Κάθε εβδομάδα ένας συγγραφέας απαντά σε 15 ερωτήσεις. Σήμερα η Σόφη Πασχάλη
1.Γιατί γράφετε;
Γράφω γιατί αγαπώ τη διαδικασία του να συναντώ τον εαυτό μου μέσα από τις λέξεις. Κάθε λέξη είναι μια αποκάλυψη, ένα βήμα πιο κοντά στη ψυχή μου. Η γραφή είναι για μένα πράξη σύνδεσης.
2.Τι κάνετε όταν δεν γράφετε;
Όταν δεν γράφω, πάλι γράφω, απλώς με άλλο μελάνι. Γράφω με το σώμα, με τη σιωπή των στιγμών. Καταγράφω εμπειρίες στο εσωτερικό μου ημερολόγιο, εκεί όπου οι λέξεις δεν έχουν ακόμη ειπωθεί, αλλά ήδη υπάρχουν. Ζω για να έχω να γράψω, αλλά και γράφω για να θυμάμαι πώς είναι να ζω.
3.Είστε πρωτίστως αναγνώστης/τρια ή συγγραφέας;
Είμαι και τα δύο. Όταν διαβάζω γράφω μέσα μου και όταν γράφω διαβάζω ό,τι έχει κατατεθεί στην ψυχή σου.
4.Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Αυτή την περίοδο μελετώ πολύ για την αναπνοή όχι μέσα από τη γιόγκα ή τη διαλογιστική της διάσταση, καθώς αυτή τη μορφή την έχω προσεγγίσει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά μέσα από τη δυτική προσέγγιση του Breathwork. Με συναρπάζει το πώς η αναπνοή γίνεται πύλη επίγνωσης,το πώς ενισχύει τη συναισθηματική νοημοσύνη και προσφέρει εσωτερική κάθαρση. Και επίσης διαβάζω: Τη Μυστική Οδύσσεια!
5.Με ποιες προσωπικότητες της Λογοτεχνίας θα βγαίνατε για ποτό;
Με τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Πλάτωνα. Θα ήθελα απλά να υπάρχω δίπλα και κοντά σε τέτοιες προσωπικότητες αφημένη στο να τους ακούω, να λαμβάνω από τη σοφία τους και να τους παρατηρώ.
6.Ισχύει ακόμα ο «θάνατος του συγγραφέα» στην εποχή των social media;
Στην εποχή των social media, ο συγγραφέας δεν «πεθαίνει» μάλλον μεταμορφώνεται. Τώρα, η φωνή του είναι ζωντανή, άμεση, επικοινωνεί με το κοινό του καθημερινά. Αλλά ταυτόχρονα, εξακολουθεί να ζει μέσα στα κείμενά του, εκεί όπου δεν υπάρχουν φίλτρα, εικόνες και hashtags. Ο θάνατος του συγγραφέα είναι ίσως η απελευθέρωση του λόγου του, το σημείο όπου ο λόγος του αποκτά δική του ψυχή και περπατά χωρίς το σώμα του δημιουργού.
7.Γίνεται να βιοπορίζεσαι στην Ελλάδα μόνο από τη συγγραφή;
Δεν το γνωρίζω, ακόμα. Για εμένα η συγγραφή είναι πάθος, είναι τρόπος ύπαρξης. Αν έρθει και ως μέσο βιοπορισμού, μάλλον θα είναι επειδή το πάθος μου και βαθιά μου αγάπη βρήκαν τον φυσικό τους δρόμο.
8.Διδάσκεται η γραφή;
Δεν είμαι σίγουρη αν διδάσκεται, ξέρω όμως ότι μαθαίνεται. Όπως μαθαίνεις να αναπνέεις συνειδητά, έτσι μαθαίνεις και να γράφεις από το κέντρο της καρδιάς σου. Η γραφή είναι κατάσταση ψυχής. Ίσως, να έλεγα λοιπόν, ότι αυτό που διδάσκεται είναι το πώς να ανοίγεις τον χώρο μέσα σου, ώστε οι λέξεις να σε βρουν.
