HomeMind the artΒιβλίο | Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Φάλτσα κεφαλής»

Βιβλίο | Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Φάλτσα κεφαλής»

γράφει ο Τάσος Γέροντας

Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Φάλτσα κεφαλής». Εκδόσεις Πατάκη 2024.

192 σελίδες σε εξαιρετικής ποιότητας χαρτί σαμουά των 90 γρ., με άψογη επιμέλεια, όμορφη εκτύπωση σε ελαφρώς μεγάλη γραμματοσειρά (ό,τι πρέπει για πρεσβύωπες) και στιβαρή βιβλιοδεσία. Όμορφη προσθήκη ο κολοφώνας στο τέλος του βιβλίου.

Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης γράφει πολύ καλά μυθιστορήματα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω πώς με παρέσυρε η αφήγηση του «Γερνάω επιτυχώς», ή το πόσο διασκέδασα με τον «Υπουργό νύχτας», παρότι είναι έντονα πολιτικό μυθιστόρημα. Ή το σπουδαίο «Ουζερί Τσιτσάνης». Όμως το αγαπημένο του πεδίο είναι τα διηγήματα. Η μικρή φόρμα απαιτεί ιδιαίτερη μαστοριά για να τη χειριστεί κάποιος. Και είναι πολύ εύκολο να βρεθεί παγιδευμένος σε μια διαρκή επανάληψη του εαυτού του.

Όχι όμως ο Σκαμπαρδώνης. Γράφει και εκδίδει διηγήματα πάνω από τριάντα χρόνια τώρα. Και παρότι το ύφος του είναι εντελώς χαρακτηριστικό, ποτέ δεν έπεσε στην παγίδα του επαναλαμβανόμενου μοτίβου. Ποτέ δεν έγραψε κάτι κατώτερο από πολύ καλό. Και μας έδωσε αρκετά διαμαντάκια.

Το τελευταίο του βιβλίο περιλαμβάνει 16 διηγήματα. Ή τουλάχιστον έτσι γράφει το εξώφυλλο. Όλα διαδραματίζονται σήμερα ή στο πολύ κοντινό παρελθόν. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάνουμε μικρά ταξίδια στο μακρινό παρελθόν. Όλα συμβαίνουν στη Βόρεια Ελλάδα, Μακεδονία και Θράκη. Και κάθε φορά παρεισφρέουν λέξεις ή εκφράσεις χαρακτηριστικές του κάθε τόπου.

Στο οπισθόφυλλο ο συγγραφέας εξηγεί πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου. Υποθέτω πως αυτό είναι το 17ο διήγημα.

Η ανάγνωση αποκαλύπτει την πολύ καλή γνώση εκ μέρους του συγγραφέα των τόπων, των ιστοριών, των εθίμων. Και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει και στο σήμερα λέξεις από το παρελθόν, δένοντας έτσι όλες τις ιστορίες του με κοινό νήμα τη νοσταλγία.

Η «Ομελέτα του Νταβέλη» και οι «Χωματουργικές εργασίες» με άγγιξαν επειδή κι εγώ έχω σκυλί και κατανοώ το δέσιμο. Το «Απαγορευτικό απόπλου» μου θύμισε αντίστοιχες εμπειρίες από την ομορφιά και τη μυσταγωγία που προσφέρει το Άγιον Όρος. Περισσότερο όμως με συγκίνησε το πρώτο διήγημα, ο «Γάντζος». Παρότι διαδραματίζεται μετά το 2000, αφού υπάρχουν ευρώ, όταν διάβασα το «γκιούμι» ταξίδεψα πολλά χρόνια πίσω, τότε που ήμουν μαθητής, που είχαμε γκιούμια. Κι όταν η φανφάρα με μπουριά (λαϊκό συγκρότημα με χάλκινα) μπαίνει στο Έντεκα (άραγε πόσοι το ξέρουν έτσι;) «Τι ‘θελα και σ’ αγαπούσα και δεν κάθομαν καλά…» βούρκωσα.

Ένα εξαιρετικό ταξίδι γεμάτο νοσταλγία από το σήμερα μέχρι το χθες, με υπέροχα δουλεμένη γλώσσα από τον Σκαμπαρδώνη.

«Ο ουρανός είχε κλείσει τα μάτια εδώ και δυο μέρες κι έριχνε κοκορόχιονο ακατάπαυστα».

«Το φθινόπωρο μετρίασε τους αλαλαγμούς των χρωμάτων».

«η καρδιά μας είχε κατέβει στα γόνατα»

 

Related stories

Η Πέγκυ Ζήνα στον Εξώστη

συνέντευξη στον Χρήστο Σατανίδη Πέρασαν 30 χρόνια, από τότε που...

Πέθανε ο εμβληματικός συγγραφέας Tom Robbins

Ο εμβληματικός συγγραφέας Τομ Ρόμπινς, γνωστός για το ανατρεπτικό...

Αναρχία, χιούμορ, ψυχεδέλεια: Η αθάνατη κληρονομιά του Tom Robbins

Ο Tom Robbins, ο συγγραφέας που συνδύασε την ποπ...