Η Βικτωρία Μαργαριτοπούλου γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και υπήρξε πρωτοπόρος στον τομέα της Ιατρικής στην Ελλάδα. Παράλληλα με το επάγγελμα της δασκάλας, ήταν μία από τις πρώτες Ελληνίδες που ακολούθησαν ιατρική καριέρα. Σήμερα, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, το όνομά της παραμένει ζωντανό μέσα από βιβλία και ιστορικά αρχεία που αφηγούνται την πορεία της, καθώς και στα μητρώα του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ), όπου το 1924 έγινε η πρώτη γυναίκα που εγγράφηκε, ανοίγοντας τον δρόμο για τις επόμενες γενιές. Σήμερα, έναν αιώνα μετά, από τα 9.565 μέλη του ΙΣΘ, οι 4.384 είναι γυναίκες.
Η Βικτωρία καταγόταν από την Κομοτηνή (τότε γνωστή ως Γκιουμουλτζίνα), μια πόλη όπου οι νέοι της εποχής συνέχιζαν τις σπουδές τους στην Αδριανούπολη και αργότερα στην Ευρώπη. Ήταν κόρη του εμπόρου Κωνσταντίνου Μαργαριτόπουλου και της Αμαλίας Σακελλαρίδου και είχε τέσσερα αδέλφια. Λόγω των πολιτικών αναταραχών και των οικονομικών δυσκολιών της οικογένειας, μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.
Η ακαδημαϊκή της πορεία ξεκίνησε ως δασκάλα, όμως σύντομα ακολούθησε την Ιατρική. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αποφοίτησε με άριστα το 1911, διακρινόμενη ανάμεσα σε λίγες γυναίκες συμφοιτήτριές της. Στη συνέχεια, εξειδικεύτηκε στη Μαιευτική και τη Γυναικολογία στο Παρίσι. Όταν εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1915, ήταν η πρώτη Ελληνίδα γιατρός που δραστηριοποιήθηκε στην πόλη, η οποία μέχρι τότε διέθετε μόνο μία γυναίκα γιατρό, την Ιταλίδα Ferrari Bizze.
Με αφοσίωση στην επιστήμη της και ισχυρή θέληση, η Βικτωρία Μαργαριτοπούλου εργάστηκε ως μαιευτήρας-γυναικολόγος στη Θεσσαλονίκη, διατηρώντας ιατρείο στην οδό Παύλου Μελά και στην Κλινική της Εγνατίας. Παρά τις δυσκολίες της εποχής, κατάφερε να εδραιωθεί στον χώρο της Ιατρικής, κερδίζοντας τον σεβασμό των ασθενών και των συναδέλφων της.
Η δράση της άνοιξε τον δρόμο για περισσότερες γυναίκες στον χώρο της Ιατρικής. Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Θεσσαλονίκη δραστηριοποιούνταν ήδη 12 γυναίκες γιατροί, ενώ σήμερα ο αριθμός τους έχει εκτοξευθεί. Η Βικτωρία δεν παντρεύτηκε ποτέ, αφιερώνοντας τη ζωή της στην επιστήμη και την περίθαλψη των ασθενών της, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ιστορία της ελληνικής Ιατρικής.
