Γράφει η Φανή Εμμανουήλ
Καθώς το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου γιορτάζει την 75η του διοργάνωση από τις 13 έως τις 23 Φεβρουαρίου 2025, ο ενθουσιασμός ανάμεσα στους λάτρεις του κινηματογράφου και τους κριτικούς βρίσκεται στα ύψη. Το φετινό πρόγραμμα υπόσχεται ένα συναρπαστικό μείγμα παγκόσμιων πρεμιέρων, αφηγηματικών έργων από αναγνωρισμένους δημιουργούς και πρωτοποριακές αφήγησεις που θίγουν απο κοινωνικά ζητήματα έως οπτικά εντυπωσιακά θρίλερ και συναισθηματικά πλούσια δράματα, η φετινή edition υπόσχεται κάτι για κάθε σινεφίλ. Αυτές είναι οι ταινίες που κατά την γνώμη μου θα αφήσουν το αποτύπωμά τους πολύ μετά το σβήσιμο των φεστιβαλικών φώτων.
Mickey 17 (Bong Joon-ho)
Ο Bong Joon-ho, οραματιστής δημιουργός του Parasite, καταπιάνεται με την επιστημονική φαντασία στο Mickey 17, με πρωταγωνιστή τον Robert Pattinson. Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Edward Ashton, Mickey 17 του Bong Joon-ho είναι μια φουτουριστική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Edward Ashton. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο Mickey, ένας «αναλώσιμος» εργαζόμενος σε μια αποικιακή αποστολή σε έναν παγωμένο εξωπλανήτη, ο οποίος αναγεννάται κάθε φορά που πεθαίνει. Όταν ο Mickey αρχίζει να αμφισβητεί τον ρόλο του και να αντιστέκεται στο σύστημα που τον εκμεταλλεύεται, ξεκινά μια αγωνιώδης μάχη για την αυτονομία και την επιβίωσή του. Με πρωταγωνιστή τον Robert Pattinson, η ταινία υπόσχεται ένα συναρπαστικό μείγμα δράσης, φιλοσοφικών ερωτημάτων και της μοναδικής κινηματογραφικής ματιάς του Bong Joon-ho.
Blue Moon (Richard Linklater)
Ο Richard Linklater, ο μάστερ της νοσταλγίας και της βαθιάς, προσωπικής αφήγησης, επιστρέφει με το Blue Moon και αφηγείται την ιστορία του θρυλικού στιχουργού Lorenz Hart, ο οποίος αντιμετωπίζει με θάρρος το μέλλον, καθώς η επαγγελματική και προσωπική του ζωή καταρρέει κατά τη διάρκεια του πάρτι για την πρεμιέρα της παράστασης Oklahoma! του πρώην συνεργάτη του, Richard Rodgers. Σε 100 λεπτά, η ταινία εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο στο μπαρ Sardi’s, το βράδυ της 31ης Μαρτίου 1943. Πρόκειται για έναν στοχασμό πάνω στη φιλία, την τέχνη και την αγάπη, γεμάτο από συγγραφείς, ηθοποιούς, μουσικούς, φίλους και προστατευόμενους – μια παρέλαση διάσημων και μελλοντικά διάσημων προσωπικοτήτων. Μέχρι το τέλος αυτής της νύχτας, ο Hart θα έχει έρθει αντιμέτωπος τόσο με έναν κόσμο που αλλάζει αμετάκλητα λόγω του πολέμου, όσο και με την φαινομενική αδυναμία της αγάπης. Με τους Ethan Hawke και Margaret Qualley στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η ταινία υπόσχεται μια συγκινητική ματιά στις κορυφές και τις πτώσεις μιας ιδιοφυΐας της τέχνης.
Dreams (Michel Franco)
Ο Michel Franco, γνωστός για τα συναισθηματικά έντονα δράματά του, παρουσιάζει το Dreams, μια ιστορία για την αγάπη, την ταυτότητα και τις πολιτισμικές αντιθέσεις. Ο Φερνάντο, ένας νεαρός χορευτής μπαλέτου από το Μεξικό, ονειρεύεται τη διεθνή φήμη και μια ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύοντας ότι η αγαπημένη του, Τζένιφερ – μια κοσμική φιλάνθρωπος – θα τον στηρίξει, εγκαταλείπει τα πάντα και γλιτώνει οριακά τον θάνατο κατά τη διάρκεια της επικίνδυνης διέλευσης των συνόρων. Ωστόσο, η άφιξή του διαταράσσει τον προσεκτικά δομημένο κόσμο της Τζένιφερ. Εκείνη είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να προστατεύσει το κοινό τους μέλλον – και τη ζωή που έχει χτίσει για τον εαυτό της.
