HomeΘέματαΟ Έβρος πίσω από τον φράχτη: Ζάχαρη,...

Ο Έβρος πίσω από τον φράχτη: Ζάχαρη, σκόρδο και Εβρίτικη Ζυγιά

Στο πρώτο επεισόδιο του podcast, κάνουμε οδοιπορικό στα χωριά του Τριγώνου και εστιάζουμε στο ζήτημα της δημογραφικής κατάρρευσης. Στο δεύτερο επεισόδιο, που είναι μια παραγωγή του iMEdD, ασχολούμαστε με την οικονομία της περιοχής και  την έλλειψη εργατικού δυναμικού.

ΕΒΖ: Η κατάρρευση ενός «γίγαντα»

«Το λουκέτο αυτό ήταν το μεγάλο, τελειωτικό χτύπημα. Από εκεί και μετά η Ορεστιάδα και ο βόρειος Έβρος δεν ξανασήκωσαν κεφάλι. Πρόκειται για έγκλημα γιατί το εργοστάσιο μπορούσε και έπρεπε να έχει σωθεί. Μια μεγάλη πίκρα είναι πως έσκασε στα χέρια μας, δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το σώσουμε» υποστηρίζει ο Πέτρος Χασανίδης που εργαζόταν για περίπου 30 χρόνια στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης.

Το κλείσιμο του εργοστασίου το 2019, είναι ίσως το πιο γνωστό και χαρακτηριστικό παράδειγμα της οικονομικής κατάρρευσης που βίωσε ο Έβρος. Χάθηκαν πάνω από 1000 θέσεις εργασίας, 270 μονίμων και 800 εποχικών. Όμως μεγάλο πλήγμα δέχθηκαν και άλλες επιχειρήσεις. Όπως συνεργεία αυτοκινήτων που επισκεύαζαν τα οχήματα της επιχείρησης και τα τρακτέρ των τευτλοπαραγωγών, που πλέον δεν είχαν που να πουλήσουν την παραγωγή τους. 

Δεκάδες άλλες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο ή μετέφεραν την έδρα τους στη γειτονική Βουλγαρία που έχει μικρότερο λειτουργικό κόστος και χαμηλότερους μισθούς.   

Πολλοί από τους πρώην εργαζόμενους, ειδικά οι νεότεροι εγκατέλειψαν την περιοχή. Μετακόμισαν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ή μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Οι υποσχέσεις των πολιτικών περί επαναλειτουργίας του εργοστασίου πότε δεν υλοποιήθηκαν, ενώ εννέα στελέχη της εταιρίας οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος. 

Σύμφωνα με την Ένωση Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Νέας Ορεστιάδας και Περιφέρειας, από το 2013 ως το 2024, σε ανατολική Μακεδονία και Θράκη έκλεισαν περίπου 11.300 επιχειρήσεις. Μία στις πέντε λειτουργούσε στον Έβρο. Αυτό σημαίνει 2500 λουκέτα.

«Ο Έβρος δεν είναι ξενιτιά»

Βεβαίως, υπάρχουν και επιχειρηματικά «success stories» στην περιοχή, όπως η γαλακτοβιομηχανία «Εβροφάρμα». Ιδρύθηκε το 1993 στο Διδυμότειχο, ως μια οικογενειακή επιχείρηση. Σήμερα απασχολεί 150 εργαζόμενους, κυρίως ντόπιους, αλλά και κάποιους από άλλες περιοχές της χώρας. Ο ετήσιος τζίρος ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια ευρώ.

«Είμαστε μακριά από τα κέντρα αποφάσεων, όμως είμαστε δίπλα στους παραγωγούς γάλακτος και αυτό είναι σημαντικό. Ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί για το μεταφορικό ισοδύναμο, το περιμένουμε. Επίσης βλέπω πολλούς αξιόλογους επαγγελματίες να φεύγουν για το εξωτερικό. Όμως η ξενιτιά είναι ξενιτιά. Ο Έβρος δεν είναι ξενιτιά. Τους καλώ να έρθουν εδώ, ευκαιρίες υπάρχουν και όπως και να το κάνουμε ζεις και εργάζεσαι στη χώρα σου» εκτιμά ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Χρήστος Παπαζηλάκης.

Πέρα από το μεταφορικό ισοδύναμο, οι επιχειρηματίες της περιοχής ζητούν χαμηλότερη φορολογία, πιο φθηνά καύσιμα και πρόσβαση σε χρηματοδοτικά προγράμματα. 

«Δεν βρίσκουμε εργάτες»

Περίπου 12 χιλιόμετρα από την Ορεστιάδα και λίγο έξω από το χωριό της Νέας Βύσσας, βρίσκεται η έδρα του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγής, Επεξεργασίας και Εμπορίας Σκόρδου. Ιδρύθηκε το 2009 και αυτή τη στιγμή συμμετέχουν 23 παραγωγοί. Καλλιεργούν περίπου 200 στρέμματα και φέτος η παραγωγή ήταν διακόσιοι τόνοι.

Υπήρξαν χρονιές που η ζήτηση ήταν μικρή και έτσι μεγάλες ποσότητες κατέληξαν στη χωματερή. Όμως τα τελευταία χρόνια το σκόρδο της Νέας Βύσσας έχει κερδίσει την προτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών. 

