Η σύγκρουση μεταξύ των αδελφών Αγγελικής και Μερόπης Τσιώμου από τη μία πλευρά και των Ελπίδας και Τασίας Αντωνιάδου από την άλλη δεν ήταν απλώς μια προσωπική διαμάχη, αλλά μια σύγκρουση ιδεών που αντανακλούσε τις πολιτικές και κοινωνικές διαιρέσεις της εποχής.
Γυναίκες σε Αντίθετα Στρατόπεδα: Η Αγγελική και η Μερόπη Τσιώμου Ενάντια στις Ελπίδα και Τασία Αντωνιάδου
Οι αδελφές Τσιώμου, με βαθιά συντηρητικές απόψεις, έβλεπαν τη θέση της γυναίκας μέσα από το πρίσμα των παραδοσιακών αξιών και των εκπαιδευτικών δομών που υπηρετούσαν. Αντίθετα, οι αδελφές Αντωνιάδου, ως πρωτοπόρες φεμινίστριες, επιδίωκαν την ανατροπή των καθιερωμένων αντιλήψεων, ιδρύοντας τη “Φεμινιστική Ένωση Μακεδονίας Θράκης” και προωθώντας την ισότητα των φύλων. Η αντιπαράθεσή τους κορυφώθηκε μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων της εποχής, με την κάθε πλευρά να υπερασπίζεται με πάθος τη θέση της.
Τσιώμου vs. Αντωνιάδου: Η Μάχη για τη Θέση της Γυναίκας στον Μεσοπόλεμο
Η έντονη αυτή αντιπαράθεση δεν περιορίστηκε στο δημόσιο λόγο αλλά είχε και απτές επιπτώσεις στις ζωές των πρωταγωνιστριών. Η Ελπίδα Αντωνιάδου, λόγω των αριστερών της τάσεων και της ακτιβιστικής της δράσης, έχασε τη δουλειά της ως δασκάλα στο Ιωαννίδειο σχολείο, σε μια περίοδο που οι ιδεολογικές ταμπέλες μπορούσαν να καθορίσουν την επαγγελματική σταδιοδρομία κάποιου. Αντίθετα, η Μερόπη Τσιώμου, σύζυγος του πολιτικού Βασίλειου Βασιλικού, κατάφερε να διατηρήσει προνομιακή θέση στον δημόσιο βίο και να ταξιδεύει στο εξωτερικό, παρά την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1930. Η κοινωνική αυτή ανισότητα, που προέκυψε από τις πολιτικές και ιδεολογικές πεποιθήσεις, δείχνει πώς η εξουσία και οι δομές του κράτους επηρέαζαν την προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη των ατόμων.
Ο Μεγάλος Φεμινιστικός Διχασμός της Θεσσαλονίκης
Παρά τις διαφορές τους, τόσο οι αδελφές Τσιώμου όσο και οι αδελφές Αντωνιάδου άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Οι πρώτες, μέσα από το συγγραφικό και εκδοτικό τους έργο, διατήρησαν ζωντανή τη μνήμη της πόλης και ανέδειξαν ζητήματα ιστοριογραφίας και εκπαίδευσης, ενώ οι δεύτερες αγωνίστηκαν για την κοινωνική αλλαγή και τα δικαιώματα των γυναικών. Η σύγκρουσή τους δεν ήταν απλώς μια διαμάχη μεταξύ τεσσάρων γυναικών, αλλά μια αντανάκλαση της γενικότερης διαίρεσης της ελληνικής κοινωνίας του Μεσοπολέμου, όπου οι πολιτικές πεποιθήσεις καθόριζαν όχι μόνο τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητες αλλά και το μέλλον των ίδιων των ανθρώπων.
Φωτογραφίες και πληροφορίες από https://archive.saloni.ca/