Kontinental ’25 (Radu Jude)
Ο Radu Jude, γνωστός για το καυστικό του χιούμορ και την κοινωνική του κριτική, παρουσιάζει το Kontinental ’25, μια σάτιρα που διαδραματίζεται στην Τρανσυλβανία και θέτει ζητήματα όπως η αστικοποίηση, ο εθνικισμός και η παράλογη γραφειοκρατία. Η πλοκή ξεκινάει στην Κλουζ. Αφού εκδιώχθηκε από το καταφύγιό του σε μια αποθήκη σπιτιού, ένας άστεγος άντρας αυτοκτονεί. Η Ορσόλια, η δικαστική επιμελήτρια που πραγματοποίησε την εκδίωξη, αναγκάζεται να κάνει διάφορες προσπάθειες για να αντιμετωπίσει τα αισθήματα ενοχής της. Χρησιμοποιώντας ένα μείγμα δράματος και κωμωδίας, διαχωρίζονται θέματα τόσο ποικίλα όσο η κρίση στέγης, η μετασοσιαλιστική οικονομία, ο εθνικισμός και η δύναμη της γλώσσας να διατηρήσει το κοινωνικό στάτους, με μια κοφτερή, αβυσσαλέα προσέγγιση, σε μια αφηγηματική δομή που αναγνωρίζει και τιμά εν μέρει το έργο του Ροσελίνι Europa ’51 – και όχι μόνο στην απλότητα των μέσων αυτής της ανεξάρτητης, χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγής. Αλλά ενώ στην ταινία του Ροσελίνι η κρίση συνείδησης μιας γυναίκας οδηγεί σε ουσιαστική δράση, εδώ η πρωταγωνίστρια που αντιμετωπίζει το δίλημμα δεν μπορεί να βρει κανέναν να την κατανοήσει και γίνεται ολοένα και πιο απεγνωσμένη για εξωτερική επιβεβαίωση και επικύρωση, με έναν τρόπο που θα ήταν εύκολο να κατακριθεί αν ο ηθικός σχετικισμός της Ορσόλια δεν ήταν μια τόσο αβάσταχτα ακριβής αντανάκλαση μιας σύγχρονης ασθένειας από την οποία ελάχιστοι από εμάς είμαστε απόλυτα αλώβητοι.
What Does that Nature Say to You (Hong Sang-soo)
Ο Hong Sang-soo συνεχίζει την ακολουθία των μινιμαλιστικών, εσωστρεφών ταινιών του με το What Does that Nature Say to You. Εστιάζοντας στις οικογενειακές σχέσεις και τη σιωπηλή σοφία της φύσης, αυτή η ταινία αναμένεται να είναι μια βαθιά συγκινητική και διακριτικά ισχυρή προσθήκη στο φεστιβάλ. Ο Ντόνγκχα, ένας ποιητής στη δεκαετία των τριάντα του, οδηγεί τη φίλη του για τρία χρόνια, τη Τζουνχι, από τη Σεούλ στο σπίτι των γονιών της έξω από το Ίτσουν. Βλέποντας την έκπληξή του για το μέγεθος του σπιτιού και τους κήπους του με τους λόφους, η Τζουνχι του προτείνει να ρίξει μια γρήγορη ματιά γύρω. Αλλά στη διάβαση του δρόμου συναντούν τον πατέρα της Τζουνχι, ο οποίος προσκαλεί τον Ντόνγκχα να περάσει την ημέρα με την οικογένεια: αυτόν, τη γυναίκα του, που είναι επίσης ποιήτρια, και τις δύο ενήλικες κόρες τους. Είναι μια φαινομενικά αργή μέρα, γυρισμένη με μια σκόπιμα χαλαρή, χαμηλής ανάλυσης αισθητική που μιμείται την γλυκιά εστίαση στην οποία ο Ντόνγκχα βλέπει τον κόσμο όταν δεν φοράει τα γυαλιά του. Η νεότερη γενιά επισκέπτεται έναν βουδιστικό ναό δίπλα στον ποταμό. Ο μπαμπάς ετοιμάζει μια σούπα από μία από τις κότες που κρατούν σε μια κλούβα στον κήπο. Και καθώς οι χαρακτήρες συνεχώς ζευγαρώνουν για να έχουν προσωπικές συνομιλίες, δοκιμάζουν κάθε είδους δεσμούς: αδελφικούς, γονεϊκούς, συζυγικούς, ρομαντικούς, κοινωνικούς και επαγγελματικούς με φθόνο. Εκείνο το βράδυ, ο Ντόνγκχα μεθύσει στο δείπνο και αφήνει την μάσκα της ευγένειας να πέσει, προς απογοήτευση των γονιών της Τζουνχι, οι οποίοι τον αξιολογούν ως κατάλληλο σύντροφο για την κόρη τους, και προς χαρά της μικρότερης αδελφής της Τζουνχι.
The Light (Tom Tykwer)
Ανοίγοντας το φεστιβάλ, το The Light του Tom Tykwer είναι ένα συγκινητικό δράμα για έναν Σύριο πρόσφυγα και μια γερμανική οικογένεια που συνδέονται με απροσδόκητους τρόπους. Με θέματα που αγγίζουν την ταυτότητα, τον εκτοπισμό και την ανθρώπινη επαφή, η ταινία αναμένεται να συγκινήσει το κοινό. Ο Τιμ Ένγκελς, η σύζυγός του Μιλένα, τα δίδυμα παιδιά τους, η Φρίδα και ο Τζον, και ο άλλος γιος της Μιλένα, ο Ντιό, είναι μια σύνθετη σύγχρονη οικογένεια που ζει σε ένα διαμέρισμα στο Βερολίνο. Οι συνήθειές τους τους επιτρέπουν να κρατούν τις ζωές τους χωριστές, ακόμα και όταν κινούνται στους κοινόχρηστους χώρους του σπιτιού τους. Δεν είναι παρά μόνο όταν η αινιγματική Φάρα, που μόλις έφτασε από τη Συρία, τοποθετείται στο σπίτι τους ως νέα οικονόμος, που ο κόσμος τους μπαίνει σε δοκιμασία και τα κρυμμένα συναισθήματα έρχονται στο φως. Είναι μια εμπειρία που επεκτείνει και μεταμορφώνει τις ζωές της οικογένειας με αναπάντεχους τρόπους, καθώς η Φάρα θέτει σε κίνηση ένα σχέδιο που θα προσδώσει μια νέα διάσταση στον τρόπο που βιώνουν και κατανοούν την ανθρώπινη κατάσταση.
