Στo Φάληρο, ανάμεσα στις γειτονιές με τα στενά μπαλκόνια, η Δήμητρα άνοιξε ένα vintage shop που ξεχωρίζει για την αισθητική και τη φιλοσοφία του. Μια ιστορία που ξεκίνησε από την αγάπη της για τα second-hand ρούχα, τα ταξίδια και την αναζήτηση μοναδικών κομματιών, έγινε τελικά πραγματικότητα παρά τις δυσκολίες. Από σπουδές στη Γαλλική Φιλολογία μέχρι τον κλάδο του τουρισμού και τελικά τη δημιουργία της δικής της επιχείρησης, η Δήμητρα ακολούθησε έναν δρόμο γεμάτο αλλαγές.
Η ιδέα γεννήθηκε πριν από περίπου 1,5 χρόνο, όταν η Δήμητρα αποφάσισε να κάνει μια αλλαγή στην επαγγελματική της πορεία. Έχοντας ήδη εμπειρία στον τουριστικό τομέα και δουλεύοντας χρόνια σε ξενοδοχεία, ήξερε πως ήθελε να δημιουργήσει κάτι δικό της. Ταξιδεύοντας συχνά, περνούσε ώρες ολόκληρες σε vintage καταστήματα της Ευρώπης, ψάχνοντας για ιδιαίτερα ρούχα που διηγούνται ιστορίες. Η επιδότηση για γυναικεία επιχειρηματικότητα της έδωσε το έναυσμα να σκεφτεί σοβαρά την ιδέα, ακόμα κι αν τελικά δεν την εξασφάλισε. Το πάθος της, όμως, ήταν αρκετό για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Η τοποθεσία δεν επιλέχθηκε τυχαία. To Φάληρο είναι η γειτονιά που μεγάλωσε, ένα μέρος που ήξερε καλά και ήθελε να του δώσει κάτι που έλειπε. Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το vintage shop ήταν κλειστό για πάνω από 20 χρόνια, και κάποτε λειτουργούσε ως κατάστημα ρούχων. Ένα παλιό μαγαζί, λοιπόν, πήρε ξανά ζωή, φιλοξενώντας αυτή τη φορά ενδύματα από διαφορετικές δεκαετίες.
Το πρώτο κομμάτι που μπήκε στη συλλογή της ήταν ένα φόρεμα από ένα vintage store στο Παρίσι- “Το πρώτο κομμάτι που έβαλα στη συλλογή ήταν ένα φόρεμα που είχα πάρει από vintage store στο Παρίσι και το επέλεξα γιατί ένιωθα πως είναι η ώρα να το χαρεί κάποια άλλη και να αισθάνεται όπως εγώ όταν το φορούσα!”
Η Δήμητρα βλέπει το vintage όχι απλώς ως στυλ, αλλά ως συναίσθημα. “Θεωρώ πως το vintage style είναι ένα συναίσθημα . Νιώθεις πως φορώντας ρούχα μιας άλλης εποχής ταξιδεύεις στον χρόνο . Όσον αφορά στην βιωσιμότητα γενικά με το δεύτερο χέρι ναι είναι τρόπος ζωής και όχι τάση θα έλεγα . Πιστεύω έχει δυσκολευτεί λόγω των fast fashion εταιρειών όμως πάντα θα υπάρχει κοινό που προτιμάει το διαφορετικό και το πιο ποιοτικό”.
Αν και το μαγαζί της μετρά μόλις τρεις μήνες λειτουργίας, έχει ήδη καταλάβει ότι ο κόσμος αναζητά πουκάμισα από παλιές εταιρείες, δερμάτινα τζάκετ, τσάντες και φούστες με χαρακτήρα. Φυσικά, ο πειρασμός να κρατήσει κάποια κομμάτια για τον εαυτό της είναι μεγάλος, και σε μία περίπτωση δεν μπόρεσε να αντισταθεί: μια καμπαρντίνα που, όπως λέει, μόλις την είδε, ήξερε πως ήταν για εκείνη.
Η αναζήτηση αυθεντικών vintage ρούχων είναι δύσκολη, ειδικά στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό υπάρχουν προμηθευτές, αλλά απαιτείται πολύ ψάξιμο και ταξίδια. Εδώ, οι πραγματικοί θησαυροί κρύβονται στις ντουλάπες γυναικών που έχουν κρατήσει ρούχα δεκαετιών, όμως δεν είναι πάντα εύκολο να τα βρεις.
Η ίδια λατρεύει τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 – τις γραμμές, τα υφάσματα, την κομψότητα των ρούχων που έδιναν κύρος και φινέτσα στις γυναίκες. Και φυσικά, αγαπά τη Θεσσαλονίκη, ακόμα κι αν θεωρεί πως πολλές φορές δεν αξιοποιείται όπως θα έπρεπε. Οι βόλτες στην παραλία, το ιστορικό κέντρο, οι γαστρονομικές επιλογές της πόλης είναι πράγματα που την κάνουν να τη λατρεύει, παρά την παραμέληση που παρατηρεί σε αρκετές γειτονιές.
Στα στέκια της, προτιμά τις γειτονιές και τα ταβερνάκια με live μουσική, ρακόμελα και κουβέντες που κρατούν ως αργά. Για καφέ, προτιμά διατηρητέα σπίτια που έχουν μετατραπεί σε όμορφα καφέ-μπαρ, ενώ στη γειτονιά της αγαπημένα της είναι το Καζαμπλάνκα και το Δέντρο στο Μπαρ.
