HomeCinemaΟύτε Home Alone, ούτε Love Actually, η...

Ούτε Home Alone, ούτε Love Actually, η καλύτερη χριστουγεννιάτικη ρομαντική ταινία είναι αυτή

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, το αιώνιο ερώτημα επιστρέφει: ποια είναι η απόλυτη χριστουγεννιάτικη ταινία; Οι περισσότεροι θα πουν με σιγουριά το “Μόνος στο Σπίτι” ή το “Love Actually”. Αλλά ας κάνουμε ένα βήμα πίσω και ας δώσουμε την προσοχή που αξίζει στο διαμάντι της δεκαετίας του ’90, το “While You Were Sleeping” (“Όσο Κοιμόσουν”).

Η ταινία, που κυκλοφόρησε το 1995, με πρωταγωνίστρια τη Sandra Bullock, είναι ο απόλυτος συνδυασμός χριστουγεννιάτικης ζεστασιάς, ρομαντικής χημείας και ανθρώπινης καρδιάς. Και ενώ μπορεί να μην έχει την αίγλη ενός “Love Actually” ή τη νοσταλγία του “Μόνος στο Σπίτι”, το “While You Were Sleeping” προσφέρει κάτι πιο διαχρονικό: μια ιστορία για την αγάπη, την οικογένεια και την αναζήτηση του ανήκειν.

Το Σενάριο

Η Lucy (Sandra Bullock) είναι μια μοναχική εισπράκτορας του μετρό στο Σικάγο που, παρά τα όνειρά της για περιπέτεια, ζει μια ήσυχη και κάπως μοναχική ζωή. Όλα αλλάζουν όταν σώζει τον Peter (Peter Gallagher), έναν γοητευτικό επιχειρηματία, από ένα ατύχημα στο μετρό. Καθώς εκείνος βρίσκεται σε κώμα, η οικογένειά του την παρεξηγεί ως τη μνηστή του. Και ενώ η Lucy εισάγεται στον πολύχρωμο κόσμο των Callaghans, έρχεται αντιμέτωπη με τα δικά της συναισθήματα — ειδικά όταν ο αδερφός του Peter, ο γλυκύτατος Jack (Bill Pullman), μπαίνει στο κάδρο.

Χριστούγεννα στο Σικάγο

Το “While You Were Sleeping” αποτυπώνει τέλεια την αίσθηση των Χριστουγέννων, χωρίς να καταφεύγει στα υπερβολικά κλισέ. Από το χιονισμένο Σικάγο μέχρι τα στολισμένα σπίτια και τις οικογενειακές μαζώξεις, η ταινία δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που θυμίζει αγκαλιά με μια ζεστή κουβέρτα. Είναι το ιδανικό φόντο για την ιστορία αγάπης που ξετυλίγεται με φυσικότητα και τρυφερότητα.

Πέρα από τη ρομαντική πλοκή, το “While You Were Sleeping” μιλά για κάτι βαθύτερο: την ανάγκη να ανήκουμε. Η Lucy, που ξεκινά την ιστορία ως μια γυναίκα χωρίς οικογένεια, βρίσκει στο τέλος όχι μόνο την αγάπη αλλά και την αίσθηση του σπιτιού που πάντα αναζητούσε. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι γιορτές δεν είναι μόνο για τα στολίδια και τα δώρα — είναι για τις συνδέσεις, τις σχέσεις και τις στιγμές που μας κάνουν να νιώθουμε ότι ανήκουμε.

Related stories

Μίμης Δομάζος: Πέθανε στα 83 του ένας θρύλος του Ελληνικού ποδοσφαίρου

Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ένας από τους καλύτερους όλων των...

Η Φλώρινα του Αγγελόπουλου – Τότε και τώρα

κείμενο/φωτογραφίες Αλέξανδρος Βοζινίδης Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου 1935 - 24 Ιανουαρίου...

Όταν μια παράσταση γίνεται έμφυλο debate: Η σκηνή της κωμωδίας μιλά για ανισότητες

Ξεκίνησε έντονη συζήτηση γύρω από τις έμφυλες διακρίσεις στον...