και να αφεθείς καθισμένος αναπαυτικά, στους ήχους μουσικής, που πάντα συνοδεύουν αρμονικά την εποχή, την χώρα και το είδος της παράστασης που πρόκειται να παρακολουθήσεις. Το όλο σκηνικό έρχεται να δέσει με την απαραίτητη ενημερωτική ολιγόλεπτη ομιλία για τον συγγραφέα και το έργο που πρόκειται να παρακολουθήσεις από την ιδρύτρια, σκηνοθέτη, δραματουργό και ηθοποιό της Πολιτείας Θεάτρου, Μαρία Μπαλτατζή, την οποία και συναντήσαμε στην έδρα της Πολιτείας Θεάτρου, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης μας, Ολύμπου 88, πλησίον της Αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς. Πρόθυμα, δέχθηκε να μας παραχωρήσει αυτήν την συνέντευξη, την οποία και σας μεταφέρουμε αυτολεξεί.
Κυρία Μπαλτατζή πότε ιδρύθηκε η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ;
O Θεατρικός Οργανισμός ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ είναι ένα βραβευμένο Θεατρικό Σχήμα, που δημιουργήθηκε το 2006 και απέκτησε νομική υπόσταση τον Μάιo 2007. Θα σας φανεί παράξενο, αλλά η ιδέα δημιουργίας θεατρικής ομάδας, μου προέκυψε ενώ ήμουν ακόμη υπάλληλος στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Εκεί δίδαξα κα τα πρώτα μαθήματα στους/στις συναδέλφους μου σε αίθουσα που μου παραχωρήθηκε από την Διεύθυνση μετά το πέρας του εργασιακού ωραρίου. Και η πρώτη μας παράσταση, που ήταν και η πρώτη σκηνοθετική μου δουλειά, παρουσιάσθηκε από εμένα και συναδέλφους-δημόσιοι υπάλληλοι όλοι-στις 27 Μαρτίου 2007.(Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου) στο Δημοτικό Θέατρο Θέρμης. Από τότε και μέχρι σήμερα έχουμε παρουσιάσει 95 θεατρικές παραγωγές (Μονόπρακτα και Πολύπρακτα).
O τίτλος ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ πως προέκυψε;
Ο διακριτικός τίτλος μας – εμπνευσμένος από την Πολιτεία του Πλάτωνα- δίνει και το στίγμα μας, στο βαθμό που η συμμετοχή στο θεατρικό γίγνεσθαι και πράττειν συμβάλλει στην εμπέδωση της «κατανόησης» και της «ανεκτικότητας», μια βασική φάση ατομικής και κοινωνικής εξέλιξης προκειμένου να καταστεί δυνατή η όποια βελτίωση των «κακώς κειμένων», με στόχο τη δημιουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας. Πάνω απ’ όλα,
η συμμετοχή στα θεατρικά δρώμενα είναι μια διαδικασία συλλογική, η οποία ευνοεί τη συμφιλίωση, την αλληλεγγύη και την συνεργατικότητας, αφού στόχος είναι η επιτυχής επίτευξη μιας κοινής δημιουργικής δραστηριότητας.
Ο χώρος είναι μισθωμένος ή ιδιοκτησία σας;
Από τον Οκτώβριο του 2008, οπότε και αποχώρησα από το ΥΜΑΘ, αγόρασα αυτόν τον χώρο, τον οποίο και μετέτρεψα σε αδειοδοτημένο Θέατρο. Στόχος, να προσφέρουμε ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις έργων αθάνατων κλασικών αλλά και σύγχρονων Ελλήνων και ξένων Δραματουργών, σε όσους φίλους μας επιθυμούν να παρακολουθήσουν το αποτέλεσμα της δουλειάς μας μέσα στο ζεστό, οικείο και φιλικό περιβάλλον της Θεατρικής μας Στέγης. Μετά την παράσταση οι θεατές μας μπορούν να παραμείνουν στον χώρο, συζητώντας για όσα μας χαροποιούν, μας πονάνε ή μας προβληματίζουν.
Ο χώρος προορίζεται μόνον για θεατρικές παραστάσεις; Ή γίνονται και θεατρικά μαθήματα; Λειτουργεί Θεατρικό Εργαστήριο κάθε Τετάρτη 7μ.μ.-10 μ.μ. από Σεπτέμβριο έως και Ιούνιο. για τους φίλους και φίλες που ενδιαφέρονται. Διδάσκονται Ιστορία Θεάτρου, Αυτοσχεδιασμός, Υποκριτική, Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία, Ενδυματολογία, Κινησιολογία, Ορθοφωνία.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι ο καθένας μπορεί να παίξει.
