Οι ηθοποιοί θέλουν την ευκαιρία να κάνουν πολλά και διαφορετικά πράγματα, να μην περιορίζονται ή ταυτίζονται μόνιμα με έναν ρόλο. Αυτό ισχύει για όλους, ακόμη και για τους πιο μεγάλους και αναγνωρισμένους, όπως ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Σήμερα, ο Παπαγιαννόπουλος θεωρείται εμβληματική φιγούρα του ελληνικού κινηματογράφου. Όμως, η διαδρομή του δεν ήταν πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Στη δεκαετία του 1970, βρέθηκε σε μια κατάσταση που, παρά την επιτυχία, τον άφηνε ανικανοποίητο. Η τηλεόραση, ένα νέο και ισχυρό μέσο τότε, εισέβαλε δυναμικά στις ζωές των ανθρώπων. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Παπαγιαννόπουλος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από τη σειρά Λούνα Παρκ (1974-1981), όπου υποδύθηκε τον «κυρ-Γιώργη», έναν ιδιόρρυθμο αλλά καθημερινό Έλληνα της εποχής.
Η σειρά γνώρισε τεράστια επιτυχία, κάνοντας τον Παπαγιαννόπουλο πιο δημοφιλή από ποτέ. Κουβαλούσε φωτογραφίες του για να μοιράζει αυτόγραφα και αντιμετώπιζε πρωτόγνωρη λατρεία από τον κόσμο. Παρά ταύτα, δεν ένιωθε ευτυχισμένος. Ο ρόλος του «κυρ-Γιώργη» είχε γίνει συνώνυμο του ονόματός του, κάτι που τον πλήγωνε βαθιά. «Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στο θέατρο και τώρα με φωνάζουν “κυρ-Γιώργη” από την τηλεόραση», συνήθιζε να λέει.
Μια ιδιαίτερη στιγμή που θυμόταν πάντα ήταν σε ένα καφενείο στην Κόρινθο. Όταν οι θαμώνες τον καλωσόρισαν ως «κυρ-Γιώργη», η γυναίκα του καφετζή αντέδρασε: «Μα τι λέτε, ο Παπαγιαννόπουλος είναι σοβαρός κωμικός». Αυτή η φράση ήταν, κατά τα λεγόμενά του, η μεγαλύτερη κριτική που είχε δεχτεί στη ζωή του.
Παρά την επιτυχία του, ο Παπαγιαννόπουλος ήταν μοναχικός άνθρωπος. Αγαπούσε τη μαγειρική, την κηπουρική, τα βιβλία και το τάβλι. Προτιμούσε την ησυχία του σπιτιού του και, όταν έβγαινε, τα ταβερνάκια με κρασί και μπακαλιάρο σκορδαλιά ήταν το καταφύγιό του. Εκεί ήταν ο εαυτός του. Όχι ο «κυρ-Γιώργης», αλλά ο «Νιόνιος».