«Εμείς ψάχνουμε κόσμο να δουλέψει για 2 – 3 μήνες είτε στη συγκομιδή, είτε στο συσκεαυστήριο και δεν βρίσκουμε. Τα ελάχιστα παιδιά που μένουν στον τόπο επιλέγουν να μπούνε στον στρατό. Δεν το κρίνω, αλλά το αποτέλεσμα είναι πως στην περιοχή δεν υπάρχουν εργατικά χέρια, δεν υπάρχει κόσμος να δουλέψει» υποστηρίζει ο Βασίλης Χαντηρίδης σκορδοπαραγωγός και μέλος του συνεταιρισμού από το 2017.

Το δημόσιο αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο αντίπαλο των επιχειρήσεων του Έβρου. Οι ελάχιστοι νέοι που έχουν απομείνει στην περιοχή προτιμούν να γίνουν συνοριοφύλακες και όχι εργάτες ή αγρότες.

Νόστος, νταούλια και ζουρνάδες

Ενώ βρισκόμασταν για γυρίσματα στον Έβρο, ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου μας ενημέρωσε για μια «μεγάλη γιορτή», που φέρνει στην πόλη Θρακιώτες από όλη την Ελλάδα. Το δημοτικό στάδιο Ορεστιάδας φιλοξένησε το «13ο Πανελλήνιο Πανθρακικό Αντάμωμα». 

Σύλλογοι από όλη την Ελλάδα ταξίδεψαν στην περιοχή για να γιορτάσουν, για να θυμηθούν το παρελθόν και να τιμήσουν τη μνήμη των προγόνων τους. Στο χορό που στήθηκε εντός του γηπέδου συμμετείχαν 1500 χορευτές που φορούσαν πολύχρωμες, παραδοσιακές στολές.  

Τους χορευτές συνόδευσε το μουσικό συγκρότημα «Εβρίτικη Ζυγιά» που ιδρύθηκε το 2007. Τα μέλη της μπάντας παίζουν παραδοσιακά όργανα όπως γκάιντα, νταούλι, τουμπερλέκι, ταχαρέ και θρακιώτικη λύρα. Έχουν δώσει συναυλίες σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε φεστιβάλ του εξωτερικού.

«Κύριος στόχος της μπάντας είναι η έρευνα, η καταγραφή και η ανάδειξη παραδοσιακών ανέκδοτων τραγουδιών από κάθε περιοχή της Θράκης. Τον Χειμώνα πηγαίνουμε σε κάποια χωριά για να αναβιώσουμε ήθη και έθιμα. Μας καλούν πολιτιστικοί σύλλογοι. Όμως πλέον τα χωριά έχουν ελάχιστους κατοίκους. Δεν υπάρχουν άνθρωποι για να αναβιώσουν μαζί μας αυτά τα έθιμα. Ο τόπος ερημώνει» λέει ο Σπύρος Στράτος, μέλος της μπάντας «Εβρίτικη Ζυγιά». 

«Σαν το χωριό δεν έχει»

Ο Στράτος Βασιλειάδης είναι πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ορμενίου. Έζησε για πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, αλλά επέλεξε να επιστρέψει στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Αποφάσισε να ασχοληθεί με τη γη, αφού πιστεύει πως εκεί είναι το μέλλον, αρκεί να δοθούν κίνητρα και να στηριχθεί ο πρωτογενής τομέας.   

«Δεν μπορεί να συγκριθεί η ζωή στην πόλη και στο χωριό. Εδώ υπάρχει ποιότητα, ηρεμία και προοπτική. Πιστεύω πως υπάρχουν δουλειές και κυρίως υπάρχει η γη, που μπορεί να μας θρέψει. Χρειαζόμαστε σχέδιο και επενδύσεις. Βεβαίως πολλοί νέοι φεύγουν, όμως βλέπω και κάποιους που επιστρέφουν αφού δεν αντέχουν τα υψηλά ενοίκια, τον θόρυβο και την κίνηση στους δρόμους» υποστηρίζει ο Στράτος Βασιλειάδης.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ορμενίου δέχεται δεκάδες μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ανθρώπους, κυρίως νέους, που θέλουν να εγκαταλείψουν τις μεγάλες πόλεις. Κάποιοι έχουν καταγωγή από το βόρειο Έβρο, οπότε μπορεί να έχουν κληρονομήσει ένα παλιό σπίτι. Όμως υπάρχουν και εκείνοι που απλά αναζητούν έναν πιο ήσυχο τρόπο ζωής και βεβαίως μια εργασία ώστε να μπορέσουν να βιοποριστούν.

Ορισμένοι επισκέπτονται την περιοχή και μένουν για κάποιες ημέρες, ώστε να δούνε αν τους ταιριάζει ο τόπος και οι άνθρωποι. Σύμφωνα με τον Στράτο Βασιλειάδη, το ερχόμενο Φθινόπωρο στα χωριά του Τριγώνου θα εγκατασταθούν τέσσερις οικογένειες που επέλεξαν να αφήσουν πίσω τους την πολύβουη Αθήνα.  

Λίγα λόγια για το iMEdD

Το iMEdD (incubator for Media Education and Development) είναι ένας μη κερδοσκοπικός δημοσιογραφικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2018 με αποκλειστική δωρεά του Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), με στόχο την ενίσχυση της δημοσιογραφικής κοινότητας στην Ελλάδα και διεθνώς.

ΑΚΟΥΣΕ ΤΟ ΕΔΩ

ΚΑΙ ΕΔΩ

Related stories

Ολοκληρώνεται την Κυριακή το 44ο Φεστιβάλ Βιβλίου

Ολοκληρώνεται την ερχόμενη Κυριακή (13/7) το 44Ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ...

“Το Δόλωμα”: Η καλοκαιρινή ταινία της Αλίκης που προκάλεσε

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης “Το Δόλωμα” είναι ελληνική κωμική ταινία...