Ο καθένας μπορεί να εκπαιδευτεί, έτσι ώστε αυτό που κάνει να αποκτήσει «σκηνικό ενδιαφέρον»!
Συνεχίζουμε, λοιπόν, και φέτος με ένα ακόμη μαγικό Θεατρικό Ταξίδι! Πράγματι, είναι μαγικό ότι μόνον το Θέατρο μπορεί να μας προσφέρει αυτήν την εκστατική εμπειρία να ταξιδεύουμε στον Χρόνο, ζώντας σε διαφορετικές Χώρες, Χαρακτήρες, Ψυχές μέσα από το δικό μας σώμα, μυαλό, ψυχή και πάντα με την ευγενική χορηγία της Δημιουργικής Φαντασίας και του Πάθους!
Ποια είναι η χρονική διάρκεια των μαθημάτων;
Τα μαθήματα για έναν ηθοποιό δεν τελειώνουν για όλη την χρονική διάρκεια απασχόλησής του με το θέατρο. Για τους παλιούς είναι η προπόνηση που βοηθά στην εξέλιξή τους, για τους νέους είναι η μύηση στον μαγικό κόσμο του Θεάτρου και η βαθμιαία υποσυνείδητη δουλειά που γίνεται μέσα από τον κύκλο μαθημάτων που σας προανέφερα.
Ποια η γνώμη σας για την «μοντέρνα εκδοχή» αρχαίων και κλασικών θεατρικών έργων;
Δίχως να θέλω να γίνω αφοριστική, προτιμώ τα έργα να παρουσιάζονται στις δοσμένες συνθήκες της εποχής τους. Θεωρώ ότι κάποιο έργο θεωρείται κλασικό λόγω των διαχρονικών μηνυμάτων του. Συνεπώς οι θεατές είναι σίγουρο ότι διαθέτουν την απαραίτητη ευφυΐα να τα αντιληφθούν. Αφαιρώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν διάφορες ιστορικές περιόδους και χώρες, απογυμνώνεται το έργο από την ατμόσφαιρα που δημιουργείται με τα σκηνικά, κοστούμια, μουσική, φωτισμούς, κλπ. Και η οποία ατμόσφαιρα δένει αρμονικά με το όλο πνεύμα της χώρας και της εποχής που έζησε και δημιούργησε ο/η δραματουργός. Επιπλέον, στερείται ο θεατής της ευκαιρίας να ξεφύγει από την πεζή καθημερινότητά του και να ταξιδέψει σε άλλους τόπους και άλλους χρόνους μέσα από την μαγική θεατρική μηχανή του χρόνου.
Η Θεσσαλονίκη, θεωρείτε ότι έχει αρκετές θεατρικές παραγωγές;
Δυστυχώς η κατάσταση στην πόλη μας, θεατρικά είναι επιεικώς απαράδεκτη. Ελάχιστες τοπικές παραγωγές, δεν φθάνουν πολλές φορές ούτε τις πέντε. Οι περισσότερες παραστάσεις έρχονται από Αθήνα και από αυτές οι πιο πολλές για μια ή δύο παραστάσεις. Και το ακόμη πιο λυπηρό είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας δεν επιλέγουν μια θεατρική παράσταση με κριτήριο τον δραματουργό ή το έργο, αλλά με το κριτήριο εάν στην παράσταση παίζει κάποιος ηθοποιός των τηλεοπτικών σειρών και μάλιστα θα έλεγα με προτίμηση να παίζει την τρέχουσα θεατρική περίοδο. Και αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια, όχι μόνον φέτος. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Μια ματιά στο Internet «θεατρικές παραστάσεις στην Θεσσαλονίκη» θα επιβεβαιώσει τα όσα σας ανέφερα. Στατιστικά δε, οι περισσότερες παραστάσεις είναι παιδικές και stand-up comedy. Γεννήθηκα και ζω στην Θεσσαλονίκη. Είναι ο τόπος μου. Με πονάει πολύ όλη αυτή η θεατρική ένδεια. Και επί πλέον, τείνουν να εκλείψουν όλοι οι μικροί θεατρικοί χώροι της πόλης. Πριν μερικά χρόνια η πόλη μας έσφυζε από καλλιτεχνική ζωή. Τώρα έχουν μείνει μόνο 4-5 μεγάλα Θέατρα και το Κρατικό. Κι όμως. Σ’ αυτά τα μικρά θεατράκια, πριν ασχοληθώ εγώ η ίδια με το Θέατρο, έχω παρακολουθήσει αριστουργηματικές παραστάσεις. Αλλά, δυστυχώς, όσοι θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική φεύγουν για Αθήνα, με την ελπίδα ότι ίσως κατορθώσουν να συμμετέχουν κάποτε σε μια τηλεοπτική σειρά, γεγονός που θα τους δώσει έναν μισθό και πιθανώς θα τους οδηγήσει σε αναγνωρισιμότητα και συμμετοχή σε θεατρικές παραστάσεις με καλύτερους όρους.
