Η εμβληματική μορφή των “κιτρινόμαυρων” δεν είναι πια ανάμεσά μας, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στα 79 χρόνια του και έχοντας ταλαιπωρηθεί τα τελευταία χρόνια από αρκετά θέματα υγείας.
Σε ηλικία δώδεκα ετών, τον ανακάλυψε ο Κλεάνθης Βικελίδης. Αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα την σεζόν 1961-62, στον αγώνα μπαράζ κόντρα στη Νίκη Βόλου. Ο προπονητής Έττορε Τρεβιζάν τον χρησιμοποίησε την επόμενη χρονιά και σκόραρε για πρώτη φορά απέναντι στην Προοδευτική στον αγώνα μπαράζ που έγινε στη Λαμία στις 16 Ιουνίου 1963.
Με μεγάλο ρεπερτόριο στο σκοράρισμα, ο Αλεξιάδης πέτυχε δεκατρία γκολ την σεζόν 1965-66 και συνέχισε την επόμενη χρονιά με δώδεκα. Πέτυχε τα πρώτα του γκολ σε ευρωπαϊκούς αγώνες στις αναμετρήσεις απέναντι στην Χιμπέρνιανς Μάλτας για το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων του 1968-69.
Πέτυχε χατ-τρικ στον αγώνα εναντίον του Πιερικού στις 26 Φεβρουαρίου 1967, όπου ο ΑΡΗΣ κέρδισε με 3-0, και στις 9 Ιουνίου 1968, στη νίκη με 4-2 απέναντι στον Ολυμπιακό Βόλου. Στις 5 Απριλίου του 1970, έγινε ένας από τους ελάχιστους παίκτες στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος που πέτυχαν τέσσερα γκολ σε έναν αγώνα, στη νίκη με 6-0 εναντίον του Ολυμπιακό Λευκωσίας.
Με τον Αλεξιάδη στη σύνθεση τους οι “κίτρινοι” υπήρξαν η πρώτη ομάδα εκτός Π.Ο.Κ. που τερμάτισε στην πρώτη τριάδα του ελληνικού πρωταθλήματος, κάτι που επανέλαβαν το 1973-74.Σε όλες τις χρονιές που αγωνίστηκε, πέτυχε διψήφιο αριθμό τερμάτων και ήταν ένας από τους δέκα πρώτους σκόρερ της πρώτης εθνικής κατηγορίας. Απόγειο της καριέρας του υπήρξε η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας του 1970, διοργάνωση όπου πέτυχε δύο τέρματα, ένα απέναντι στον Παναθηναϊκό και ένα απέναντι στην Καλλιθέα, ενώ στον τελικό κόντρα στον ΠΑΟΚ πέτυχε δύο γκολ που ακυρώθηκαν ως οφσάιντ.
Έπαιξε 301 παιχνίδια με τον ΑΡΗ και πέτυχε 126 γκολ. Με κεφαλιά πέτυχε 38 γκολ, με σουτ 80, με ανάποδο ψαλίδι 7 και ένα με φάουλ! Δεν έχει σκοράρει ποτέ με πέναλτι, εκτέλεσε μόνο ένα και αστόχησε στις 26 Δεκεμβρίου 1967, στο Εθνικός-ΑΡΗΣ 3-3, όταν κανένας δεν πήγαινε να εκτελέσει.
Μετά τον ΑΡΗ, σε ηλικία 30 ετών, πήγε στον Παναιτωλικό (1975-76, 20 ματς και 4 γκολ) και έκλεισε την καριέρα του στην Καστοριά (1976-77, 8 παιχνίδια και 2 γκολ).
Στην Ευρώπη με τον ΑΡΗ έπαιξε σε 12 παιχνίδια και σκόραρε 6 φορές. Χρίστηκε δύο φορές διεθνής (16 Οκτωβρίου 1966, Ελλάδα-Φινλανδία 2-1 στο Καυτανζόγλειο και δύο γκολ με κεφαλιές και 8 Μαρτίου 1967, Ελλάδα-Πορτογαλία 1-2). Κυπελλούχος το 1970 (ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ 1-0 στο Καυτανζόγλειο).
Με την εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε δύο συνολικά φορές, σημειώνοντας ισάριθμα τέρματα. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1966 στον νικηφόρο εντός έδρας αγώνα με τη Φινλανδία (2-1), ο οποίος διεξήχθη στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, στα πλαίσια των προκριματικών του κυπέλλου Εθνών 1968, όταν υπό τις οδηγίες του Πάνου Μάρκοβιτς ξεκίνησε ως βασικός, σημειώνοντας παράλληλα και τα δύο τέρματα της ελληνικής ομάδας. Πραγματοποίησε ακόμη μια εμφάνιση με την Εθνική, τον Μάρτιο του 1967.
Συμμετείχε επίσης στην εθνική Νέων στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1964.