9.Ποιο θα ήταν το δικό σας «γράμμα σ’ ένα νέο ποιητή»;
Θα του έγραφα: Μη βιάζεσαι να γίνεις ποιητής, είσαι ήδη. Η ποίηση δεν είναι να βρίσκεις τις σωστές λέξεις, αλλά να ακούς τη σιωπή που τις γεννά. Μην ανησυχείς για το ποιος θα σε καταλάβει, αν γράφεις από την ψυχή σου, θα σε βρουν οι ψυχές που σε χρειάζονται. Και να θυμάσαι: η ποίηση δεν γράφεται με μελάνι, γράφεται με παρουσία.
10.Η Λογοτεχνία είναι ενιαία ή επιδέχεται διακρίσεων;
Η λογοτεχνία δεν γνωρίζει διακρίσεις, είναι ένα ενιαίο πεδίο ψυχικής έκφρασης. Μπορεί να αλλάζουν οι μορφές, οι σχολές, τα είδη, οι τρόποι, αλλά η ουσία παραμένει ίδια: είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό του και τον κόσμο μέσα από τις λέξεις. Ο άνθρωπος που νιώθει την ανάγκη να ειπωθεί το ανείπωτο.
11.Υπάρχουν must read βιβλία; Ποια είναι για εσάς;
Για μένα, τα βιβλία που με δημιούργησαν είναι του «Όσσο» Αν και τα έχω διαβάσει όλα, θα σου αναφέρω δυο! Το ένα είναι το βιβλίο της κατανόησης και το άλλο: Τι είναι αγάπη. Στάθηκαν σαν καθρέφτης στο ποια είμαι. Ακολουθεί «Η Σχολή των Θεών» του Elio D’Anna, και Κιντσουγκι του Andrea Lohndorf.
12.Πώς είναι να γράφεις στον καιρό της πολιτικής ορθότητας;
Να γράφεις μέσα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας σημαίνει να βαδίζεις σε ένα λεπτό μονοπάτι ανάμεσα στην ελευθερία της έκφρασης και στην ευαισθησία απέναντι στον άλλον. Η πολιτική ορθότητα εμπεριέχει σεβασμό ενσυναίσθηση, αλλά σε ένα συνδυασμό που να μην φοβάται να εκφράσει την Αλήθεια του. Πρόκειται για ελευθερία που γεννιέται από συνείδηση.
13.Γιατί οι Έλληνες γράφουν περισσότερο απ’ ό, τι διαβάζουν;
Προσωπικά ανήκω στους ανθρώπους που διαβάζουν αδιάκοπα, οπότε δεν το έχω παρατηρήσει αυτό που με ρωτάτε. Η ανάγνωση για μένα είναι ερωτική πράξη, ένας τρόπος να μένω σε διάλογο με τη ζωή. Διαβάζω το πρωί, το βράδυ, όταν περιμένω στην όποια ουρά, όταν κάνω διάλειμμα στη δουλειά μου. Το βιβλίο είναι η συντροφιά που δεν με αφήνει ποτέ, ο πιο αληθινός μου φίλος που συνεχώς με εξελίσσει.
14.Πώς σας επηρεάζει η πολιτική επικαιρότητα;
Δεν με επηρεάζει άμεσα, γιατί επιλέγω να κάνω την επικαιρότητα, συνειδητότητα, εστιάζοντας στο πώς μπορώ να συνεισφέρω στην αλλαγή που θέλω να δω στον κόσμο! Πιστεύω ότι μπορώ να συμβάλλω στην αλλαγή του κόσμου δημιουργώντας συνθήκες ειρήνης και ανάπτυξης, μέσω των σεμιναρίων που διδάσκω, σχολές που έχω ξεκινήσει να συμμετάσχω διδάσκοντας τη μέθοδο που λειτουργώ εδώ και χρόνια! Τη μέθοδο θετικής νοοτροπίας και της ενσυνειδητότητας.