Ποια είναι εδώ η χωρητικότητα σε θεατές; Και ποιες είναι οι ηλικίες που συνήθως παρακολουθούν τις παραστάσεις σας;
Η άδεια μας είναι για 50 θεατές. Τα άτομα που παρακολουθούν τις παραστάσεις μας εδώ και 18 χρόνια προέρχονται από όλες τις ηλικίες. Ανάλογα με την παράσταση, από 8-88 ετών, έχουμε φίλους και φίλες θεατές που δεν παραλείπουν να μας τιμήσουν σε κάθε παραγωγή μας και είναι αυτοί/αυτές που μας δίνουν κουράγιο και δύναμη να συνεχίζουμε, προσπαθώντας να προσφέρουμε πάντοτε άρτιες και ποιοτικές παραστάσεις.
Ο χώρος σας διατίθεται για άλλες παραγωγές, εκτός των δικών σας;
Στο παρελθόν έχουμε φιλοξενήσει άλλες παραγωγές εδώ, εκτός από τις δικές μας. Τα τελευταία χρόνια δεν έτυχε, αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε οποιαδήποτε συνεργασία μας προταθεί.
Το γεγονός ότι οι θεατές του χώρου σας βρίσκονται κοντά στην Σκηνή πως το αξιολογείτε, θετικό ή αρνητικό; Εννοώ είτε για τους ηθοποιούς είτε για τους θεατές.
Πολλές φορές ηθοποιοί που παίζουν στα μεγάλα Θέατρα έχουν δυσκολία να παίξουν στα μικρά Θέατρα όπως εδώ. Κι αυτό επειδή εκεί λόγω των πολλών και μεγάλων προβολέων δεν βλέπουν κανέναν θεατή. Εκτός αυτού και η απόσταση μεταξύ Πλατείας και Σκηνής είναι μεγάλη. Ενώ στα μικρά Θέατρα, οι θεατές είναι σχεδόν δίπλα στους ηθοποιούς, σε απόσταση αναπνοής θα έλεγα. Κι αυτό, ενώ οι ηθοποιοί βρίσκεται πιθανόν σε μια άλλη εποχή και άλλη χώρα. Αλλά η εκπαίδευση που παίρνουν στα μαθήματα, τους βοηθά να παραμένουν στον ρόλο τους και να μην αποσυντονίζονται από την τόσο κοντινή παρουσία θεατών. Έπειτα υπάρχει και η θετική πλευρά για τους ίδιους τους θεατές. Ο θεατής στα μικρά Θέατρα βλέπει και την παραμικρή λεπτομέρεια κάθε κίνησης, κάθε έκφρασης των ηθοποιών. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι συμμετέχει, συμπάσχει ή χαίρεται με τα όσα διαδραματίζονται επί Σκηνής πολύ πιο έντονα. Φυσικά, όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι η παράσταση είναι καλή και οι ηθοποιοί υπηρετούν άρτια τον ρόλο τους και τον σκοπό των μηνυμάτων που θέλει να μεταδώσει ο συγγραφέας του έργου. Σε αντίθετη περίπτωση ένα μικρό Θέατρο μπορεί να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ για ηθοποιούς και σκηνοθέτη, εφόσον θα φανούν πολύ πιο έντονα όλες οι ατέλειες, οι παραλείψεις, τα λάθη και η υποκριτική ανεπάρκεια των ηθοποιών απ’ ότι θα εμφανίζονταν σε μια μεγάλη Σκηνή.
Ποια παράσταση παρουσιάζετε τώρα;
Παρουσιάζουμε 2 έργα. Τον Απρόσκλητο Σύζυγο από 2 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 9 μ.μ.. Η παράσταση πήρε παράταση λόγω της μεγάλης επιτυχίας. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που έγραψα την περίοδο του κορονοϊού, τότε που είχαν κλείσει όλα τα Θέατρα. Και Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού για 3ο συνεχόμενο χρόνο, κάθε Κυριακή στις 7.30 μ.μ.
