γράφει η Χρύσα Πλιάκου
Στην καρδιά του Παγκρατίου, πίσω από μια ταπεινή βιτρίνα γεμάτη ξεχασμένους τίτλους και κιτρινισμένα εξώφυλλα, κρύβεται μια ιστορία επιμονής, φιλίας και αγάπης για το βιβλίο. Ο Λεωνίδας Κουρσούμης, μαζί με τον Αντώνη και τον Αλέξανδρο, έζησαν πριν από χρόνια αυτό που κανείς δεν φαντάζεται ότι μπορεί να του συμβεί: έμειναν άστεγοι.
«Αυτό που έκανα τότε ήταν να μαζεύω βιβλία από τον δρόμο ή από την ανακύκλωση κάποιων ιδρυμάτων και να στήνομαι στο Μοναστηράκι για να τα πουλήσω», θυμάται ο Λεωνίδας. Από αυτή την ανάγκη γεννήθηκε κάτι πολύ μεγαλύτερο — μια ιδέα που τους κράτησε όρθιους.
Έμειναν άστεγοι, αλλά δεν τα παράτησαν ποτέ – Η συγκλονιστική ιστορία πίσω από το Παλαιοβιβλιοπωλείο των Αστέγων
Οι τρεις τους αποφάσισαν να στήσουν μια αποθήκη με τα βιβλία που είχαν μαζέψει. Ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθειά τους, κι έτσι, μετά από κόπο και επιμονή, δημιούργησαν το Παλαιοβιβλιοπωλείο των Αστέγων στο Παγκράτι. Έναν χώρο που δεν πουλάει απλώς βιβλία, αλλά δίνει δεύτερη ζωή σε αντικείμενα και ανθρώπους.
Όμως, όπως λέει ο ίδιος, τα πράγματα δεν είναι εύκολα:
«Το μαγαζί είναι μικρό, τα βιβλία είναι πάρα πολλά και τα έξοδα τρέχουν. Δεν μπορέσαμε να πληρώσουμε τέσσερα νοίκια της αποθήκης και μας κοινοποιήθηκε έξωση. Αν δεν βρεθεί λύση, πολλά βιβλία θα πάνε για ανακύκλωση, γιατί δεν έχουμε πού να τα βάλουμε».
Η ιδέα να χαρίσουν τα βιβλία, να τα στείλουν σε δήμους και βιβλιοθήκες, δεν βρήκε ανταπόκριση. Κι έτσι, η κατάσταση έγινε ακόμη πιο δύσκολη.
«Αν το δούμε ψύχραιμα, το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα είναι μικρό. Ο κόσμος δεν έχει μάθει να αγοράζει βιβλία από δεύτερο χέρι — κι αυτό με στεναχωρεί πολύ, γιατί τα βιβλία που έχουμε είναι όλα σε εξαιρετική κατάσταση».
Παρόλα αυτά, οι ίδιοι δεν το βάζουν κάτω. Αυτή την περίοδο, προσφέρουν όλα τα βιβλία τους στην τιμή των 3 ευρώ, ελπίζοντας να συγκεντρώσουν λίγα χρήματα για να κρατήσουν την αποθήκη ή να βρουν νέο χώρο. «Θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανό αυτό που χτίσαμε. Να μη χαθούν τα βιβλία — υπάρχουν τίτλοι που πάνε πίσω 150 χρόνια», λέει ο Λεωνίδας με συγκίνηση.
Το επόμενο βήμα τους είναι να δημιουργήσουν ένα e-shop, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους και διαδικτυακά. Γιατί, όπως αποδεικνύουν οι ίδιοι, μερικές φορές η ελπίδα χωράει σε ένα χαρτονένιο εξώφυλλο.