15.Η Λογοτεχνία, τελικά, σας έχει αλλάξει τη ζωή;
Η λογοτεχνία δεν μου άλλαξε τη ζωή, μου την αποκάλυψε. Ήταν πάντα εκεί, ώσπου άρχισα να την ακούω. Η λογοτεχνία έγινε για εμένα ο τρόπος να συνδέσω τον κόσμο του σώματος με τον κόσμο του πνεύματος.
Η Σόφη Πασχάλη ξεκίνησε τη διαδρομή της μέσα από την αγάπη της για το σώμα ως αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ, με διακρίσεις σε Πανελλήνιους και Βαλκανικούς αγώνες. Η στροφή προς μια βαθύτερη προσέγγιση της ολιστικής υγείας προέκυψε μέσα από έναν τραυματισμό που την ώθησε να αναζητήσει θεραπεία σε όλα τα επίπεδα: σωματικό, ψυχικό και πνευματικό. Έτσι, οδηγήθηκε στη γιόγκα, σε ενεργειακές θεραπείες, καθώς και σε προγράμματα ψυχικής υγείας, για να βοηθήσει αρχικά τον εαυτό της. Σπούδασε δημοσιογραφία. Είναι κάτοχος Certifi cate in General and Specifi c Coaching Skills από τη σχολή Coaching Evolution Int’l Academy by Pamela Caravas. Πιστοποιημένη δασκάλα Yoga από τη σχολή AF Studies. Mindfulness practitioner και καθοδηγήτρια Θετικής Νοοτροπίας, εκπαιδευμένη σε ενεργειακές θεραπευτικές μεθόδους. Blogger και αρθρογράφος σε θέματα ευεξίας. Motivational Speaker και podcaster με θεματολογία γύρω από την ενσυνειδητότητα. Όλα όσα προσφέρει είναι καρπός της προσωπικής της διαδρομής και της βαθιάς εσωτερικής της πορείας, υποστηρίζοντας ανθρώπους στην πορεία τους προς τη σωματική ισορροπία και την ψυχική ευημερία.
«Ξέρεις πότε άλλαξε η ζωή μου; Όταν ανέλαβα την ευθύνη. Όταν άρχισα να παραδέχομαι τι είναι αυτό που πραγματικά με ενοχλεί. Τότε άρχισαν να λυγίζουν μέσα μου περιοριστικές πεποιθήσεις, να διαλύονται φόβοι, ανασφάλειες, μοτίβα που κουβαλούσα για χρόνια.»
«Κατάλαβα πως αυτό το διαρκές “δεν πειράζει” που επικαλούμουν, με αρρώσταινε. Το μέσα μου αντιδρούσε, αλλά εγώ αρνιόμουν να ακούσω. Αγνοούσα την αλήθεια μου, έκρυβα το συναίσθημα, δεν το αντιμετώπιζα. Και όσο μάθαινα να καλύπτω τα συναισθήματά μου, τόσο το σώμα ερχόταν μπροστά, με φόρα, για να μου θυμίσει ότι το ακυρώνω. Ότι δεν είμαι ειλικρινής μαζί του. Ότι δεν το σέβομαι.»
«Αλλάζει ο άνθρωπος; Η απάντηση είναι ναι. Όχι μόνο αλλάζει, μπορεί να γίνει και εντελώς άλλος. Έχουμε αυτή την τύχη ως όντα: να εξελισσόμαστε. Αρκεί να εργαζόμαστε με επίγνωση προς τον μελλοντικό μας εαυτό και να μην επιτρέπουμε στον παρελθοντικό να μας καθηλώνει.»
«Αφέσου στο ταξίδι και απόλαυσε! Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να θυμηθεί το όνειρό του! Όχι αυτό που σ’ έμαθαν να θες, αλλά εκείνο που γεννήθηκε από την ψυχή σου. Εκεί βρίσκεται η αρχή της αλλαγής!»
